10 Ατομα Που Με Θελουν Νεκρη

Κεφ.6"Το Δευτερο Ατομο"

ΡΟΖΑ

Κοιταξα την επομενη σελιδα.
2. Αμπι Ντιλαν
Η σχεδιαστρια μοδας.
Δεν μπορουσα να το πιστεψω.
Αμεσως σκεφτηκα την Αμπι.
Στο σχολειο τωρα τελευταια ακουγονται πολλα γι'αυτην. Και η ιδια ενω παλια την εβλεπες παντα στους διαδρομου, τωρα εχει χαθει.
Παντα εδειχνε τα ρουχα που φοραγε γιατι τα εφτιαχνε η ιδια. Οι διαδρομοι ηταν η δικη της σχολικη πασαρελα.
Κοιταξα το ονομα και συνεχισα να διαβαζω.
Το δευτερο ατομο που σκεφτηκα ηταν η Αμπι. Η Αμπι ειναι απο τα ατομα που δεν ξερω καλα . Αρα δεν ξερω που μπορει να φτασει.
Της εκανα κακο και ειναι πιθανον να με θελει νεκρη.
Ολα ξεκινησαν αγαπημενο μου ημερολογιο ενα πρωι στο σχολειο.
Η Αμπι ειχε βαλει αφησες και μοιραζε φυλλαδια. Ηθελε ενα μοντελο για να δειξει τα ρουχα της.
Εκεινη την στιγμη μια εικονα ηρθε στο μυαλο μου.
Παρελθον απο μερια Ροζας
"Τι ειναι αυτο?"ρωτησε η Σαρα και εσκησε μια αφησα απο τον τοιχο.
"Τι κανεις εκει?" Την ρωτησα εγω και γελασα.
"Τι καλε σιγα" μου ειπε αυτη και κοιταξε την αφησα.
Την κοιταξα και εγω.
" Σε ενδιαφερει?" Την ρωτησα.
"Μπα..δεν ξερω. Ισως και ναι. Θα μου αρεσει να με θαυμαζουν ενα πληθος ατομων ενω εγω θα περπαταω στην πασαρελα." Μου ειπε.
"Μεγαλα ονειρα" της ειπα.
"Που μπορουν να γινουν πραγματικοτητα..πλακα κανω" μου ειπε αυτη.
Πεταξε την αφησα στα σκουπιδια και με κοιταξε.
"Παμε να φαμε?" Με ρωτησε.
"Παμε" της ειπα.
Δεν μου ειπε ποτε οτι το εκανε.
Νομιζα οτι μου εκανε πλακα.
Συνεχισα να διαβαζω το ημερολογιο.
Με την Ροζα ειδαμε μια αφησα.
Αυτη η αφησα ελεγε ενδιαφερον πραγματα. Ηταν κατι καινουριο για μενα και ηθελα να το κανω.
Εσκισα την αφησα γιατι ηταν στο κεντρο των διαδρομων και δεν ηθελα κανεις αλλος να την δει. Ηθελα να ημουν εγω αυτη που θα παει.
Ειπα ψεματα στην Ροζα οτι τελικα δεν θα παω και βεβαια σε ολους τους αλλους.
Μια μερα χτυπησα το κουδουνι της Αμπι και αυτη μου ανοιξε με ενα χαμογελο.
Μου ειπε ψεματα. Το λεει τοσο απλα λες και δεν ειναι κατι. Ποσα ψεματα πια.
Πηγα να συνεχισω αλλα ενας ηχος απο εξω στον διαδρομο με εκανε να σταματησω.
Παλι να ειναι η μαμα μου?
Αφησα το ημερολογιο στο κρεβατι και πηγα να δω.
Αργα..αργα ανοιξα την πορτα.
Στον διαδρομο δεν υπηρχε κανεις.
Μαλλον οι γονεις μου θα ηταν.
Εκλεισα την πορτα και ξαπλωσα στο κρεβατι.
Καλητερα να διαβασω το πρωι.
Δεν θελω αλλο σημερα.
Ακομα να το πιστεψω οτι η Σαρα πηγε ως μοντελο στο σπιτι της Αμπι.
Η Αμπι δεν ειπε ποτε τιποτα γι'αυτην τους την σχεση.
Ουτε καν τωρα που η Σαρα δεν ειναι εδω.
Το πρωι ηρθε γρηγορα. Με τις σκεψεις που ειχα το βραδυ επεσα σε βαθυ υπνο.
Ειχα μια ωρα στην διαθεση μου  πριν παω κατω για πρωινο.
ο Τζον δεν μου εστειλε αλλο μηνυμα.
Μαλλον θα περιμενει να μου μιλησει στο σχολειο.
Μπηκα μεσα στο σπιτι της.
Ηταν τοσο ομορφο.
Μια τελεια διακοσμιση.
Το αγαπημενο μου σημειο ηταν ενα δωματιακη που ειχε τρεις κουκλες με υπεροχα φορεματα.
Με την Αμπι κατσαμε στο σαλονι της και αρχισαμε να μιλαμε. Μαλλον εγω αρχισα να μιλαω. Επρεπε να μου πει το οκ. Γι'αυτο εκανε ερωτησεις και απαντουσα.
Φαινοταν πολυ καλο ατομο.
Δεν ξερω τι με επιασε και εκανα ολα αυτα που εκανα.
Η Αμπι μου ειπε το οκ και απο εκεινη την μερα ξεκινησαμε.
Απο την αρχη της εξηγησα οτι δεν ηθελα να το μαθει καποιος γνωστος.
Δεν το ειχα πει ουτε στην κολλητη μου της ειπα για να το παρει στα σοβαρα.
Η Ροζα δεν θα το μαθαινε γιατι ηταν με τον Τζον. Συνεχεια μαζι. Το μονο καλο πραγμα που εκανε αυτη η σχεση τους ελεγα απο μεσα μου.
Με την Αμπι ξεκινησαν οι προβες.
2 φορες την μερα.
Ηθελε ολα να ειναι τελεια στην πασαρελα γιατι απο εκεινη εξαρτοταν το μελλον της.
"Αγαπη μου" ειπε η μαμα μου και εγω εκλεισα το ημερολογιο.
"Ναι μαμα"της ειπα και αυτη μπηκε στο δωματιο.
"Ηρθε ο Ερικ" μου ειπε η μαμα μου.
"Τι ειναι εδω?" Της ειπα και σηκωθηκα απο το κρεβατι.
"Ναι, ηθελε να σε ρωτησει αμα θελεις να πατε μαζι ατο σχολειο".
"Οοο" ειπα εγω και με γρηγορους ρυθμους αρχισα να ντυνομαι.
Μετα απο 10 λεπτα ημουν ετοιμη. Τα ειχα κανει ολα. Οπως καθε μερα.
Πηγα κατω και τον ειδα να καθετε στον καναπε.
Μολις με ειδε σηκωθηκε πανω και χαμογελασε.
"Ηρθες" ειπε.
"Ναι" του ειπα εγω.
"Σιγουρα δεν θελετε να φατε κατι πριν φυγετε?" Ειπε η μαμα μου απο πισω μου.
"Οχι ευχαριστω πολυ" ειπε ο Ερικ.
"Ουτε εγω" ειπα και βγηκαμε εξω.
"Πολυ καλη η μαμα σου" ειπε ο Ερικ.
Περπατουσαμε στον δρομο και συζηταγαμε  για πολλα πραγματα.
"Τακτοποιησες τα πραγματα σου?" Του ειπα.
Μετα απο ολες αυτες τις κουτες και τον χρονο που θα εκανα εγω , αυτη η ερωτηση μου εφυγε χωρις να το καταλαβω.
"δεν κοιμηθηκα και πολυ για να τα φτιαξω" ειπε και χαμογελασε.
"Προσεξε μην κοιμηθεις στο θρανιο" τον ρωτησα.
"Θα κατσω μαζι σου για να με ξυπνησεις" μου ειπε.
"Μαλιστα" του ειπα και χαμογελασα.
Φτασαμε στο σχολειο.
Σε εναν τοιχο υπηρχε μια αφησα.
Η ιδια αφησα που υπηρχε και τοτε. Οταν ημουν με την Σαρα.
Σταματησα χωρις να το καταλαβω.
Ο Ερικ με ξυπνησε.
"Δωσε μου ενα λεπτο" του ειπα.
Κοιταξα την αφησα.
Μπορει απλα να ειχε μεινει και εγω τωρα να το προσεξα. Αλλα ηταν καινουρια.
Τωρα πρεπει να την εβαλε.
Ψαχνει ενα μοντελο αλλα δεν λεει για πασαρελα αυτη την φορα.
Εσκησα την αφησα οπως εκανε η Σαρα και την εβαλα στην τσαντα μου.
"Σου αρεσει το μοντελινγκ?" Με ρωτησε ο Ερικ.
Οχι.. αλλα ειναι κατι καινουριο για μενα και θα ηθελα να το κανω, θα απαντουσε ετσι η Σαρα..
Εγω  ομως.
"Θελω να μιλησω στην Αμπι" του ειπα.
"Ποια ειναι αυτη?" Με ρωτησε.
"Η κοπελα που ψαχνει για το μοντελο.
Θελω να την ρωτησω κατι. Εχω καποιες ερωτησεις" του ειπα.
Περπατησαμε προς την ταξη.
Ο Ερικ εκαταε διπλα μου οπως ειπε αλλα δεν κοιμηθηκε.
Παρακολουθουσε το μαθημα .
Εγω ημουν χαμενη στις σκεψεις μου.
Δεν θα εβγαζα το ημερολογιο εξω για να διαβασω.
Μπορει ο Ερικ να το καταλαβει και να αρχισει τις ερωτησεις.
Η Σαρα και η Αμπι οντως δουλεψαν μαζι.
Τι εγινε ομως??.
Ο Τζον δεν ειχε ερθει την πρωτη ωρα.
Κοπανα ή δεν μπορει να με αντικρησει.
Η Λουσι ξερω σημερα οτι δεν θα ειναι στο σχολειο οπως και ο Σαμ.
Ειναι μαζι σε μια δραση για το περιβαλλον.
Αυτο το ξερω γιατι την επομενη ωρα εχω κενο.
Το κουδουνι χτυπησε.
Η Σωτηρια μου.
Ο Ερικ μου ειπε οτι θα πρεπει να παει στον διευθυντη και ετσι εμεινα μονη μου.
Οταν ολα τα παιδια πηγαν στις ταξεις του για την δευτερη ωρα.
Εγω εμεινα μονη στον διαδρομο.
Περιμενα οτι ο Ερικ δεν θα αργουσε αλλα μαλλον εκανα λαθος.
Εβγαλα την αφησα και την κοιταξα.
Τα εγραφε ολα. Αριθμο κινητου..σταθερου...διευθυνση.
Εβαλα την αφησα στην τσαντα και εβγαλα το ημερολογιο εξω.
Εκατσα σε μια καρεκλα και ξεκινησα το διαβασμα.
Με την Αμπι αρχισα να κανω πολυ παρεα. Πηγαινα πολλες φορες σπιτι της και ετσι αρχισαμε να λεγομαστε φιλες.
Μια μερα καθως με κοιταγε απο μια καμερα να περπαταω στο χαλι. Ηθρε ο φιλος της. Το αγορι της που μου ειχε πει πολλα γι'αυτον.
Τον ελεγαν Ολιβερ.
Η Αμπι ηταν τρελα ερωτευμενη με τον Ολιβερ. Και εκεινος επισης.
Μου ειπαν αν θελω να παω για φαγητο αλλα τους ειπα οχι.
Ενιωθα οτι θα κραταγα το φαναρι και δεν ηθελα.
Ειχα δικια μου σχεση που με περιμενε στο σπιτι.
Τοσες φορες που πηγα σε αυτην. Μονο τον Ολιβερ και την Αμπι εχω δει.
Κανενα αλλο ατομο.
Μου φανηκε περιεργο και ρωτησα
Εμαθα οτι δυσκολα εμπιστευεται αυτη στην ζωη της.
Δεν το περιμενα ειναι η αληθεια.
Μου φαινεται πολυ κοινωνικο ατομο και ατομο που θα κανει παρεα τους παντες.
Η Αμπι καθε μερα εβρησκε κατι να πει. Κατι δεν εκανα καλα.
Φοβηθηκα λιγο οταν μου ειπε μια μερα οτι θα πρεπει να κανουμε κατι χαρτια για την επιδειξει.
Ενιωθα οτι εκεινη μερα πλησιαζε και δεν ημουν ετοιμη.
Σπανια φοβαμαι στην ζωη μου.
"Εδω εισαι" ειπε ο  Ερικ και αμεσως εκλεισα το ημερολογιο και το εκρυψα με τα χερια μου.
Το εβαλα μεσα και τον κοιταξα.
"Ναι σε περιμενα " του ειπα.
Ο Ερικ εκατσε διπλα μου.
Με ειχε κοψει σε ενα πολυ σημαντικο σημειο.
Διαφορα σεναρια ειχαν εμφανιστει στο μυαλο μου μετα απο αυτα που διαβασα.
Ο Ερικ μου ειπε να παμε για βολτα και εγω τον ακολουθησα.
Βγηκαμε στο προαυλιο.
Του ειπα να κατσουμε σε ενα παγκακι.
Αρχισαμε να μιλαμε και ξαφνικα κατι ειδα.
Ενα ατομο μεσα στα μαυρα μας παρακολουθουσε απο το παραθυρο του πρωτου οροφου.
Ησυχασε Ροζα..αμεσως..
Ενα ατομο απλα θα κοιταει εξω..
Προσπαθησα να το αγνοησω αλλα ηξερα οτι ακομα κοιταζε.
Δεν μπορουσα να διακρινω τιποτα.
Επισης προσπαθουσα να ακουσω και τον Ερικ.
Μολις κοιταξα ξανα πανω το ατομο ειχε φυγει.
Δεν υπηρχε κανεις στο παραθυρο.
Μηπως ειναι η ιδεα μου.
Ροζα ηρεμησε. Σκεφτεσε βλακειες.
Με αυτα τα ερωτηματα εμεινα μεχρι το τελος της σχολικης μερας.
Ο Ερικ με πηγε σπιτι μου και μετα πηγα στο δικο του.
Μπηκα μεσα.
Κανενας δεν ειναι σπιτι.
Ανεβηκα πανω στο δωματιο μου.
Δεν ηξερα αν επρεπε να διαβασω ολο το κομματι της Αμπις και μετα να παω να της μιλησω ή να παω τωρα.
Η αναγκη μου για να μιλησω μαζι της νικησε.
Δεν αλλαξα.
Με οτι ηρθα απο το σχολειο ετσι πηγα σε αυτην.
Ηταν λιγο δυσκολο να βρω το σπιτι της.
Δεν εχω ξανα ερθει ποτε εδω.
Σε αντιθεση με την Σαρα που ερχοταν συχνα εδω.
Χτυπησα το κουδουνι του σπιτιου της και περιμενα να ανοιξει.
Η πορτα ανοιξε και η Αμπι εμφανιστηκε.
Οι περιγραφες που αναφερει η Σαρα..δεν εχουν καμια σχεση με την κοπελα που βλεπω μπροστα μου.
Φυσικα και εγω απο αυτο που εβλεπα συνεχεια..εχει διαφορα.
"Γεια σου Αμπι" της ειπα.
"Γεια..τι θελεις?" Με ρωτησε.
"Ηρθα γι'αυτο" και της εδειξα την αφησα.
"Μαλιστα" ειπε..
"Τελικα το ξανασκεφτηκα και δεν θελω"μου ειπε.
Τα εχασα. Δεν ηξερα τι να της πω.
"Γιατι?" Την ρωτησα.
Ηθελε να κλαψει.. τα ματια της ηταν υγρα και κοκκινα.
Μαλλον δεν ηρθα σε καταλληλη στιγμη.
"Δεν ειμαι καλα" μου ειπε..
"Δεν νομιζω οτι εχω την δυναμη να ασχοληθω. Το πρωι ξυπνησα με μια θετικη ενεργεια αλλα τωρα.. Τωρα νιωθω κενη " μου ειπε.
"Θελεις να μου μιλησεις?" Την ρωτησα.
Καλο ειναι να μιλας σε καποιον.. να τα βγαζεις απο μεσα σου.
"Οχι..ευχαριστω". Μου ειπε.
"Οριστε.." της ειπα και της εδωσα το τηλεφωνο μου.
"Αμα αλλαξεις γνωμη γι'αυτο.. να ξερεις οτι ενδιαφερομαι.
"Δεν νομιζω...δεν νιωθω πια τιποτα" μου ειπε.
"Φταιει η Σαρα" ειπα χωρις να το σκεφτω.
Το προσωπο της αλλαξε ξαφνικα.
Εβλεπα λυπη και μισος στα ματια της.
"Δεν θελω να ξανακουσω ποτε αυτο το ονομα." Μου ειπε.
Η πορτα εκλεισε ξαφνικα.
Τι ηθελα και μιλησα.
Τουλαχιστον το νουμερο μου το πηρε.
Κοιταξα για μια τελευταια φορα το σπιτι και εφυγα.
Οταν εφτασα σπιτι μου ηξερα οτι θα ημουν παλι μονη.
Εξω απο το σπιτι ομως υπηρχε μια κακια εκπληξη για μενα.
Ηταν ο Τζον.
Περιμενε την ωρα και την στιγμη που θα γυρισω
"Πρεπει να μιλησουμε"μου ειπε.
"Δεν θελω να μιλησω". Του ειπα και πηγα να τον προσπερασω αλλα δεν με αφησε.
"Τζον τι θες?" Του ειπα..
"Ακουσε με" μου ειπε.
Δεν ηθελα να τον ακουσω.. αλλα δεν θα σταματαγε αλλιως.
"Θελω να διαγραψουμε ολο το παρελθον και να ξεκινησουμε απο την αρχη" μου ειπε.
Εμεινα παγωτο. Δεν το περιμενα αυτο.
Περιμενα να μου ξαναπει για την Σαρα αλλα αυτος ειπε αυτο.
Μετα απο ολα αυτα που εμαθα και εγιναν. Θελει να τα διαγραψω.
Πια ολα αυτα ειναι κομματι μου.
Ημουν μερος σε αυτο το μεγαλο κεφαλαιο.
"Τι εχεις να πεις?" Με ρωτησε.
"Δεν μπορω να ξεχασω τιποτα" του ειπα.
Η αληθεια αυτη ηταν.
Δεν μπορω να τα διαγραψω ολα αυτα.
Πηγα να φυγω και αυτη την φορα δεν με σταματησε.
"Σκεψου το" ηταν το μονο που ειπε.
Εγω μπηκα στο σπιτι.
Ετρεξα στο δωματιο μου.
Αυτη την φορα δεν θα κλαψω .
Μπηκα μεσα στο δωματιο .
Πεταξα την τσαντα μου κατω και κρατουσα μονο το ημερολογιο στα χερια μου.
Μια πληγωμενη κοπελα.
Τι εγινε αραγε.
Απο αυτην  την μερα ξεκινανε ολα.

************************************

ΑΜΠΙ

ΟΛΙΒΕΡ