Slice of life (Super Slow Update)

Chapter 1: "The not so called an ordinary day"

Some things are meant to be and some are not, may mga bagay lang talaga siguro na nakatakda nang mangyare at may mga bagay na hindi talaga pwede. Kaya magtataka ka kung baket nangyayare ang mga bagay bagay kahit hindi naman natin ito inaasahan o pinaniniwalaan.

*****

Nagbabaga ang paligid ko habang may mga naglalaban na mga di ko pa nkikitang nilalang sa harapan ko, ang isa ay parang babae na nakasuot ng baluti at may hawak na isang espada habang nakikipaglaban sa isang nilalang na parang tao, puno ng dugo ang buong katawan, may mga mahahabang pangil, puti na mahaba ang kanyang buhok at may hawak na palakol. "Storm!!" may napakingan akong isang boses na tumatawag saken sa may likoran ko at sa aking paglingon ay isa na namang babae na may hawak na pana ang tumatakbong papalapit saken, "ok ka lang ba?" sabi nya, "oo, ayos lang ako, sino ka? Asan ako?" tanung ako ng tanung sa kanya dahil nanlalabo ang mga mata ko sa biglaang pangyayare,

Augost 25, 2019

Friday, 6:30am

"Why do some people cheat? bket nga kaya? Ayaw din naman nila na lolokohin sila" sabi ko habang nkahiga pa sa aking kama, "what if someone betrays a person? AYAw ko namang manyare yun, ayaw ko namang mapahiya sa ibang tao, kaya hindi agad ako nagtitiwala sa kung sinong tao lang" sabi ko sa sarili ko.

Ako nga pala si Storm Brooks, katamtaman lang ang tangkad, sakto lang ang pangagatawan hindi mapayat, pero hindi din mataba, sakto lang. HAHA! Gulo no? Hihi! Kulay itim ang buhok at medyo cute, cute daw? Hahaha! Well yan ang sabi saken nung iba kong mga kaibigang babae.

"Tok! Tok! Tok!" someone knocks on my door, "good morning baby, come down, eat some breakfast and be ready for school" my mom says, "yes mom, coming!" I shout back for her to hear me clearly, ganito talaga minsan kami magusap nang mama ko, palibhasa galing sya sa mayamang pamilya, sanay lang talaga syang mag ingles.

On my way down to the dining area, nakita ko sa sahig ang phone ko kaya dinampot ko nalang ito at inilagay sa likorang bulsa ng pantalon ko, "hey baby, there you are, what took you so long? Kanina pang luto ang agahan naten medyo malamig na ang paborito mong chocolate milk" my mom says while making some home made pancakes, "nagready na po ako for school, and Im going now mom nasan na po yung baon ko?" I ask her while taking a sip from my favorite choco milk, "at the table in the living room" she says joyfuly. "Im leaving!" pasigaw kong sinabi sa mama ko, "take care!" she shouts back.

On my way to school, as usual service ko ang aking longboard lalu na kapag fridays coz we dont wear our uniforms, wash day kasi namin kaya naglalaro ako after school.

Nakita ko na naman ang ultimate crush ko na si Mary Watsons, napakaganda nya talaga and sa pagkakaalam ko mabait naman daw sya at matalino, "is this luck or just some kind of trick from above?" I asks myself when I see Mary was walking towards me, "hey, diba ikaw si Storm Brooks?" biglaang tanong nya saken, di naman ako magaling sa ibang bagay except sa mga computer games na lagi kong nilalaro, kaya siguro nakapag tataka kung bket bigla akong kinausap ng isa sa mga sikat at kilalang indibidwal sa school namen, "yes, yes Iam" sagot ko sa tanung nya habang medyo kinakabahan, syempre ayaw ko namang maturnoff agad sya saken sa una naming paguusap, pakitang gilas muna kung baga! Haha! Napangiti nalang ako habang naiisip ang mga bagay na nangyayare sa harap ko nang hindi ko inaasahan, sumabay sya saken papuntang school kaya napilitan na din akong maglakad, malapit na rin naman kami kaya ok lang lalu na kung kasabay ko pa si Mary, kilig lang? Haha! "ahm, anung first subject mo today storm?" she asks me ramdomly para may mapagusapan lang siguro, "math" sabi ko na parang medyo dismayado, ayaw ko naman talaga ng math alam nyo naman siguro kung baket, "ahh.. Ako naman physics" she says smiling while walking backwards in front of me, medyo malapit na kmi sa school gate nang bigla syang nagtanong, "do you want to have some lunch?" tanong nya saken na parang hindi naman ako makapaniwala na niyaya nya akong kumaen, "ahm, ok kung yun ang gusto mo" sabi ko, pakunwari pa akong may ibang gagawin pero gustong gusto ko din naman, "ok na ha, kita tayo sa cafeteria, at lunch time don't forget! Tnx!" sabi nya habang medyo nagmamadali dahil malalate na yata sya sa subject nya, at ako naman ay pumunta na din sa aking unang klase.