Sen Var Ya Sen

❄

Anne ve babam bana lise arıyorlardı.

Evet, lise. Şaka gibi ama gidebileceğim bir lise yoktu. Normalde başarılı bir öğrenciydim ama sınavda stres yaptım ve başarısız oldum. Şimdi de sürüne sürüne lise arıyorduk. Kısacası, tüm tatil batmıştı.

-Ne yapacağız biz bu kızın lise işini hanım?

-Özel lise olmaz mı ki?

-Tüm paramı onun özel derslerine vermiştim, özel olmaz.

-Meslek lisesine de ben göndermiyorum Ahmet bey.

Babam derin bir iç çekti. Bu konu onun da canını sıkıyordu tabi.

-Başımıza kaldı çocuk.

Başlarına kalmıştım. Tatile girdik gireli sürekli lise konuşuyorduk ve bu beni fazlasıyla sıkıyordu.

-İn kız aşağıya, bizi dinlediğini biliyorum.

Merdivenlerden başımı uzattım ve sessizce inmeye başladım. Ailemin gözüne görünmek istemiyordum.

-Gel bakalım fıstık.

Gittim ve babamın yanına oturdum. Annem kestiği bir elma dilimini ağzıma yerleştirdi. Elma dilimini çıkarıp düzgünce ağzıma geri sokmaya çalıştım. Annem bu halime kıkırdadı.

-Bu kız salak ama tatlış.

-Anne! diye sitem ettim.

-Kusura bakma miniğim, ağzımdan çıkıverdi.

Anneme göz çevirdim ve babama bakmaya başladım. Adam sabahtan akşama kadar bilgisayarın başında lise arıyor desem yalan olurdu, okulunda müdür yardımcısı olduğu için ona tatil yoktu. Ama eve gelir gelmez bilgisayarın başına oturuyor ve lise bakıyordu.

Babam derin bir iç çekti.

-Ah be kızım, ne yapacağız, nereye göndereceğiz seni?

Babamın gözlerinin içine bakmaya utanıyordum, başımı önüme eğdim.
Neredeyse fısıldayan bir sesle,

-Bilmiyorum baba...

dedim.

Yeniden bir iç çekiş, kahveden yudum alma ve yeniden mousenin tık tık sesleri...

O sırada kardeşim de aşağıya indi.

-Abla, uyuyamadım.

Ailede en yakın beni gördüğünden  her şeyi beraber yapardık. Tuvalete bile beraber gidiyorduk.(Biliyorum iğrenç.)

7 yaşındaki kardeşimin yanına gitmek için ayağa kalktım, bu ortamdan hemen çıkmak istiyordum, ve onu kucağıma  alıp yukarı çıkardım.

-Gel bakalım prenses.

Kıkırdadı. Prenses denmesinden hoşlanırdı...

-Babam niye sürekli ufluyor abla?

-Sen düşünme böyle şeyleri prensesim. Şimdi uyuyalım.

Dedim ve yatağına yatırdım. Üstünü güzelce örtüp yanağına bir öpücük kondurdum. Hadi bakalım, ben burada bekliyorum. Güzelce uyu bakalım.

-Masal yok mu?

Tabi ya. Masal.

-Bugünlük anlatmasam?

-Lütfen...

Yine o sevimli köpek bakışıyla bakıyordu.

-Öfff, peki.

Sevinçle ellerini çırptı ve gözlerini kapattı.

-Bir varmış, bir yokmuş...

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄

Bölüm burada bitiyor, umarım biraz olsun hoşunuza gitmiştir.