Yine aynı şey. Neyi düşündüğümü bile kestiremiyorum. sadece hatırlamayaçalışıyorum. Burada olmaktan nefret ediyorum ama hayatımı geri hatırlamanın tek yolu bu. Bu şekilde giderse beynim patlayacak. Olmuyor. Başka bir yöntem bulmalıyım.
Ece'nin ''Bitti'' diye bağırmasıyla kendime geliyorum ve bukorkunç aleti kafamdan çıkarıyorum.''Nasıldı?'' diye soruyor Ece.
''Aynısı.Yine hatırlayamadım.''
''Boşver,hadi gidip bir şeyler yiyelim.''
Ece, bu yerin baş deney gözetmeni. Sanırsam iyi bir rütbesi var. Gerçi umrumda da değil.
Bosphorus Bilim Merkezi'nin alt katlarına doğru asansörle inerken,boğulacakmış gibi hissediyorum. Bir şeyler dönüyor. Bunu hissedebiliyorum. Herkes çok samimi, cana y.akın Buradaki tek asık suratlı ben miyim diye soruyorum kendi kendime. Çünkü iyi şeyler hissetmiyorum. Belki de ilacın etkisindendir.O sırada kafeteryaya geliyoruz.
Ece yiyeceklere saldırırken,ben sadece iki kaşık salata alıyorum. Nedense bir şey yiyecek halim yok.
Bir masa bulup oturuyoruz. İşte en can alıcı kısım geldi.
''Ece, bana neler oluyor?''
''Hiçbir şey. Sadece hafızanın kaybedilen yerlerini geri kazanmaya çalışıyoruz. Merak etme,iyi olacaksın.''
''Korkuyorum, ismimi bile hatırlayamıyorum. Beni o korkunç yerden aldığınızdan beri uğraşıyorum ama olmuyor. Ya hiçbir şey hatırlamazsam?
''Olumlu düşün olacak.Her şey zamanla olacak.''
''Umarım'' derken salatamdan bir kaşık alıp yemeye başlıyorum.
Gece olurken, bana ayrılan özel odamdayım. Harabede bulunan bir kişi için fazla lüks bir oda. O sırada Ece kapımı tıklatıyor. Kapıyı açıyorum.
''Hoş geldin. Ne oldu? dediğim an elinde dolu bir şırınga görüyorum.
''O nedir?''
''Özel bir formül. İnan bana, iyi olacaksın.''derken üzerime yürümeye başlıyor.
Ece, üzerime doğru gelirken bir kaçma isteği oluşuyor. İstemsizce geri geri yürümeye başlıyorum. Nedense bu kadına güvenmiyorum. O formülü de içime almayacağım. Ece nedense bana öfkeyle bakıyor. Ben ona ne yaptım? Ama artık bu cümlelerin işe yaramayacağını biliyorum.
"Ece,lütfen dur. Beni korkutuyorsun."
"Korkmalısın Çağrı."
Çağrı mı? Hayır olamaz. Sanırım ben hariç herkes benim önceki hayatımı biliyor. Buradan çıkmalıyım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LABİRENT
Science FictionSoğuk, tenine işliyordu. Vücudunda sayılamayacak kadar yara vardı. Gözleri anlamsız bir şekilde boşluğa bakıyordu. Böyle bitmiş olamazdı. Bu savaş böyle bitemezdi. Yıkık dökük bir harabenin içinden çıkarılan ve dünyanın başına bela olan bu genç, şi...
