Ece karşımda yatıyor. Son derece cansız. Ama bunun için düşünecek vaktim yok. Buradan uzaklaşmalıyım. Silahımı kontrol ediyorum. İçinde 5 mermi kalmış. Hızlı adımlarla ilerliyorum. Büyük ihtimalle herkes duymuştur. Kaçmam lazım. Ama ayaklarım beni bir metre dahi götürmüyor. Buradaki olayları çözmeliyim. Geçmişte ben ne yaptım?
Ben kimim?
O sırada ensemde keskin bir acı hissediyorum. Yere yığılıyorum. Gözlerim devriliyor.
Kendimi bir sandalyede kelepçelenmiş halde buluyorum. Karşımda bir tane adam var. Adam kendime geldiğimi görünce telsize bir şeyler mırıldanıyor. Hareket bile edemiyorum. Sonunda bir adam kapıdan içeri giriyor ve diğer adam kapıdan çıkıyor.
Artık tam kendimdeyim ama neler olduğunu anlamış değilim. Adam sert bir şekilde bana bakıyor.
''Neden Ece'yi öldürdün?''
Verebileceğim hiçbir cevap yok ve ne yapacağımı bilmiyorum. Kabullenmeyeceğim. Ellerinde parmak izi bile yok. Eldivenler sağ olsun.
''Ece'yi ben vurmadım.''
''Sus orospu çocuğu!'' diye bağırarak suratıma bir yumruk indiriyor.Sanırım dudağım patladı.Kanları tükürüyorum.
''Elinizde hiçbir delil yok. Kamera kayıtları da yok. Ece'yi ben vurmadım. Hem vurmuş olsam bile, kanıtlayamazsınız.
Bu söylediklerim adamı daha çok sinirlendirmiş olacak ki,tam bir tane daha bana geçirmeye hazırlanırken, bir adam daha içeri giriyor ve tek bir sözüyle adamı dışarı kovuyor. Bana doğru yönelip kelepçelerimi açıyor.
''Eğer bir şey yapmaya kalkışırsan, saniyesinde ölürsün.''
Benim bir şey söylememe izin vermeyecek galiba.
''Ben Yiğit Özsoy. Buranın başkanıyım. Ve senin kim olduğunu biliyorum. Evet. Bunu bilen sadece Ece Korun değildi. ''
Gözlerinde öfkeli ve yanı zamanda alaycı bir bakış var.
''Benden ne istiyorsunuz? Ben hiçbir şey yapmadım!''
''Hafızan yerinde olmayınca bakıyorum çok masum gibisin.''
''Tabii ki masumum! Siz kendinizi ne sanıyorsunuz?!''
'' Burada soruları ben sorarım genç adam. Ayrıca Ece Korun da masumdu. Şimdi ne yapıyor? Öldü. Sen öldürdün!''
''Ben kimseyi öldürmedim.'' -Bu tavrımı koruyacak gücüm kalmadı,ama koruyacağım.-
''Bunun gibi küçük konular daha sonra gün yüzüne çıkarılabilir diye düşünüyorum.'' diyor başkan ve öfkeden deliye dönmüş gözleriyle sakin bir şekilde
''Şimdi,sana ayrılan yeni üst güvenlikli odaya gideceksin ve ben ne dersem onu yapacaksın. Eğer yaşamak istiyorsan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LABİRENT
Ciencia FicciónSoğuk, tenine işliyordu. Vücudunda sayılamayacak kadar yara vardı. Gözleri anlamsız bir şekilde boşluğa bakıyordu. Böyle bitmiş olamazdı. Bu savaş böyle bitemezdi. Yıkık dökük bir harabenin içinden çıkarılan ve dünyanın başına bela olan bu genç, şi...
