قدر الصبا

البارت الحادي عشر

وصلنا المره اللى فاتت اما مصعب راح لصبا حجرتها بعد ما جدها مشى وأحمد طلق فجر

قامت ضحى وأغلقت الباب خلفها
نظر مصعب إلى صبا وجدها تبكى
مصعب:ممكن اعرف ليه العياط دا كله مش قلت لك خلاص متخافيش مش هيقدر ياخدك
صبا :نظرت له بدموع ثم نظرت امامها مره اخري  فتنهد وجلس مصعب بجوارها
مصعب:انا عارف ايه اللى مضايقك وعارف ان انتى بتفكري فى الموضوع بطريقه غير اللى احنا بنفكر بيها وبتقولى ان لو كان باباكى عايش مكانش جدك عمل كدا ولا كنتى انجبرتى تتجوزينى
نظرت له صبا باستغراب فهى لم تتوقع أن يعلم ما تفكر فيه
مصعب:متستغربيش ومتنسيش انى كنت بعملك اللى كنتى عايزاه قبل ما بتطلبيه وان انا اللى مربيكى
بس مش انتى اللى تفكري بالطريقه دي انتى مؤمنه بربنا وعارفه ان دا قضاء من عنده ومينفعش نعترض عليه وربنا ليه حكمه فى كدا باباكى
 دا شهيد عارفه يعنى ايه شهاده وعارفه كام واحد بيتمناها
صبا بدموع :فعلا دا قضاء وقدر بس دا المفروض جدو يعنى حمايتى وسندي مش اتجوز عشان احمى نفسى منه
مصعب:هو كدا تفكيره كدا للاسف جدك متملك جدا عايز اى حاجه عايزها تكون عنده حتى لو كانت الحاجه دي بشر وليه رأى ومشاعر قومى يلا صلى زي ما بتعملى على طول وادعى ربنا يفك كربك
صبا وهى تمسح دموعها:حاضر هقوم اهو
مصعب :ومتبكيش تانى عشان مفيش حاجه تستاهل وقبل جبينها وخرج من غرفتها
صبا بذهول:ايه ما هو عمل ايه دا حراام   لا حرام ايه بس دا جوزي صحيح لا بس بردو انا اتكسفت
ثم سمعت صوت هاتفها معلنا عن وصول رساله وجدتها من مصعب بها:قومى اعملى فنجان قهوه ليا ومتفكريش كتير انتى أما صدقتى ولا ايه
صبا بغيظ:مستفز وبارد
وجدت رساله اخري:قومى يلا اعملى انتى حره أنا جوزك هيبقى حرام عليكى لو مش سمعتى كلامى
صبا بغيظ:استغلالى بيستغل انى مقدرش ارفض ايه دا شايفنى عماله اعيط بيقول اعملى قهوه  رخم قوي

فى غرفة فجر وأحمد
فجر بصدمه جلست على السرير وقالت بوجع : انت قلت ايه يا أحمد انت طلقتنى
ثم صرخت فيه :انت طلقتنى لييييه عشان مش عايزه أخلف دلوقتى حتى من غير ما تسألنى ليه ولا تدور لى على مبرر واحد يخلينى اعمل كدا
أحمد بعصبيه :مفيش مبرر يخليكى تعملى كدا دا حقى المفروض تشاركيني فيه
فجر بعياط:مفيش مبرر لا فى مش واحد بس دا كتير فى انك كنت بتخرج بليل ومتجيش الا وش الفجر الله أعلم بتعمل ايه فى انك مبتصليش اجى اقول لابنى يصلى يقولى لا ما بابا مش بيصلى فى انك مبتشتغلش أخلف عيل يكون ابوك واخوك اللى بيصرفوا عليه فى انك مستهتر ومش بتفكر قبل ما تتصرف واى غلطه ممكن تضيعنا  انت عارف انا من أسبوع بطلت البرشام دا عشانك يوم ما بطلت تروح مع صحابك قلت هو ابتدي يتغير بس انت مسمعتنيش
أحمد :بس مي
فجر قاطعته:بس خلاص زي ما انت مسمعتنيش انا مش هسمعك مش انت ابتديت واتخليت عنى انا كمان هبيع يا أحمد وعمري ما هرجع ليك تانى انا هروح عند صبا وبكره مسافره عند اهلى  وتركته وذهبت إلى حجرة صبا
احمد:فجر استنى بس فجر  ولكن لم ترد عليه
أحمد لنفسه بعصبيه بعد ما ذهبت:غبى غبى