Ölümcül çarpışma ~BİTTİ~

Masallardaki gibi

S-işte az önceki kızla beraber bu gün 20. Oldu
Y-ohaa sinan insaf biraz insaf yaa!!
Birkaç saat beraber vakit geçirirler sonra yaprağın Telefonu çalar.
Y-efendim barış
B-yaprak ben iyi değilim.
Y-Nası yani bişey mi oldu?!
B-lütfen sana geçen gün adresini verdiğim yere gelir misin?
Y-tamam barış hemen geliyorum.
Kalbim hızlı çarpıyor.
Arkama bile bakmadan koşarak kafeden çıktım. Çocukların arkamdan bağırış seslerim duyuyordum ama bu beni durdurmazdı.
Adrese geldiğim zaman(babaannesinin evi)kapının girişinde barışı gördüm. Yere çömelmiş ağlıyordu.
Y-barış gel içeri girelim....!
B-olmaz!! GİREMEM YAPRAK!!! GİREMEM
Y-ama neden?!
B-OLMAZ İŞTE ANLAMIYOR MUSUN?!!!!!
Y-barış ben buraya senin bana bağırman için gelmedim. Benim bir kalbim var ve şu an nasıl attığını bilemezsin!
B-benim artık kimse için atacak kalbim kalmadı..sevdiğim herkes beni teker teker bıraktı....annem ve babam bile...
Y-şu an niye bunları hatırlama ihtiyacı duydun?!
B-çünkü biri daha bıraktı beni...
Y-barış....
B-O BENİ BIRAKTI!!!( ağlayarak)
Yanına çömeldim çünkü sanırım bende Eve girmeye hazır değildim...
Y-ben yanındayım barış ağlama..
B-o öyle sen söyleyince oluyor İŞTE o kadar kolay olsayı...
Y-TAMAM! Anladım ben sustum..
B-bana...bana söz verir misin?
Y-ne konuda olduğuna bağlı..
B-bana kızmayacağına..
Y-ben sana niye kızayım ki şu an?
Dudaklarıma bir öpücük kondurdu..
B-bu yüzden...
Kalbim az öncekinden daha hızlı atmaya başladı ama o bu durumdayken ona kızamıyorum..
Y-barış....
B-kendi masalımızı yazıyoruz yaprak hemde içinde baya acı var...