Ölümcül çarpışma ~BİTTİ~

~final~

Ertesi gün
Barışın Telefonu çaldığı için uyandık barışın babaannesi hala uyuyordu. Hastaneden arıyorlardı barışı Telefonu kapattıktan sonra ağlayan gözlerle bana baktı. Ve dedi ki:
B-ölecek miyim?
Y-hayır tabikide sadece kontrol için çağırıyorladır...
B-umarım öyledir. Ama adam öyle demedi artık tedaviye başlamamız gerektiğini söyledi.... durumum çok kötü sanırım.
Y-gidip öğrenelim.
Dedim ve yataktan kalkacaktım ki Barış kolumdan tuttu ve beni yatağa çekti. Yeniden oturdum yatağa.
B-bişey söylemek istiyorum. Eğer tedaviden sağ çıkamazsam yani süreç iyi geçmezse ve ben...ben ölürsem.. kendine iyi bak sakın üzülme. Seni sevdiğimi unutma. Ben mutluyum sende mutlu ol çünkü ben annem ve babamın yanına gidiyorum.. Evet hala yapmak istediğim çok şey var ama...ama yapabileceğim hiçbişey yok. Üzgünüm seni böyle bırakıp gitmek istemezdim...
~sadece ağladım~
~oda ağladı~
B-kendine bir adam bul ve ona onu çok sevdiğini söyle. Hep mutlu olun ama beni unutma.
Y-Barış lütfen...lütfen böyle deme sana bişey olmayacak.
Hastaneye gidince
(D=doktor)
D-Barış bey sizi telaşlandırdığımız için üzgünüz. Fakat bir hemşire dosyaları yanlış getirdiği için farklı olaylar yaşandı.. Aslında hasta olan siz değilsiniz tekrardan özür dileriz.
Dönüp barışa baktım gözlerinin içi parlıyordu. Ağlamaya başladı sonra bana baktı yanıma geldi ve sarıldı bana...bende ağlamaya başladım...
1 saat sonra
Barış doktora gerçekten hasta olan adamı görmek istediğini söyledi adamın odasını girdi ben dışarda kaldım. Yaklaşık bir saat konuştular.ne konuştuklarını söylemedi. Meraktan çatlıyroum.
1 sene sonra
B-aşkım Kaan bu akşam bizim eve gelecek ben davet ettim haberin olsun..
Y-tamam gelsin tabiki aşkım.
Siz şimdi diyorsunuz Kaan kim? Anlatıyorum; Barış o gün odaya girdikten sonra ikisi çok iyi Anlaşmışlar ve hayat arkadaşı olmuşlar. Barışın Kaan'a verdiği güç sayesinde Kaan şu an hayatta. Yani beynindeki tümör artık yok tedavi süreci başarılı geçti. O günden beri birbirlerine güç veriyorlar. Bu arada bir bombe daha biz yarın barışla evleniyoruz.
Ertesi gün:
B-hazır mısın aşkınım?
Y-evet hazırım aşkım şimdi çıkıyorum...çıııktım.
B-büyüleyici olmuşsun.
Y-sende çok yakışıklısın..
B-hadi koluma gir ve gidelim.
Koluna girdim ve insanların alkışlaması ile birlikte salona gittik masaya oturduk.
Masaya oturduğumda ilk sırada Kaan'ı görmek ikimizide gülümsetti. Birbirimize birdaha hiç ayrılmayacağız bakışı attık ve emin olun ki öylede oldu...

~Bitti~
Diğer hikayelerimi okuyup bana görüşlerinizi bildirmeyi unutmayın. Sizi seviyorum ❤️