ANGEL IN DISGUISE

18 1 0
                                    

We are currently having our trip with my family. We’re going to a beach resort to celebrate our summer vacation. They’re having fun while I’m busy with my cellphone. Then suddenly, my sister tapped my shoulder.

“Ate, gusto mo?” tanong ng aking kapatid. Inaalok niya ako ng pagkain. I said no at kinain niya na lang ‘yong pagkain  na inaalok niya. Ipinikit ko nalang ang mga mata ko at nakatulog.

Mayamaya’y naramdaman kong may tumapik sa balikat ko at doon ako nagising. Hours passed at nakarating na rin kami sa wakas. 

“Wow, ang ganda rito!“ sabi ng aking kapatid at agad lumusong sa tubig.

Yeah, it’s true. It’s refreshing. I immediately go to our room to fix our things. Habang nag-aayos ako, pumasok ng kwarto si Mama.

“Ang ganda rito ‘no?” sabi ni Mama.

“Yeah.” sabi ko habang nag-aayos ng mga damit ko.

Pagkatapos kong ayusin ‘yong mga damit ko, napagpasyahan kong lumabas para makahanap ng signal. I have to update on my social media accounts.

“Ate, where are you going? Sama ako.” My sister said while running towards me. She’s soaking wet.

“Don’t follow me.” I said in a warning tone. I hate my stepsister. Yeah, she’s my stepsister that’s why mailap ako sa kanya.

Sa sobrang paghahanap ng signal, napadpad ako sa lugar na walang masyadong tao. I saw a small rest house and sa harap nito ay may bench. Doon ako umupo and luckily malakas ‘yong signal.

“Anong ginagawa mo rito?” nagulat ako nang may biglang nagsalita sa tabi ko. I saw a man sitting on his wheelchair. I think he’s 5 years older than me.

“Naghahanap ng signal?” sabi ko habang magkasalubong ang dalawang kilay.

“Alam mo ba na pribado ‘yong lugar na ‘to?” sabi niya habang nakatingin sa dagat.

“Hindi po. I’m sorry. But, can I stay here for a while?” I said while looking at him intently.

“Oo naman. Ano ba meron sa box na ‘yan?” tanong niya at itinuro ang phone ko. Box?

“Po? Hindi po ito box, cellphone po ito.” Hindi ako makapag-Facebook dahil sa kakatanong niya.

“Kahit ano pa man ang tawag diyan, palaging nakatungo ang mga tao na parang sinasamba. Alam mo ba dahil d’yan, nakakaligtaan ang mga magandang tanawin na nasa harap niyo na?” sabi niya habang nakatingin sa dagat.

Sinundan ko ang kanyang tingin at namangha ako sa ganda ng sunset. Agad kong kinuhanan ito at paglingon ko sa kanya, nakangiti siya.

Hindi ko mapigilang isipin ang taong iyon kaya tanghali na ako nagising. Gaya kahapon, bumalik ako doon.

“Wala ka bang kasama rito?” tanong ko sa kanya.

“Wala. Ikaw,bakit ka nandito?” napangiti ako ng mapait.

“I’m having my summer vacation with my family.” I said with hatred in my eyes.

“I saw hatred in your eyes, why is it?” he said while looking at me. Wala  na man sigurong masama kung ibabahagi ko sa kanya diba? Sabi nila, mas maganda daw maglabas ng sama ng loob sa mga strangers.

“I hate my Mama and my stepsister. She left me for how many years then pagbalik niya, may kapatid na ako. I’ve been ignoring them for a long time.” I said while trying to control my emotions.

Maria Ligaya's Stories CompilationWhere stories live. Discover now