Unti unting umaayos na ang aking buhay..
Nakakalimutan ko ang mga sakit at pighati na aking nararamdaman..
Nagtungo ako sa bayan kung saan ako lumaki at hinanap ang libingan ni Airi.
Tinitigan ko lang ito at hindi ko napansing umiiyak na pala ako..
''Walang iiyak.''
Isang boses ang aking narinig, lumingon lingon ako ngunit wala akong nakita.
''Masaya na ako dahil masaya ka Mirette.''
Ako: Airi.
''Hindi ka dapat umiyak nang dahil doon.''
Ako: hinding hindi kita makakalimutan Airi, isang matalik na kaibigan.
''Ako rin, yun ang alam kong katotohanan.''
Ako: salamat.
Lucian: Rette!, naghahanda na sila para sa birthday party ng kapatid mo, tara na!
''Paalam, Mirette.''
BINABASA MO ANG
E-mail (Short Story - UNDER REVISION)
HorrorMasaya ang buhay ni Mirette, halos lahat ng hinihiling ng mga tao ay nasa kaniya. Mapagmahal na pamilya, mapagmahal na kasintahan at mga kaibigan. Pero nagbago ang lahat ng iyon sa isang e-mail na kaniyang natanggap kinagabihan ng kaniyang ika-18 k...
