The Immortals (ÖLÜMSÜZLER)

1• GEÇMİŞ •

Multimedya : Elizabeth Hayley

*****

                   Batı Virginia Eyaleti 1883.

Ben Elizabeth Hayley.Virginia eyaletine 1700lü yılların sonunda gelmişiz. Ailem buranın bilinen en eski yerleşim kabilesiymiş.Annem Rose göre kendi kökeni yani benim büyükannemgillerin soyu en korkunç cadılar olan Virgina cadılarına dayanıyor.

Ah! Çok saçma bu hikayelere inanmıyorum. Doğaüstü varlıklar var ise eğer neredelerdi? Yada ben daha neden göremedim. Bence annem bu tür hikayeleri okumaktan vazgeçmeli.

Her neyse cadılar hikayesine sonra devam edebilirim çünkü bugün babam geliyordu. 'George Hayley' Amerikan birliklerine bağlı özel bir birliğin subayı. İki eyaletler arası süren savaşlardan dolayı nerdeyse 5 yıldır onu görmüyoruz ama artık görev yeri Virginia kasabasına bağlandı. Artık bizimle beraber olacaktı hep. O kadar heyecanlıyım ki...

"Günaydın tatlım."

"Sizede günaydın Bayan Kate." Bayan Kate yıllardır bizimle yaşıyordu. Evin hizmetlisinden daha çok ailemizden biri ve annemin en güvendiği kişiydi. Bir not Bayan Katede bu cadı savsatasına inanıyor ve o da cadı soyundaymış. Benim ailemin nesi var böyle? Görünüşe göre babam ve ben olağanüstü bişeyden gelmiyoruz.

"Bugün nasılsın?"

"Aslında bakarsanız babamın geleceği için heyecanlıyım ama.." Bayan Kate suratını bir anda düşürmüştü. Tedirgin bir bakışla bana bakarak "Canım gitmek istediğin yeri biliyorum ama doğu virginia bizim içim çok riskli bir yer."

"Bunu nere..den biliyorsunuz?" Şaşırmıştım. Cidden iç güdüsel bir sezgi olduğunu düşünmüştüm. Aslında gerçekler benim bildiğimden çok dahada farklıydı.Bunu bu gece öğrenecektim.

"Biz Virgin cadılarının soyundanız. Bazen hisleri ve geleceği bilebiliriz."

"Kate! Sen benim ikinci annemsin biliyorsun. Benim hakkımda bir gelecek öngörüyor musun?"

"Bence bunu öğrenmek için doğru bir zaman değil
tatlım. Henüz 18 yaşındasın. Önünde kocaman bir zaman zaten var eğer bunu merak ediyorsan."

"Hadi ama Bayan Kate. Sadece bir cümlede olsa söyleyemez misiniz?"

Yüzündeki ifade bir anda tedirgin, endişeli, korku dolu bir hale geçmişti.Elimden tutarak gözlerime baktı. "Aşık olunmaması gereken birine aşık olmaya çalışma."

Tüylerim nerdeyse diken diken olmuştu. Kalbimdeki soğukluk buz kesmişti. Söyleyişindeki ciddilik ve bastırarak söylemesi beni ürpertti. Onu daha önce bana karşı böyle bir ciddiyet söylemde bulunurken görmemiştim.

"Peki! Soru sormuyorum daha fazla." Bizler saygılı bir aileydik ve aile içindeki dayanışmaya oldukça önem vererdik. Bu kim olursa olsun sizden büyük biri size soru sormanızı istemiyorsa bu konuyu kapatmaya çalışırdı ve sizin de bu konuyu devam ettirmeniz kabalık sayılırdı.

"Kate! Senden bişey isteyebilir miyim?"

"Bu akşam ki Doğu Virginiadaki festivale katılmak istiyorsun değil mi?" Ona masum ve istekli, çaresiz kız bakışıyla bakmaya başladım. Bayan Kate asla benim bu bakışıma kıyamaz ve bunu yerine getirirdi. Aslında annemide tek ikna edebilecek insanda oydu.