„Depth of the Letter"

„Hogsmeade"

Kolejny dzień, sobota, dziewiąta trzydzieści rano. Chyba zrozumiałe jest to, że odsypiałam poprzedni dzień.

Tak naprawdę, to ja zawsze w weekendy odsypiam poprzednie dni, nawet jak nic szczególnego się nie działo. Po prostu kocham spać i tyle w temacie.

-Za dziesięć minut widzę cię na śniadaniu, które na szczęście jeszcze trwa!- Usłyszałam nad uchem.

-Uhm...-wymruczałam i obruciłam się na drugi bok.

-Nie tak, to inaczej. AUQAMENTI!- krzyknęła Hermiona.

-AAA!- wyskoczyłam z łóżka jak poparzona.- Chwila... Ja nie jestem mokra... Ty kłamczucho!- szturchnęłam przyjaciółkę i razem się zaśmiałyśmy.

-Chyba w końcu znalazłam sposób jak cię obudzić.- oznajmiła, śmiejąc się przy tym.

-Ciii... Nie mów, bo nie zadziała.- odparłam szczerząc swoje ząbki.

-Z czego się tak śmiejecie?- zagadnęła Parwati, która właśnie weszła do pokoju.

-Nie ważne- odparłyśmy chórem.

Dziewczyny z pokoju patrzyły na nas jak na wariatki, a my ponownie wybuchnęłyśmy śmiechem.

Teraz, to już napewno pomyślały, że uciekłyśmy z Św. Munga.

-Moja łazienka!- krzyknęłam,  szybko zabrałam wcześniej przyszykowany różowy, przylegający do ciała T-shirt, różowe szorty dżinsowe i wbiegłam do łazienki szybciej, niż biegnąca Hermiona, która widzi jak Ron używa jej książek, jako podstawki pod drzwi.

Wykonałam poranne czynności i wyszłam z wieży Gryffindoru z wcześniej wspomnianą szatynką.

Po drodze spotkałyśmy Lunę i chwilę z nią porozmawiałyśmy.

Szczerze mówiąc, to Luna bardzo zaskakuje mnie tym swoim przysłowiowym „dziwactwem".
W brew pozorom, ta blondynka jest naprawdę mądra i przyjazna.

Przy samej wielkiej sali wyskoczyli przed nami Fred i George.

-Emm... Lena mogę cię prosić na momencik?- zapytał nieśmiało George.

-Jasne.- oznajmiłam zaskoczona jego tonem głosu.- Hermiona idź ja potem dojdę do stołu.- stwierdziłam, a ta posłusznie ruszyła za Fredem, który zmierzał w tym samym kierunku.

-Słuchaj... Bo... Dzisiaj jest wypad do Hogsmeade i czy nie zechciała byś pójść dzisiaj że mną do gospody „Pod świńskim łbem"?- zapytał dosyć nieśmiało jak na Georga, co zdziwiło mnie jeszcze bardziej.

-Jasne- oznajmiłam.- Kto jeszcze będzie?- zapytałam zaciekawiona.

-No... Nikt. Tylko my, we dwójkę. W sensie... Na randkę.- stwierdził.

A myślałam, że zarówno on, jaki i jego brat, nie potrafią mnie już zaskoczyć. A jednak.

Chwilowo stałam w miejscu zaszokowana.

-Na randkę?! To jest mój przyjaciel... Co prawda znamy się od dawna, ale ja to uważam tylko za przyjaźń. Chociaż może jemu nie chodzi o związek, a tylko o tą jedną randkę... W sumie co mi szkodzi. Jedne wyjście sam na sam z przyjacielem.- przemyślałam wszystko.

-To jak?- ocknął mnie chłopak.

-Chętnie.- uśmiechnęłam się do rudowłosego.

-To... Bądź pod gospodą ooo... O szesnastej. Pasuje Ci?- zapytał.

-Tak, jak najbardziej.- oznajmiam, w ciągłym, ale mniejszym już szoku.

-To umówieni.

-Umówieni- powtórzyłam jego słowa i ruszyłam do Wielkiej Sali, w stronę stołu dla Gryfonów.