Ben kim taehyung, 21 yaşındayım. Bir hayatım vardı taki ailem beni evlatlıktan atıncaya kadar.
En son daha bu yaz eve gelmiştim. Üniverste'ye tekrar gitmeden 2 hafta önce en yakın arkadaşım bana kazık atmıştı. Aileme gay olduğumu söylemişti. Ben daha bu dost kazığın acısını yenmeye çalışırken ailem artık bundan sonra böyle bir evladımız yok demiş beni def etmişlerdi ve artık kimsem yoktu, Abim vardı sadece.
Abim Yoongi küçüklükten beri herkesin göz bebeği. Uyuşuk olmasına rağmen çok çalışırdı. Her sınavdam nasıl90, 100 alıyordu acaba diye kendime sormadan edemiyorum. Onu çok severlerdi. Benden daha fazla ama asla onu Kıskanmadım çünkü onu gerçekten çok severdim, imrenirdim. Şu an bankacı olarak çalışıyor. İşlerinin yoğunluğuna rağmen beni arayıp soruyor.
Abim bu haberi öğrendiği zaman anne ve babama çok kızmıştı. Bana destek olmuştu. Şuan o olmasa kim bilir ne halde olurdum.
Ve jungkook, ahh... o pürüzsüz bebek gibi yüzüyle, koyu kahverengi gözlerle beni kendisine bağlamıştı, farkında olmadan.
Okul başladığında 1. Sınıflar Bahçedeydi. Gerçi Umrumda değildi. Kafama takılmış o kadar çok şey
vardı ki neden? Neden ailem homofobikti? Sırf bunun için kendi çocuğunu nasıl hiçe sayardı.
Öğle Arası hiç bir şey yiyesim yoktu. Sınıftan bir çocuk yemek yemem gerektiğini söyledi. Çocuk iyi biriydi. Canım istemiyor dedim ama beni dinlemedi lütfen bari 2 lokma ye aç kalmana dayanamam dedi ve peki diyerek yemekhaneye gittim.
Masaya oturduğumda gözlerim etrafta gezinmeye başladı. onu gördüm Sandalyeye oturmuş gülümsüyordu. Diğerleri ile konuşup yemeğini yiyordu.
Gözlerimin ona kenetlendiğini arkadaşımın beni dürtmesiyle farkettim. Ne oldu? Neden oraya bakıp duruyordun?
Ne? Hiçç aklıma bir şey geldi... tekrar ona doğru baktığımda görmemiştim onu. Arkama döndüğümde onun yürüyerek gittiğini gördüm. Ne oldu ben de bilmiyordum ama sanki onu takip etmem gerekiyormuş gibi hissediyordum.
Hey! Daha hiç bir şey yemedin? Kaşığı alıp çorbaya daldırdım 2- 3 lokma yedikten sonra bak yedim
gördün mü? Koşarak tabağı çöpe dökükten sonra tuvalete doğru gittim.
Oradaydı. Ellerini kuruluyordu. Tam gidecekken bir an şey, pardon okulda yeni misin? Yoksa 1.sınıf mısın? Diye sorduğumda gülümsüyerek 1.sınıfım dedi. Hoşgeldin ben kim taehyung, 3.sınıfım. hoşbuldum bende jeon jungkook. Memnun oldum görüşmek üzere dedikten sonra görüşürüz diyerek çıkmıştı.
Ne oluyor bana? Her neyse ellerimi yıkamam lazım yoksa 2 saat burda dikilcem.
Bir iki ay sonra onun okul spor takımında olduğunu öğrenmiştim. Onu uzaktan izliyorken bir yandan kendimi sorguluyordum. Neden bu çocuğa kafaya takmıştım ki? Hergün onu uzaktan izliyordum. Güzelliği beni takıntılı hale getirmişti.
Bir yerden sonra gerçekten kendimi psikopat gibi hissetmeye başladım okul dışında olsa bile onu takip edip sanki kamera benim hayatımmış gibi onu çekiyor daha sonra o fotoğraflara yurtta saatlerce bakıyordum.
Yanlış bir şey yaptığımın farkındaydım. Onu her yerde gözetlemek özel hayatına karışıyormuş gibi geliyordu.
Eninde sonunda uzaklaşacağım derken daha bağlanıyordum ve bunun sadece kendimi avutmak için olduğunu biliyordum.
Ben çoktan jeon jungkook'a aşık olmuştum.
Bir iki kez yakalanmıştım ama sadece tesadüfen karşılaşıyormuş gibi davranıp, Ah jungkook Naber diyordum. Kesinlikle tesadüf değildi. Umarım farketmemiştir diye düşünürken markete gelmiştim.
Markette çalışmaya başlamıştım. Sonuçta artık kendi ayaklarımın üzerinde durabilmem gerekiyor. Para kazanabilmek için bir işte çalışmam gerekiyordu. Neyse ki çalıştığım yerdeki adam iyi biriydi.
Ben geldim. Hoşgeldin taehyung acıktığında bana söyleyebilirsin içerde fazladan ramen kalmıştı dedi ve ben de teşekkür ettim.
Merhaba! Yeni bir hikaye yazacağımı söylemiştim. Kitabı etkilendiğim bir fan videosundan ilham alarak ve yararlanarak yazdım.
Fmv 'yi izlemek isterseniz videonun adı taekook paparazzi medyaya da koydum, izlersiniz.
İyi taekook'lu günler 🐯 💜 🐰
