Part 17

386 38 3
                                    

ဂ်ီမင္တစ္ေယာက္ ဇိမ္ခံကားအနက္ေရာင္တစ္စီး၏ေနာက္ခန္းထဲတြင္စမတ္က်က်ထုိင္ကာ ကားမွန္ဘက္သုိ႔မ်က္ႏွာမူထားသည္။ထုိကားေလးသည္လည္းဒရုိင္ဘာ၏ အရိွန္မပါေသာေမာင္းႏွင္ႏႈန္းနဲ႔အတူ တလွိမ့္လွိမ့္ေရြ ့လ်ားေနသည္။

"ျကာေနျပီကြာ ေျခေထာက္ မေညာင္းတဲ့အတုိင္းပဲ
ဘယ္အခ်ိန္မွနားမွာလဲမသိဘူး "

ဂ်ီမင္ကားမွန္အျပင္ဘက္ကုိ္ျကည့္၍တီးတုိးေ႐ရြတ္လုိက္ျခင္းပင္။

"သူေဌးေလး ဂ်ီမင္ ! "

ကားဒ႐ုိင္ဘာဦးေလးႀကီးေခၚလုိက္ေသာ္လည္း ဂ်ီမင္အသံျပန္မျပဳ၊ အျပင္ဘက္သုိ႔ေမးေထာက္ကာၾကည့္ေနျမဲပင္။

"ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဒီလုိသြားေနတာ ၄နာရီေလာက္ရိွေနၿပီထင္တယ္ ဘယ္အခ်ိန္ထိ သူတုိ႔ေနာက္လုိက္ေနရဦးမွာလဲ?သူေဌးေလး ဂ်ီမင္လုိအပ္ရင္ကြၽန္ေတာ္သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိေခၚလာေပးရမလားဗ်"

"ခဏပဲေစာင့္ပါ ဒ႐ုိင္ဘာခ်န္း ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ား ကုိေတာ့အားနာပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကုိျပန္လႊတ္မွာပါစိတ္မပူပါနဲ႔"

"အဲလုိသေဘာမ်ိဳးေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး သူေဌးေလးကဒီလုိပုန္းလ်ိဳးကြယ္လ်ိဳးနဲ႔ေစာင့္ၾကည့္ေနေတာ့ထူးဆန္းလုိ႔ေျပာတာပါ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ သူေဌးေလး ဂ်ီမင္ "

ဒ႐ုိင္ဘာေျပာသည့္စကားကုိမသိက်ိဳးႏြံျပဳေနသည့္ဂ်ီမင္ ႏႈတ္ခမ္းနားတြင္ လက္ညိွဳး ေလးေထာင္ျပကာ တိတ္တိတ္ေနဆုိသည့္သေဘာကုိလုပ္ျပသည္။

ဒ႐ုိင္ဘာခ်န္း လဲဇက္ေလးပုကာၿငိမ္သြားၿပီးဂ်ီမင္နဲ႔အတူ မလွမ္းမကမ္းရိွမင္ယြန္းဂီ နဲ႔ဂ်င္းထယ္ဂြၽန္း တုိ႔လႈပ္႐ွားမႈမ်ားအားဆက္၍ေစာင့္ၾကည့္ေနလုိက္သည္။
.
.
.

"အဖြဲ႔မႈးမင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဒီေလာက္ဆုိလုံေလာက္ၿပီထင္တယ္ေနာ္"

ထုိစကားသံက ဝန္ထမ္းဂ်င္ဆီမွထြက္လာျခင္းပင္။ စာရြက္မ်ားကုိစစ္ေဆးေနသည့္ ယြန္းဂီလဲသူ႕မ်က္ႏွာကုိေမာ့မၾကည့္ပဲေျပာလာသည္။

"အင္း...ဝန္ထမ္းဂ်င္ ျပန္ခ်င္ျပန္ေတာ့ေလ ကြၽန္ေတာ္တစ္အိမ္ႏွစ္အိမ္ဝင္လုိက္ဦးမယ္ "

Love Is Not OverWhere stories live. Discover now