The betrothed (COMPLETED)

13

Trevelyan

Isang suntok mula kay Henry Torillo ang tumama sa mukha ko. "Putangina, Trevelyan! Alam kong ikaw ang may pakana nito! Talagang dinamay mo pa si Aldeguer dito para hindi ka mapagbintangan!" nag ngingit ngit siya sa galit, kung hindi lang nasa paaralan ay baka binasag na nito ang bungo ko.

May mga pulis na na rumesponde. Halos hindi na magka ugaga ang principal at mga guro kakahanap sa kanila. I had a bad feeling about their disappearance, isang tao lang magkaka interes na saktan si Paul at si Xerxes. Kinakabahan ako. Si Tori ang lumapit para ipaalam na kanina pa hindi nakabalik si Xerxes. Doon napang tantong parehas silang nawawala ng hindi rin mahanap si Paul ng kanyang partner sa sayaw.

"Magdahan dahan ka sa pamamaratang mo, Henry." isang Brad mula sa likuran ko ang nagsalita.

"Walang ibang magkaka interes na dukutin si Xerxes kundi ang Di Marco lang!" muli nitong bwelta. I only looked at him. I was tired and I didn't want to get into a fight. Ang gusto ko lang ay umalis at hanapin na silang dalawa, and make the person responsible pay.

Bumalik ang dalawa sa mga pulis. may natagpuang kalat na dugo mula sa kabilang building hanggang sa back gate ng iskwelahan na ito."

"Dyos ko!" rinig Kong bigkas ng principal mula sa likuran na kaagad lumapit patungo sa amin. "Wala na kaming guard na pinababantay doon sa gate 4, matagal na iyong sarado."

"May breach mula roon at bakas ng gulong ng sasakyan. Malinaw na ito ay isang kidnapping."

Malutong ang mura ni Henry. "Please do everything to find my cousin. Hindi puwedeng lumabas ang balitang wala sa puder namin at nawawala ang anak ni Gilbert Di Marco."

"Maaring tumawag ang kidnapper para sa ransom money, kung iyon ang pakay niya sa pagkidnap sa dalawang bata. Wala naman kayong... natatandaang nakainitan ni Paul Aldeguer o ni Xerxes Di Marco?"

"Wala ho.." si Victoria iyon, na ngayon ko lang napansing nasa gilid ko pa pala mula kanina.

"I will do everything to find them." pag aalu ko kay Victoria. Mula kanina at hindi pa rin tumitigil ang pag iyak niya. "Hindi ako uuwi hanggang hindi sila nakikita ngayong gabi mismo. But I need you to go home for now, Tori. Kanina pa naghihintay ang driver, o." tinuro ko ang itim na SUV sa harapan lang namin.

"Kinakabahan ako, Trevelyan!" she sobbed. "may... may nakita silang nagkakalat na dugo. What if..."

I closed my eyes and stopped the negativity. I cannot go there. Nandidilim na ang Mata ko kanina pa. I have to stop it. If I let my anger consume me, hinding hindi ko sila maiuuwi ngayong gabi.

Napapayag kong umuwi si Tori, kasama ang pangakong hahanapin ko si Paul at Xerxes. Lulan ang salakyan, napansin kong nakasunod lang ang sasakyan ni Henry sa akin. I drove around town, nagbabakasakali na makita ko sila, na may kahina hinala..

Tumigil ako sa tapat ng parke para makibalita kina papa.

"Nandyaan na sila Fransisco, naglilibot rin at baka sakaling makita sila. Nasan ka ngayon?" Si papa iyon. Pasado alas dose na at alam kong mahimbing na ang tulog nila ni Mama noong tumawag ako. I just can't do this alone, kung ako lang ang naghahanap, Mas matatagalan.

"Narito sa harap ng parke, Pa. Naglilibot."

"Are you sure you're fine driving alone?"

"Yes, Pa."

I heard shufflings. Then next, the phone was with my mother. "Treb, mag ingat ka. I'm sorry about what happened to Paul..."

"I'll find them, Ma. Hindi ako uuwi hanggang hindi sila nahahanap."