Love Behind The Screen [PL]

III.

-Hejka-wsiadła do jego samochodu szczęśliwa, i wyprostowała sukienkę żeby dokładnie mógł ją obejrzeć.

-Cześć-odpowiedział jednak tylko i nawet nie podniósł głowy znad telefonu.

-Wyglądam zabójczo w tej sukience-zaśmiała
się cicho i od razu posmutniała kiedy znowu nie zareagował-Żeby zabójczo tańczyć na parkiecie oczywiście.

-Jasna sprawa-odpowiedział cicho.

-Nie w moim typie są jednak obcisłe sukienki-kontynuowała, żeby ponownie zwrócić jego uwagę-wysokie szpilki i mocne czerwone usta-przeciągnęła uwodzicielsko ostatnie słowo i spojrzała na niego wymownie-I wąż na szyi-dodała sarkastycznie. On w tamtym momencie skrzywił się mocno do ekranu i położył telefon na kolana. Dopiero wtedy zauważył ją. I na moment zaniemówił.

-Wow-powiedział z aprobatą-wyglądasz szałowo-dokończył i pocałował ją w policzek. Ona uśmiechnęła się tylko delikatnie i poprawiła grzywkę która lekko opadała jej na czoło-A gdzie ten wąż?-dodał po chwili śmiejąc się z jej zdziwionej miny.

-Jedź już lepiej-zaśmiała się delikatnie i chwyciła go za rękę.

-10 złotych za 5 kilometrów, proszę pani-powiedział poważnie-No co pani myśli? Szofer też musi jakoś zarabiać-dokończył i jeszcze raz się do niej uśmiechnął-A na poważnie. Dasz mi chwileczkę? Wstawiam nasze zdjęcie na BEYOURSELF.

-Oo jak miło. Które?-zapytała podejrzliwie.

-Te „przyjacielskie" które zrobiliśmy pod parkiem w Poznaniu, tydzień temu-odpowiedział i wrócił nosem do urządzenia.

-Aa, te. Ale była wtedy zabawa, co?-zapytała, wracając wspomnieniami do tamtego dnia.

-Przednia-zaśmiał się tylko i przycisnął: opublikuj post.

———————————————————

Po kilku minutach dotarli do miejsca docelowego. Szybko po wejściu zauważyli swoją „teatralną" ekipę siedzącą blisko baru. Zaszli ich od tyłu i przywitali się ze wszystkimi po kolei. Następnie usiedli obok siebie, Dyskretnie łapiąc się za ręce pod stołem. Kelner przyniósł im małe wiaderka z paluszkami własnego wyrobu oraz dwie kolejki whisky i trzy drinki.

-Ah..-westchnęła ciężko Ola-Że ten bar nie splajtował-zaśmiała się lekko.

-Co?-zdziwił się Patryk-Czemu miałby?!

-Przecież jedzenie tu było okropne-dokończyła po chwili.

-No chyba sobie żartujesz-wtrącił się Marcin robiąc zszokowaną minę.

-Mówię zupełnie poważnie-odpowiedziała pewnie.

-Napewno masz jakiś uraz z przeszłości... dlatego tak sądzisz-bronił miejsca.