üstünü çıkar √

mükemmel anne pt2

Tüm gün boyunca Taehyung'tan köşe bucak kaçan Jimin, son ders zili çaldıktan sonra kendisinden 3 sıra arkada, hemen çaprazda oturan Taehyung'la muhattap olmamak için alelacele eşyalarını toplamış ve esmer gencin kendisini yakalamasına fırsat vermeden evine doğru koşuşturmuştu.

İçeri girdiğinde annesinin neden işte değil de evde olduğunu kestiremese de umursamadan telefonunu şarja takmış, üstünü değiştirmiş ve önündeki birkaç dosyayı karıştırıp telefonla konuşan annesinden zorlukla bilgisayar izni alarak elindeki cips paketleriyle odasına girip kapıyı kapatmıştı.

Yaklaşık yarım saat boyunca göz kırpmadan oynadığı oyun yüzünden dünyayla bağı neredeyse kopmuş gibiyken, salonda halletmesi gereken dosyalarla uğraşan annesi, Jimin'in sürekli çalan telefonu yüzünden delirmek üzereydi. Üstelik Jimin bunu duymuyor olduğundan, kalkıp da bakmıyordu.

Derin bir nefes alıp şarjda zangır zangır anaconda nidaları yükselen telefonu aldı ve ekrandaki K.Taehyung yazısını görünce tereddüt etmeden açtı.

"Efendim Taehyung?"

Karşı taraf ilk defa açılan telefona karşı şaşkındı.

"Merhaba Hyuwon teyze, Jimin'le konuşabilir miyim? Acil."

"Pekalâ, bir dakika bekle canım."

Telefonu şarjdan çıkarıp oğlunun odasına doğru sakince adımladı ve kapıyı iki kere çalsa da, oğlunun kulaklıklarla olduğundan ve duymayacağını bildiğinden kulbu indirerek içeri girdi. Tam da tahmin ettiği gibi, oğlu kulaklıklarıylaydı ve kesinlikle kimseyi duymuyordu.

Omzuna yavaşça dokunup oğlunun dikkatini çekebildiğinde ve Jimin kulaklıklarını çıkarıp annesine döndüğünde, orta yaşlı kadın elindeki telefonu göstererek "Taehyung arıyor." demiş ve bunun üzerine Jimin omuz silkerek bilgisayar ekranına dönmeden önce "Hiç uğraşamam onunla şimdi, arar arar vazgeçer." demişti.

Karşı hattaki Taehyung ise, her şeyi kelimesi kelimesine duymuştu.