stigma | liskook

bitişin başlangıcı.

Merhaba.

Veya hoşçakal ?

Hangisi doğru başlangıç olur bilmiyorum nasıl olsa her başlangıç birgün vedayla sonuçlanır.

Tavan arasında bulduğum bu deftere seninle ilgili düşüncelerimi yazmaya karar vermemin üzerinden çok geçmedi.

Yüzüne söyleyemeyeceğim şeyleri burada, bu tozlu yaprakların arasında yaşatmak istedim.

Bunları gelip yüzüne de söylemek isterdim. Ama biliyorsun her şeyin neticesinde ben korkak bir herifin tekiyim.

Sana asla söz vermedim.

Tutamayacağı sözleri veren biri değildim.

Ama seni içten içe sevdim.

Bunu sana söyleyemezdim her şeyin neticesinde ne olduğun ortadaydı.

Korktum.

Korktum Lalisa. Sırf seni seviyorum diye banada senin gibi davranmalarından korktum.

Yıldızsız gecelerin altında sen kendi başına ağlarken yanına gelip üşüyen kollarını saramadım.

Sen karşımda acı çekerken insanlara durun diye bağıramadım.

Ben, bu hikayede senin prensin olamadım.

Ve sen, kül kedisi. Asla sindirellaya dönüşmedin.

Zaten buda bir peri masalı değildi.

Bu hayattı Lalisa. Bu gerçek dünyaydı.

Herkes ağzında altın kaşıkla doğmuyordu ve bu bizim suçumuz değildi.

Asıl suç onlardaydı.

Bizde.

Toplumda.

Dış görünüşe göre hareket eden, bu siktiğimin düzenine ayak uydurmaya çalışırken, arasında ezilen bizde.

Sen asla suçlu olmadın.

Vücudundaki lekeleri saçların gizleyemezdi.

Hep hüzünlü şarkılar dinlemen seni iyi hissettirmeyecekti.

Sen bu düzene ayak uydurmaya çalışan kırık kızlardan biriydin.

Lekelerin seni çirkin gösteremezdi.

Ve ben asla sana gelemezdim.

Diyorum ya sana, biz başrol karakter olamayacak kadar ölüydük aslında.

Ama ben ölemeyecek kadar korkaktım.

Ve sen, çoktan ölmüştün.

Aramızdaki en büyük farkta buydu işte.

Ben korkak bir adamdım ve sen her şeye rağmen ayaktaydın.

Sana söz veremeyeceğimi söyledim.

Evet, sana söz veremem.

Ama kendi dünyamda benim başrolümün olduğunun sözünü verebilirim.

Belki de senin için gerçekten ölebilirim.

Ama sen gitme olur mu ?

Saat hiç 12 olmasın.

Sen hiç Sindirilleya dönüşme.

Sana söz veriyorum, seni tüm lekelerinle kabul edeceğim.

Ama n'olur o şarkının sonunu getirme.

+++

"Lütfen dur. " diyerek şarkıyı böldüğünde başımı senden taraf çevirdim. " Lütfen bu şarkının sonunu getirme. "

" Neden ? Beğenmedin mi ? "

" Gidecekmişiz gibi. Gider gibi. Ne olur sonunu getirme. "

Her şeyin neticesinde herkes gider Lalisa.

Ve geriye acı dolu geçmişinle buruk bir hüzün kalır.

Stigma
Soon.
30.09.2019