Roza, pencerenin önünde bacaklarını kendine çekmiş kollarınıda bacaklarının etratına bağlamış oturuyordu. Gözleri dolmuştu. Ağlamak istemiyordu fakat üstünde ki mavi üniformasına düşmüştü şimdiden.
Evet o bir doktordu böyle şeylere alışması gerekiyordu ama olmuyordu işte alışamıyordu. Aklı az önce yaptığı ameliyattaydı. Yaralı kızın bedenine üç kurşun girmişti ve çok kan kaybetmişti. Büyük uğraş sonucu iki kurşunu çıkarabilmişti fakat üçüncü kurşun kalbe yakın bir dokuya saplanmıştı.
Yaklaşık dokuz saat süren ameliyatta yaralı kızın kalbi dayanmamıştı. Üçüncü kurşun çıkarılmadan
