Griffin güçlükle nefes alırken göz yaşlarının yanağını ıslattığını hissetti.
"Be.. beni affet."
Diyebildi sadece. Bütün gücü tükendi. Konuşmaya tâkâti kalmadı. Kendisine endişe ile bakan adama daha fazla konuşmak istiyordu. Ama ağzını aralasada boğuk çıkan nefesinden öteye gidemiyorum. Düşünüp sarfetmek istediği her kelime dilinin ucuna gelip kalıyordu.
İçindekilerini dökme gücünü bir türlü bulamıyordu.
Genç adamın kaşları çatıldı. Ne affetmesi diye düşündü çok kısa bir süreliğine ancak şimdi bunun sırası değildi. Korkusu herşeyin önündeydi
