[bölüm 11] İyi ki

598 52 14
                                    

Saat 21.00 olmak üzereydi. Sanem üstüne zümrüt yeşili,dizinin üstünde biten bir etek ve onun üstüne beyaz,rahat bir tişört giymişti. Ayakkabı olarak ise bir çift rahat babet giymişti. Malum Can Sanem'in rahat olmayan şeyler giymesine izin vermiyordu. Yaklaşık 5 dakika sonra Sanem tam aşağı inecekti ki telefonuna gelen mesaj sesiyle irkildi. Ekranda şunlar yazıyordu;
Albatros'dan 1 yeni mesajınız var.
Sanem mesajı açtı ve şunları gördü ;
Sanem,aşkım benim ufak bir işim çıktı.
Sen bekleme istersen beni.
Seni hayal kırıklığına uğratmak istemedim. Leyla kapının önünde seni bekliyor,dışarı çıkacaksınız birlikte.
Sakın "ben çıkmam" deme,bebişlerimiz üzülür yoksa. Seni seviyorum aşkım ❤️

Sanem mesajı okuyunca morali bozulmuştu açıkçası. Sonuçta Can için hazırlanmıştı o kadar. Ama yapacak bir şey yoktu,sonuçta ablası kapının önünde Sanem'i bekliyordu.
Sanem Leyla'yı daha fazla bekletmemek üzere aşağı inmişti ve tam ayakkabısını giyerken Can'dan bir mesaj daha gelmişti.

Sakın kendini üzme. Unutma ki sen üzülürsen ben daha da çok üzülürüm.
Bu bahsettikleri bir elmanın iki yarısı olayı bu sanırım 😂 
Senin ve bebişlerimizin tüm duygularını en derinimde hissediyorum Artemis'im benim ❤️
Albatros sana körkütük aşık bunu unutma 💘

Can Sanem'i gerçekten çok iyi tanıyordu. Tek bir mesajla Sanem'in  yüzüne o masum ve bir o kadar da güçlü gülücüğü kondurmuştu.
"Ne kadar şapsalsın Can."
Sanem mesajla aşk yaşarken kapı çalmıştı. Kapıyı çalan Leyla'ydı. Sanem mesaja gülümserken 5 dakika geçmişti bile.

"Ablacım iyi misin ?" dedi Leyla endişeli bir şekilde.
"İyiyim abla,neden endişelendin ki ?"
"Şey ya hani Can şehir dışına çıktı ya. Ben de iyi misin diye sorayım dedim."
"Can şehir dışına mı çıktı ? Benim niye haberim yok bundan ?"
"Ay Sanem,ablacım pot kırdım galiba. Neyse boş ver,gel dolaşalım biraz."

Ne yani Can Sanem'e haber vermeden mi gitmişti ? Üstelik mesajda da bir şey dememişti. Sanem'in kafası iyice karışmıştı.
_
Leyla Sanem'i bir yere getirmişti. Neredeyse 2 saat yürümüşlerdi ve en sonunda Sanem dayanamayınca taksiye binmişlerdi. Taksideki şoför biraz garipti. Sanem taksiye biner binmez.
"Abla çok şanslısın haaa" demişti.
Sanem neye uğradığını şaşırmıştı ama 10 dakikalık yolculuk boyunca bozuntuya vermeden taksiden inmişti.
Geldikleri yer Sanem'e çok tanıdık geliyordu ama karanlık olduğu için Sanem neresi olduğunu tam kestirememişti.
"Ablacım dikkat et,düşme."
"Tamam abla."
Leyla Sanem'i dikkatlice yürütüyordu.
Sanem'in kulağına Can'ın sesi gelmişti.
"Evine hoş geldin birtanem."
Bu Can'dı. Sanem şaşırmıştı çünkü Can'ın böyle bir şey yapacağını hiç beklemiyordu.
"Nasıl yani ? Bunların hepsi sürprizin parçası mıydı ?"
"Evet aşkım. Hepsi seni meraklandırmak içindi."
"Yaa Can. Aklım çıkacaktı bana yalan söyleyip gittin diye. Bir daha gelmeyeceksin sandım."
"Bu hamilelik sende kafa yapmış herhalde.
Ben ve seni bırakmak. Hayatta olmaz."
"Çok pisliksin Can."
"Ben de seni seviyorum aşkım."
Can ve Sanem birbirinin yanında çok mutlulardı ve her saniyelerini gülerek geçiriyorlardı,hayal gibiydi her şey.
"Aaa yeter ama artık. Hadi artık sürprize geçelim."
"Ne sürprizi ? Başka bir tane daha mı var ?"
"Müstakbel kocan seni tek bir sürprizle idare edecek değil ya."
"Merak ettim ama şimdi."
Sanem Can'ı evin içine götürmüştü. Leyla ve Emre de peşlerinden onları takip ediyordu.
"Ne kadar mutlular değil mi ?"
"Mutlu olmak onların en doğal hakkı."
_
Yatak odasına girmişlerdi ve odanın her yerinde kırmızı balonlar,bebeklerin ultrason görüntüleri ve en önemlisi birbirleriyle olan anılarından parçalar vardı. Anlaşılan Can yine yapmıştı yapacağını.
"Caaan,aşkım burası çok güzel."
"Ben yaptım,tabii güzel olacak."
"İki dakika kendini övmesen olmaz değil mi ?"
"Olmazzzzz."
Sanem etrafın büyüsüne kapılmışken,Can müzik açmıştı.
"B-bu bizim şarkımız Can."
Şarkı çalmaya devam ediyordu.

Tenin almış beyazlığını aydan
Saçlarının rengini geceden
Bundan geceye sevdam.
Sen örterken benimle kalbini
Al aklım gibi hissimi
Al çünkü özlüyorum...

Şarkı bittiği anda Can eğilmişti yere doğru.
Evlenme teklifi edeceği halinden anlaşılıyordu aslında.

"Ben senden önce bir hiçtim Sanem. Sen gelince benim hayatım bambaşka bir hal aldı. Seninle geçirdiğim her an daha da güzel ve özel bir hal aldı benim için. Sen vardın çünkü. Hep benimle olmaya devam et. Ellerimden tut,kalbime dokun,gözlerime dal ve en önemlisi benimle ol,beni bırakma. Sen,ben ve çocuklarımız. Biz hep beraber olalım. Her sabah nefesin nefesime,kalbin kalbime değsin.
Benimle evlenir misin ?"

"Sen benim başıma gelen en güzel şeysin ve benim ve çocuklarımızın seni bırakmaya niyetimiz yok."

"Yani bu evet mi demek şimdi ?"

"Eveeeet"

Can çok mutluydu,Sanem Can'dan daha çok.
Can sevincinin etkisiyle Sanem'i kucağına alıp döndürmeye başlamıştı.

"Caaaan"
"Seni,sizi,bizi çok seviyorum."
"Biz de bizi çok seviyoruz."
"İyi ki varsın Sanem,iyi ki !"

_

Yorumlarınız benim için çok önemli 🧸
Yorum yapıp,görüşünüzü ve isteklerinizi belirtirseniz sevinirim 🥰
Yeni bölümlerde görüşmek üzere 🧡

Bizim MucizemizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin