Ακουσα τον ηχο του κουδουνιου απο τον κατω οροφο και αναστεναξα βαριεστημένα για τους καλεσμενους που μας ειχαν επισκεφτει, δεν ειχα καμια ορεξη να δω τα μουτρα του Ορεστη αλλα δυστυχως Ας όψεται.
Διωρθωσα μερικες λεπτομερειες που ειχα αλλα δεν κατεβηκα κατω, ηξερα πως με εψαχναν οι γονεις μου, διοτι ο πατερας μου ειχε αφησει ρητή εντολη να εμφανιστω εστω για λιγο γιατι ηταν αγενεια. Ανα λεπτο που περνουσε αναστεναζα βαριά, η πορτα ομως αρχισε να χτυπαει και ετσι γυρισα το κεφαλι για να δω ποιος με αναζητουσε
"Κωνσταντινα; ολα καλα;"Με ρωτουσε ο Αντωνης και του χαμογελασα
Τον Αντωνη δεν τον βλεπω τοσο συχνα, μερικες φορες μενει με την κοπελα τους και τις υπολοιπες ωρες λείπει διοτι σπουδαζει και μαλιστα ειναι αρκετα αφοσιωμένος
"Μια χαρα Αντωνη μου, ο μπαμπας σου ειπε να με φωναξεις;" Ηξερα ηδη την απαντηση του, ετσι σηκωθηκα απο την καρεκλα και πηγα κοντα του
"Ναι, ο μπαμπας, το φαγητο ειναι ετοιμο ελα κατω" Εγνεψα το κεφαλι μου και τον ακολουθησα, απο κατω υπηρχε πολυ φασαρια και βαβουρα, μολις φτασαμε στο σαλονι ολοι επεσαν να με χαιρετησουν και να με αγκαλιασουν, Οι γονεις του Ορεστη ηταν παρα πολυ καλοι ανθρωποι και με εβλεπαν σαν κορη τους
Εκεινος καθοταν στην ακρη του καναπε με ενα ποτηρι κρασι στο χερι και με κοιτουσε, δεν τον χαιρετησα, ετσι πηγα αμεσως στο τραπεζι, υπηρχε μια κενη θεση διπλα απο τον πατερα μου και απεναντι απο τον Κυριο Σωτηρη, εκατσα εκει σιωπηλη και περιμενα τους υπολοιπους να μαζευτουν,
Συζητουσα με τον κυριο Σωτηρη για το σχολειο και την δουλεια τους. Παντα τους θαυμαζα και μαλιστα οταν ημουν μικρη ηθελα να γινω και εγω πυροσβεστης αλλα δεν ξερω τι αλλαξε και το ειχα σχεδον παρατησει σαν πλανο στο μυαλο μου
Ηξερα παρα πολλα πραγματα και λατρευα να μιλαω με τις ωρες για αυτο, ο Ορεστης ηρθε στο τραπεζι και καθισε απεναντι μου διπλα απο τον Πατερα του. Καμια φορα με κοιτουσε αλλα δεν του εδωσα την ευκαιρια να μου μιλησει.
Αρχισαμε να τρωμε και πλεον τους ακουγα σιωπηλη, ημουν κουρασμενη και μετα το δειπνο θα πηγαινα να ξαπλωσω, αυριο πρεπει να ξυπνησω νωρις. Το φαγητο ηταν πολυ νόστιμο, γεμισα και εγω ενα ποτηρι με λευκο γλυκο κρασι για να κοιμηθω πιο ευκολα, υποφερω με τους εφιαλτες καθε φορα.
YOU ARE READING
Μόνο εσένα θέλω δίπλα μου (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)
RomanceΔυο χαρακτήρες ατίθασοι και ανυπόμονοι για την ζωή που τους είχε χαριστεί ως δώρο , τα προβλήματα όμως αρχίσαν να τους φέρνουν πιο κοντά, ολο ένα και πλησίαζαν, ο ένας ζόρικος και ο άλλος ευαίσθητος. Πολλά λάθη του παρελθόντος... Και ακόμα περισσό...