𝑑𝑒𝑎𝑟 𝑓𝑟𝑖𝑒𝑛𝑑, jun

chapter seven.

  O kız bendim. Kanlar içinde yere yığılıp hayatını kaybeden kız...

  Daha önce bir kişi ölürken kendi ölümünü görür diye duymuştum ama pek inandırıcı gelmemişti. Demek istedikleri buydu sanırım. Kaldırıma çıkan arabayla ölmüştüm ben. Jun yerlere yıkılmıştı. Daha ilk günden sevgilisini kaybetmişti sonuçta...

   His ve duygularımı ölü hissediyordum. Yavaş yavaş siyah beyaza dönüyordu dünyam. Hastanede yapılan hiçbirşey işe yaramamıştı. Ve bitmişti herşey.

   Ailem, arkadaşlarım, yakınlarım veya kim olursa olsun, benimle ufacık bile ilgisi olan insanların hepsi yıkılmıştı.

   Jun'un durumuna yıkılmak demek az olurdu... Şimdi o beni görmüyor ama ben hep onun yanında olacağım.

"Seni seviyorum Jun."

saçma sapan, rasgele bir finalle bitiriyorum bu kitabı, aklıma birşey gelmediği için kısa kısa, hızlı atlayarak yazdım, pek içime sinmedi hatta hiç sinmedi ama olsundu. böyle bir final yapmak istememiştim ama yaptım işte,

okuyan herkese teşekkür ederim.

💘💗💝💓💞💕💖🤧