Mutluluk İçinde Saklı..

bi' gülümser misin?

Ben öldüm mü?
Neden bu kadar acı çekiyorum?
Neden bu kadar mutsuz?
Ve neden bu kadar kimsesiz...
Ben her zaman tek başına kalmak isteyen bir çocuktum. Ama buna mani olan tek şey insanlar değil.. Benim yalniz kalmami istemeyen hayvan dostlarım var. Size acayip gelebilir ama benim ne düşündüğüm, ne yaptığım veya nasıl bir kişiliğe sahip olduğum sadece beni ilgilendirir. Bu yazımda biraz kendimden bahseticem. Daha doğrusu nasıl gülümsemeye başladığını anlatıcam.
Çok küçüktüm.. artık büyüdüm ve 16 yaşında bir genç kızım. Tabi ki de her genç kız gibi benim de sorunlu bir çevre ve bir o kadar olmasada bir hayatım var. Ailemden pek fazla bahsetmek istemiyorum daha çok kendime yoğunlasacağım. Çünkü birilerinin artık (gerçekten) beni tanımasını istiyorum. Bu yazdığım yazı özgeçmişim değil, bir kompozisyon değil, bir duygu karmaşası değil, sadece.. yazmak istedim işte. Bazı insanlar sıkıldıkça bilgisayar oyunu oynamak, arkadaslarla vakit geçirmek veya herhangi bir eylem yapmak isterlerken ben kendimi yazmaya ve okumaya adamış bir kızım.
Okumak farklı bir durum. Aslında kitap okumayı hiç sevmedim takip okulda dışlanmaya baslanana kadar
Ailem yüzünden dışlanmaya ama ben utanmadan, yılmadan devam ettim. Ben gülmeyi sevmezdim bazı anlar gelir insanlardan tiksinir dururdum. Nasıl hala hicbir şey olmamış gibi gülümsemeye devam edebiliyorlar  diye..O zamanlar biraz bencillik şimdi ise..bencilligin yanindan bile geçmiyorum. İnsanlar....tabiki de değişirler. Benim gibi....Her ailenin sorunları vardır. Neyse işte fazla duygusallik kalbe zarar. Nerde kalmıştık....heh..öyle işte şuanda bencil değilim aksine çok iyimser yardımsever bir insanım. Bu yazıyı boşuna yazdığımın farkındayım ama.... ister yayınlar ister yayınlama. Bana kalmış birsey. Çok yalnız kalmak istedim ama olmadı hani dalga gececeginiz durum varya.. hayvanlar bile yalnız bırakmıyor diye. Kısa bir anıme anlatmak istiyorum size.

2007-2008 zamanları

5 yada 6 yaslarindaydim. Üzerimde babamın bana aldığı beyaz elbise vardı. O zamanlar böyle şehir içi bir yerde yaşamıyorduk tabi. Benim kapının önünden ayrılmayan bir arkadasim vardı. Ve o bir (dalga gecmeyin) serçeydi. Herzaman sabah kalkar kapının önünde onu görmek için can tarım hatta annem bunun için bana kızmışdı erken saatte kalkilmazmis falan diye.. Ben tabi dinlemiyormuşum. Her sabah dünden kalan ekmekleri suyun içine atıp ıslatır ve ona verirdim. Ve benim minik arkadaşım da onları yerdi. Biz çok yakın iki arkadaş olmuştuk. Mahallede beni çağrdiklarında ben gitmedim kendime daha güzel bir eğlence bulurdum.çok gülmezseniz söylerim.... Şaka Şaka o zamlar Bahçeli bir evimiz vardı. O gün üzerimde yine ve yine beyaz elbisem vardı.. annemden gizli gizli giydiğim elbisem😂
Musluğu açtım.. bahçeye bıraktım.. başladım üzerinde zıplamayaa.. Üstüm başım hep çamur oldu tabi.. arkadasimla beraber bir güzel Islandık. Görende çamurla ilişkiye girdim sanıcak. Yarım saat sonra bizim evin kapısı açıldı. Babam gördü beni önce bir şok dalgası sonra bir voovvvv çekti.. vee o ihtişamlı sesiyle ve erkeksi kahkahasiyla 'annen geliyor' demezmi. Yaa tabii dedi işte.  Sonra kapıda annem göründü babamın haline baktı sonra sonra gözü açılmış musluğu takıldı. Sonra yerde beyaz elbisesi çamur olmuş beni gördü. Tabi ben duruuyumm durmam başladım gülmeye benimle beraber babamda gülüyor. Zaten sonra hatlar koptu. Devamını hatırlamıyorum ama büyük olasılıkla terlikle aşk yaşadım herhalde..
😂😂
Birtanem daha anım var. Kaç yaşında oldu bilmiyorum ama anlatıyım yıne de yine küçükmüşüm
. Sabah annem kalkmış bizi uyandıracak falan beni bulamamış babama haber vermiş. Annemin gözyaşları durmak bilmiyor. Babam bütün mahalleye yayın herkes beni arıyor. Babam polisi aramış. jandarmayı aramış. Aynı zamanda ağlıyormuş. (Kıyamam)bütün heryere bakmışlar ama yok bulamıyorlar beni. Annem ağlamaktan helak olmuş. O gün sabah 1-2 saat falan sonra yani 8-9 gibi herkes perişan falan mahalledeki herkes bizim bahçede mahallede yaşlı bir teyze vardı. Oda aramış beni yorulmuş falan bahcedeki hamağa oturmuş. Sonra birsey fark etmiş. Sesleniş 'burda' diye. Babam koşturmuş gelmiş. Herkes benim uyuduğu görmüş rahatlamış. Annem hala ağlıyor ben kalkmisim babam ve annem ağlıyor diye bende ağlamaya başlamışım sonra benim arkadaşı gördüm.
;D
Hadi kim tahmin edin.
Serçemmm
Onu görmüş gülmeye başlamışım. Sonra herkes gülmeye başlamış..
Öyle işte..
😂😂
--------------------------------------------------------
Ben ne anlatıcaktım da konu nerelere geldi. Neysehhh başka sefere artık
♡♡♡
------------------------------------
İyi okumalar...

Hepinizi seviyorum..

Not
Arka fonu siyah yapıp okursanız daha heyecanlı olur..

❤❤
●