I'm In Love With My Yyy (ZAKOŃCZONE)

7.

Zlituję się. Dam wam ten jebany rozdział którego mi się nie chce pisać. Proszę. Żółw Roger aka proboszcz parafii wierzących w Zajebistościowego Wszechmocnego Żółwia się zlitował.

~~~

Roger's pov.

Najlepszym wyjściem byłoby ratować Briana. Ale mi się nie chce.

Postanowiłem iść do lodówki, bo z tego co pamiętam, mamy tam wódkę. I przynajmniej będzie okazja by się wymigać od ratowania Loczka.

~~Jakiś czas później (po wypiciu wódki.)~~

Wsyztsko mje woli i guowa nafala. Ftefy pszyhici Frydidie. - Jakieś wiadomości co z Brianem? - zafytsk i dpojszaxl na mje. - I czemu się nie podzieliłeś!? - dodjdnasl akrkesywnru. - Bo *hic* kciałem siem *hic* upiciać. *hic*
- Roger! Wódki nie można szybko pić, w dodatku wszystkiego na raz, inaczej nie będzie się nic w stanie zrobić! - pfsawie tefgo nei uslywsałem bo prxjysypiaalem. I zsjuemem. Nidz nir widziaem. Tuklo ciemeność.

Freddie's pov.

Wszedłem do salonu gdzie na kanapie leżał Roger. Nie wyglądał za dobrze, ale trzeba było porozmawiać. - Jakieś wiadomości co Brianem? - spytałem by zacząć rozmowę. Po chwili zauważyłem pustą butelkę po wódce. Matko boska. On to wypił. Całkiem sam. Źle się to skończy... - I czemu się nie podzieliłeś!? - powiedziałem do niego z urazą. - Bo *hic* kciałem siem *hic* upiciać. *hic* - i się rzeczywiście upiłeś. - powiedziałem w myślach. Jakim ten Roger jest idiotą... - Roger! Wódki nie można szybko pić, w dodatku wszystkiego na raz, inaczej nie będzie się nic w stanie zrobić! - odparłem mu z urazą. Oprócz Rogera, jedynym który ma tu prawko jest Brian. Brian którego nie ma. GENIALNIE (jakby ktoś nie wiedział, to był sarkazm). Więc nie uratujemy Loczka...