Jungkook, kendine geldiğinde hâlâ herşeyi hatırlıyordu. Yatağın kenarına tutunarak, güçlükle ayağa kalktı ve şiddetle ağrayan başını tuttu. Ardından yerde ki kasete baktı ve almaya çalıştıkça elleri daha çok titredi. O an zil çaldı, Jungkook hyungları olduğunu düşündü ve kapıyı açtı. Ancak siyah bir karttı üzerinde yarabandı ile tutturulmuş bir papatya vardı. Eğilip, hızla aldı ve içeri girip kapattığı kapıya yaslandı. Kafasını, arkaya doğru eğdi ve kendini iğrenç biri gibi hissetti. Umrunda olan şey, zarf veya arayan kişi değildi. Missea' ydı. Hatırlıyordu. Onu ve yaptıklarını aklından geçirdi. Elinde ki zarfı çok beklemeden açtı ve içinde bir CD ile kağıt vardı. Ilk önce kağıdı çıkardı ve okudu...
' Jungkook, sevgilim...
Hayatımda hiç kimse bana senin baktığın gibi bakmadı. Keşke seninle başka bir zamanda ve başka kişiler olarak karşılaşsaydık. Ancak, bu imkansız. Sende biliyorsun ki yaptıkların akıl almaz derecede korkunç.
Missea, benim ikizim.
Ve sen onun delicesine korktuğu, ölümüne sebep olan kişisin.
Benimse aşık olduğum adam...
Nasıl bu kadar iyi biriyken, bunları yapabildin aklım almıyor.
Bana aşk dolu bakan adamın, bir kıza takılıp sadece isteği için zorla tecavüz edeceği, düşüncesi bile miğde mi bulandırırken, yaptığını bilmek canımı yakıyor.
Kalbim kalmadı, Jungkook.
Seni, tanıdığıma pişman ettin.
Bu pişmanlık yeter sana.
Fazlasına değmezsin. '
Kang Bo Ra
01. 09. 2019
Jungkook' un gözlerinden yanağına süzülen yaşlar, durmuyordu. Hıçkıra hıçkıra ağlarken dudaklarından birkaç cümle döküldü...
Jungkook
- AHH, LANET OLSUN!
Jungkook, kapıya üç veya dört kere sert bir şekilde yumruk geçirdi. Eli, yavaşça yere doğru kaydı çünkü kanıyordu ve kapıda kan izleri kalmıştı. Kan.
Oluk oluk kan. Bu öyle bir acıydı ki, eve gelip annesini sokakta ölü bulsa, aynı hissederdi. Ayağa kalkmayı başaran, Jungkook CD' yi taktı ve izlemeye başladı. Bir ses geliyordu ağlayan, boğuk ve narin. Missea.
Kamera yerleştirilen odaya hızla girdi, Jungkook, onu görünce daha çok ağlamaya başladı. Karnı şişmişti, ve öylesine acı ile bağırıyordu ki Jungkook' un tüyleri ürperdi. Missea, onca acıya rağmen kameranın karşısına geçip ağlaya ağlaya olanı biteni anlattı...
Missea
+ İkizim... Bo Ra.
Bunu izlediğinde sakın bana kızma.
Mecburdum.
Yapmak zorundaydım.
Aha, sana birinden bahsetmiştim hatırlıyor musun?
Yoongi Hyung.
O bir abi değilmiş, Bo Ra.
Yanılmışım.
O... Jungkook, bana tecavüz etti ve hepsi oradaydı. O kadar yalvardım ki hiçbiri yardım etmedi.
İzlediler, Bo Ra.
Acı çekmemi, bağırışlarımı ve onların yardımına muhtaç oluşumu izlediler.
Biliyorum, şu an ağlıyorsun, birazdan yapacağım şey için çok kızacaksın.
Iyi olmayı denediğimi bilmeni istiyorum.
Uzun bir süre terapi aldım, ilaçlar ile ayakta duruyordum. Olmadı.
Kaldıramadım, dayanamadım.
Hamileyim, ondan.
Ve eğer ben onu dünyaya getirirsem, onu sevemeyecegim. Her baktığımda, aklıma o gelecek.
Özür dilerim, Bo Ra.
Seni seviyorum, ikizim.
Önce, elinde ki silaha ardından karnında ki bebeğe bakıp ağladı ancak hiç tereddüt etmeden, kafasına dayadı. Ve kaçınılmaz son, bir patlama sesi, bir anda oldu herşey, kurşun Missea' nın beyninde dağıldı. İlk önce, elinde ki silahı tutuşu gevşedi, sonra dakikalar içinde yere yığıldı..
Jungkook
- AHH, LANET OLSUN, LANET OLSUN. MISSEA!
Artık, çok geçti hem geçmişe dönmek hem de Missea' nın ölümüne engel olmak için. Ardından, Jungkook' un telefonu çaldı ve hemen açtı...
Jungkook
- Bayan, Hiseul?
Hiseul
+ Hastahaneye gelmeniz gerekiyor, Bay Jeon.
Jungkook
- Ne-neden?
Hiseul
+ Arkadaşlarınız, bindiği araba uçuruma yuvarlanmış.
Jungkook
- ... uçurum mu?
Hiseul
+ Ekibimiz ilk müdahaleyi yapmış
ancak... başın sağolsun.
Jungkook
- Hepsi öldü mü? CEVAP VER!
Hiseul
+ Sadece Bay Park. Onun cesedini bulamadılar. Araştırma ekipleri, orada.
Jungkook, telefonu yere fırlattı, ardından sinirden kahkaha attı. Çok güzel gülüyordu. Önce gülüşünü kesti, sonra da bileklerini...
O gün, tüm akşam haberlerinde aynı konu yayımlandı...
' GİTTİKLERI TATİL' İN DÖNÜŞÜNDE GERÇEKLEŞEN KAZA SONUCU HAYATINI KABEDEN BEŞ KİŞİ ILE, EVDE ÖLÜ BULUNAN GENCİN, ARKADAŞ OLDUKLARI ÖĞRENİLDİ. TANRIDAN AİLELERİNE, SABIR DİLİYORUZ. '
...
