Bölümü dün yayımlayacaktım ama saatin geç olduğunu fark edince bugüne kaldı.
*Eternally|Texting'e de göz atabilirsiniz.
İnstagram:wattpad_yazarokurd
16.07.2019
bir yıl sonra,üniversitenin ilk yılı
"O kadını hiç sevmiyorum ya." Özkan gülerken devam ettim.
"Sinir bozucu,çok fazla."
"Ne kin varmış kızım sende."
"Kızı bildiğin rezil etti." Karşımızdan gelen esmer,sırıtarak ve yavaş adımlarla bize ilerlerken Özkan kolunu omzuma attı ve beni hafifçe kendine çekti.Güldüm.
Boran'ın verdiği görevi layığıyla yerine getiriyordu.
Baştan anlatıyorum.
Özkan ve ben Denizli'de,Boran ve Batuhan İzmir'de,Erim ve Seçil Ankara'da,Hakan Balıkesir'de,Sedef ise Manisa'daydı.Kalabalıkmışız.
Tabi lisedeki kadar sık görüşemiyoruz ama arada bir toplanabiliyoruz.
Mesafeler Boranla olan ilişkimize engel olamadı.Her gün telefonla görüşüyoruz.İki üç haftada bir birbirimizi ziyaret ediyoruz.Bu sürenin bazen uzadığı ve kısaldığı zamanlar oluyor.
Şu sıralar uzadığı bir zamandayız.Üç hafta oldu fakat görüşemedik.
"Nereye gidiyoruz?" Özkan'a baktım.
"Dersin yoktu,değil mi?" Başımı iki yana salladım.Sırıttı.
"Biliyordum zaten." Kaşlarımı çattım.Omzumdaki kolunu çekerek ellerini ceplerine koydu.
"Niye sırıtıyorsun?"
"Sırıtıyor muyum?" Başımı salladım.Bir şey demeyerek yürümeye devam etti.Ben de ilerlerken belime sarılan kollarla donup kaldım.
"Lan." Dirseğimi arkaya doğru savurduğumda burnuma dolan tanıdık koku ve "ah" sesini duymam aynı anda gerçekleşmişti.
"Boran?" Sorduğuma bakmayın,o olduğunu tabi ki biliyorum.
"Elin hala ağır." Gülerken açmış olduğu kollarının arasına girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Geleceğini neden haber vermedin?"
"Sürpriz olsun istedim." Kokusunu içime çekerken gülümsedim.
Gelen geçenin bakışlarını umursamadan uzun bir süre sarıldık.
"Hala mıç mıçsınız."
"Biz senin hala sap olduğunu yüzüne vuruyor muyuz?"
"Sap olmak güzel ki."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esila|Texting
Short Story05..:İzmir'de yaşayan bir çocuğun her kış kar yağmasını dilediği kadar seviyorum seni.
