Ortada entrika,yalan dolan kalmadığına,ben romantik sahneler yazmak için kendimi zorladığıma göre final cidden yakındır çaöswpsmawşsmaw
En geç 80.bölümde final yapmayı düşünüyorum fakat daha erken de olabilir.Emin değilim.
*Eternally|Texting'de de az sonra yeni bölümü yayımlayacağım.
12.07.2019
2 yıl sonra,lise son sınıfın yazı
Esila:Geldin mi?
Boran:Gelmek üzereyim.
Esila:Tamam,evden çıkıyorum ben.
Boran:Baktın mı sonuçlara?
Esila yazıyor...
Esila|Çevrimiçi
Esila:Baktım.
Esila|Çevrimdışı
Sıcaktan dolayı terleyen ellerimi pantolonuma sürterken evimin yakınındaki parkın merdivenlerini çıktım.Boran bankta oturmuş beni bekliyordu.
Geldiğimi adım seslerinden anlamış olacak ki başını kaldırıp gülümsedi.Daha sonra ise ayağa kalkarak birkaç adımda yanıma geldi.
Ağlayacaktım.
Sağ elimle gözlerimi ovdum.
Baş ve işaret parmaklarını çeneme koyup ona bakmamı sağladı.
"Neyin var?" Derken kollarıyla beni sarmıştı bile.
"Aynı okulu kazanamadık." Diye mırıldandım gözlerim dolarken.Kollarını ayırmazken başını geriye atıp gözlerime baktı.
"Olsun." Dedi ama onun da yüzü düştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başımı omzuna yasladım.Elleri saçlarımla oyalandı.
"Ne olacak peki şimdi?" Burnumu çektim.
"Nasıl ne olacak?"
"Ayrılacak mıyız?" Saatlerdir aklımda dönen soruyu sonunda sordum.Kaşlarını çatarak kollarını benden ayrıldı.
"Ayrılmak mı istiyorsun?" Başımı iki yana salladım.Kısa bir süre bekledim.
"Belki sen ayrılmak istersin diye düşünmüştüm."
"Ne yani 4 saatlik bir mesafe için senden ayrılacağımı mı düşündün?" Gözlerimi yere diktim.
"Artık hep birbirimizi göremeyeceğiz.İstediğimiz zaman birbirimizin yanında olamayacağız." Parkın zeminini inceledim.Sağ eli uzanıp elimi tuttu.
"Ama sen hep burada," Elimi sol göğsüne koydu.Ardından diğer eliyle başını işaret etti.
"Ve burada olacaksın." Gözlerim dolu dolu gülümsedim.
"Sen de öyle." Elleriyle yanaklarımı kuruladı.Kızardığından emin olduğum burnumu sıktığında güldüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hem telefon ne güne var?Seni her gün görmeye devam edip sesini duyabilirim." Kolunu omzuma atarak parkın dışına doğru yürümeye başladık.
"Sonra,haftasonları yanına gelirim.Tabi sen de benim yanıma.Olmaz mı?" Başımı salladım.
"Belki Özkan da aynı üniversiteyi tutturmuştur.Onu da arayalım az sonra.Yalnız kalmamış olursun.Hem seni ona emanet ederim." Güldük.Uzun bir sessizlik oluştu.
"Esila."
"Hm?"
"Seni çok seviyorum ve buna hiçbir şey engel olamaz,biliyorsun değil mi?" Başımı salladım gülümserken.
"Ben de seni seviyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esila|Texting
Short Story05..:İzmir'de yaşayan bir çocuğun her kış kar yağmasını dilediği kadar seviyorum seni.
