Selaam,bu sefer daha kısa süre içerisinde geldim.Finali kararlaştırdım az çok,fakat yazmaya henüz başlamadım.En yakın zamanda,mesela bugün ya da yarın başlarım.
*Dün Night|Calling'i tamamladım ve Eternally|Texting adında yeni bir çalışma yayınladım.Oraya da beklerim :)
Oylarınızı ve satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin.
22.06.2019
Hastanenin fayanslarını incelerken kaza anını binlerce kez yaşadım sanki.
Birkaç kişi bana kollarını sardığında irkildim,başımı kaldırmak istedim fakat o gücü kendimde bulamadım.
"Geçecek,hepsi geçecek." Tekrar gözyaşı dökmeye başlarken her şeyin Özkan'ın dediği gibi olmasını istedim.
"Güçlü kızdır Esila,merak etme." Erim'in söylediklerinden sonra kısaca bir göz attım etrafa.Seçil ve Sedef,Batuhan,okuldan birkaç kişi daha buradaydı.
"İhtiyacın olan,yapabileceğimiz bir şey var mı?" Dudaklarım titrerken gözüm ameliyathanenin kapısına kaydı.Daha sonra ise yavaşça başımı iki yana salladım.
***
Aradan geçen bir saatin ardından ameliyathanenin kapısı açıldı,içeri çıkan doktorla beraber önce Esila'nın anne ve babası,ardından ise biz yanına gittik.
"Durumu iyi,normal odaya alacağız." Bu sefer sevinçten ağlarken kendimi Özkan ve Erim'in arasında buldum.
"Biz demiştik yalnız." Güldüm.
O iyi,hiçbir yere gitmiyor.
Derin bir nefes aldım ve ellerimi saçlarımın arasından geçirdim.Bakışlarımı etrafta dolaştırdığım sırada Batuhanla göz göze geldik.Kızarık gözlerine rağmen hafifçe gülümsedi.
Ona doğru birkaç adım attığım sırada o da aynısını yaptı.Gözlerim dolu dolu ona bakarken iki büyük adımda kollarını bana sardı.
"Gitmez demiştim." Güldük.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esila|Texting
Short Story05..:İzmir'de yaşayan bir çocuğun her kış kar yağmasını dilediği kadar seviyorum seni.