STIGMA ⁷ Taekook

🌘

16 Ocak 2017
11:27

Açıkcası hep merak ettim bir şeyleri. Mesela filmlerdeki kötü karakterlerin neden hep çocukluklarında yaşadıkları travmalar vardı? Hiçbiri doğuştan böyle olamaz mıydı? Kimse doğuştan kötü olamaz mıydı?

Hayır durun! Kötü diyorum ama kötünün ne olduğunu tam olarak bildiğimize emin miyiz? Belki de o kötü diye adlandırdıklarımızın yaptıkları işimize gelmediğinden onları dışlıyoruzdur. Herkesi kendi kural ve görüşlerimize uydurmaya çalışıyor da olabiliriz. Belki de... Belki de bir soykırım yapıyoruzdur. Onlar da her zaman yaptığımız boktan ayrımın bir başka grubudur. Biz de onları dışlayarak, cezalandırarak bir ırkçılık yapıyoruzdur. Asıl kötü bizken onlar bize ayak uydurmaya çalışıyor ve sonucunda dışlanıyorlardır belki. Sırf kendini bir ortama kabullendirebilmek için yalanlar uyduran küçük bir çocuk gibiyizdir belki.

Belki, belki, belki...
Bu dünyaya hiçbir şey bilmeden gelip sonrasında her şeyi biliyormuş gibi davranamayız. Biz geçici süre için geldiğimiz bu yerde kimseye üstünlük taslayamaz, kimseye kural koyamaz, kimseye tasma takamayız.

Belki, asıl boynuna tasma takılmış olan bizizdir.

^^^

Geçirdiğim güzel gecenin sonunda huzurla uyanacağımı, güzel bir gün geçireceğimi sanmıştım. Keşke dedim keşke o kötü bir insan olmasaydı. Keşke o normal bir insan olsaydı.

"Kimsin?"

Ne?

"Kimsin ve yatağımda ne yapıyorsun?" Şok içinde gözlerime bakıyordu. Gerçekten beni tanımıyor gibiydi. Yarı çıplak bedeniyle ayakta dikilmiş derin nefesler alıyordu.

"S-sen bir erkeksin." Ellerini saçlarının arasına geçirip sertçe çekiştirdi. Kendi kendini sorguluyor gibiydi. "Benim bir erkekle yatakta ne işim var?"

Bir, bir erkekle mi?

Zorlukla yutkundum. Cidden hatırlamıyordu. Üstelik bir erkekle yatması imkansızmış gibi konuşuyordu. Sesi dehşete düşmüş gibiydi.

"Kimsin sen?" Öyle bir bağırdıki yüzüne dalan gözlerim titredi, olduğum yerde sıçradım. Korkunçtu. Cidden korkunç gözüküyordu.

"Bana ne yaptın?" Üstüme yürümeye başladı. Kollarımdan tutup beni yere atarcasına çekip çıkarttı daha gecesinde seviştiğimiz yataktan.

"İlaç falan mı verdin ne yaptın söylesene? Benim bir erkekle yakınlaşma ihtimalim yok!" Duraksadı. Önce arkamdaki pencerede asılı olan ve uçuşan perdeye baktı. Sonra gözlerime. "Seninle yatmış olmamın düşüncesi bile iğrenç."

Kalbim. Kırıldı.

Hayatı boyunca aşkı arayan ben daha ilk görüşte bile etkilenmiştim bu adamdan. Ve o şu an benimle yatmış olmanın iğrenç olduğunu söylüyordu. İlk görüşte aşık olduğum adam benden iğreniyordu.

"Tae-taehyung, lütfen kendine gel. Beni hatırla."

Cümlem biter bitmez yüzüme inen sert yumruk sayesinde yeri boyladım. Hazırlıksızdım. Patlayan dudağımdan akan kan ağzımdan içeri girdiğinde yutkundum. Tekrardan ona baktım. Gözleri kitlenmiş, tek bir noktaya bakıyordu. Dudağımdan akan kana.

Yutkundu. Bana doğru bir adım atarken dudaklarını yaladı. İştahlı bir çocuğun şeker görmesi gibiydi. O şu an benden akan kana açtı. Bu, bu çok değişikti.

Ben hayatım boyunca yediğim hiçbir dayaktan böylesine etkilenmemiştim. Resim çizdiğim için parmaklarım teker teker kırıldığında bile böyle hissetmemiştim.