W KOŃCU BĘDZIESZ MOJA

X

pov. Polska

Razem ze Słowenią i jej ludźmi kierowaliśmy się w stronę Lublany. Dziewczyna co jakiś czas pytała się mnie o samopoczucie. Moja odpowiedź była zawsze taka sama. "Czuję się dobrze, dziękuję."

Szliśmy tak już od dobrych 40 min, gdy usłyszałam jak coś nadjeżdża. Po chwili naszym oczom ukazała się furgonetka, która zatrzymała się obok nas. Żołnierze wsiedli do niej, po czym pomogli nam wejść. Usadowiłam się wygodnie  i zamknęłam oczy. Jazda nie trwała długo, bo już po 20 minutach poczułam jak samochód się zatrzymuje. Wysiedliśmy z niego i zobaczyłam, że znajdujemy się w stolicy. Zawsze podobało mi się to miasto i często je odwiedzałam w młodości. Słowenia jest jedną z moich najbliższych przyjaciół.

Dziewczyna podeszła do mnie i zaprowadziła do jej domu. Pokazała mi pokój i  powiedziała po cichu, że muszę z nią porozmawiać na osobności. Poprosiła mnie, bym przyszła do niej jak najszybciej. Po krótkim odpoczynku i ogarnięciu się, skierowałam się w stronę jej pokoju i zapukałam. Usłyszałam ciche proszę, więc weszłam do środka. Kraj siedział przy stoliku, ruchem ręki pokazał mi, żebym do niej podeszła. Usadowiłam się na przeciwko niej.

S-Napijesz się  kawy lub herbaty ?

P- Poproszę herbaty

Dziewczyna nalała do filiżanki i podała mi. Widać, że była spięta, ale nie okazywała tego.

S- Polsko, muszę ci coś powiedzieć. Kilka dni temu odwiedził mnie potajemnie Wielka Brytania. Zdziwiłam się na jego widok. Powiedział, że przybył, ponieważ dowiedział się, że ty i Węgry macie przybyć do mnie. Wytłumaczył mi, że kilka dni przed jego wizytą, wojska Rzeszy napadły na Francję. Nazista uwięził kobietę i przedstawił mu wymianę. Jeśli Brytania odda mu Ciebie, to ten odda mu dziewczynę. Obie wiemy, że Anglia jest zakochany w niej. Chciał mnie przekonać, abym wysłała Cię do niego. Nie zgodziłam się, więc mi zaczął grozić. Nie chcę, by mój kraj ucierpiał, ale nie zdradzę Cię Polsko. Jesteś moją przyjaciółką.

Byłam w szoku. Nie dość, że moi sojusznicy nie pomogli mi, gdy napadł na mnie nazista, to teraz chcą mnie jeszcze sprzedać. Byłam wściekła, gdyby Wielka Brytania tu był, poznał by prawdziwe znaczenie słowa WPIERDOL.

S- Polska, wszystko dobrze ? Twoja twarz...

Popatrzyłam się na Słowenię, która miała wzrok wlepiony we mnie. Widziałam w jej oczach lekki strach, ale i zaciekawienie.

P- Spokojnie, to nic takiego. Zawsze, gdy ktoś najeżdża moje ziemię, a kraju tworzy się ruch oporu, to na moim ciele pojawiają się różne tatuaże, które go reprezentują. Widać je dopiero, gdy jestem zdenerwowana - uśmiechnęłam się lekko- ale wracając do tego co mówiłaś. Nie chcę Cię narażać na jeszcze  większe niebezpieczeństwo.

Westchnęłam cicho i przesiadłam się, by być bliżej dziewczyny i móc ją przytulić.

P- Może tym  razem nie ma innego wyjścia, niż poddać się im. Nie chcę by ktokolwiek cierpiał z mojego powodu, a na pewno nie ty i Węgry.

S- Nie możesz się poddać i pozwolić im wygrać! Masz walczyć o swoją niepodległość. Nie wiń siebie o to, co robią ZSRR i Rzesza. Nie poprzestali by walki nawet gdybyś poddała się już na  początku.

Nie odpowiedziałam tylko popatrzyłam się w dal. Słowenia i Węgry mają rację. Nie mogę się poddać. Nie tak wychował mnie mój ojciec. On zawsze pokazywał całej Europie, że najpotężniejszą bronią jest duch walki, a honor najważniejszą wartością.

Pamiętam, gdy Krzyżacy postawili przed nami ugodę, że oddadzą część zabranych ziem. RON się na to nie zgodził, ponieważ chciał raz na zawsze wygnać ich z polskiej ziemi. Zapytałam się go wtedy, dlaczego nie chciał pokoju, tylko wybrał wojnę. Spojrzał wtedy na mnie i powiedział Pokój jest rzeczą cenną i pożądaną. Nasze czasy skrwawione wojną, na pewno na okres pokoju zasługują. Ale pokój jak prawie wszystkie rzeczy tego świata ma swoją cenę, wysoką ale wymierną. My w Polsce nie znamy pojęcia pokoju za wszelką cenę. Jest jedna rzecz tylko w życiu ludzi, narodów i państw, która jest bezcenna. Tą rzeczą jest honor.

Było mi wstyd, że nawet przez krótką chwilę pomyślałam o tym, aby się poddać. 

S- Więc co chcesz zrobić Polsko?

Spojrzałam na moją rękę na której znajdowała się pamiątka po Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Zawsze mi ją dawał jak szedł na wojnę. " Dopóki ją  nosisz,bądź pewna, że wrócę pewnego dnia"  Srebrna bransoleta z napisem BÓG HONOR OJCZYZNA.

P- Wygrać wojnę.