BANA O'NU ANLAT

🌷BANA O'NU ANLAT 10. BÖLÜM🌷

Keyifli okumalar ❤

"Bir insan nasıl bir sınav için kendi evladını döver anlamıyorum Azra" dedi Elfin.
O insanların evinin yanından ayrılalı yarım saat olmuştu ama hala sinirleniyordu.

"Işte bazı insanlar bunu anlamıyor Elfin. Öyle dünyalık yaşıyorlar ki rızkı verenin Allah olduğunu anlamıyorlar işte."

"Bende sınava hazırlanırken çok zorluk çektim. Stres yaptım sebepsiz yere. Bir sürü sivilce çıktı. Suratım mayın tarlasına döndü ama hiç bir zaman Rabb'imden ümidimi kesmedim. Elimden geleni yapıp gerisini O'na bıraktım. Çok şükür emeklerimin karşılığını aldım."

"Aslında bu konuda ailelerin desteği de çok önemli. Eğer annelerimiz o kadının davrandığı gibi davransa, bizimde başarı oranımız çok düşerdi." dedi. Gerçekten anlayışlı bir ailesi olması en büyük şükür sebebiydi.

"Aynen öyle. Eee sen ne yapacaksın şimdi?"

"Ne yapayım. Eve gideceğim."

"Sen zahmet etme kız müstakbel sözlün gelip seni eve bırakır." dedi Elfin. Bir yandan bana bakarken bir yandan da kahkahalarla gülüyordu.

"Elfin bak sinirleniyorum güzel kardeşim." dedi Azra ters ters bakarak.

"Takılıyorum ya. Aman sana da şaka yapmaya gelmiyor he."

"Yapma Elfin yapma. Hadi yürü."

"Baksana ne diyeceğim. Babam gece vardiyasında eve gelmeyecek. Abimde arkadaşında kalacakmış. Gelsene bize kalırız. Sabah da ordan okula gideriz. Hem Ayşe ile Esma'yı da çağırırız.

"Nasıl olur bilmem ki Elfin. Babam ve abim ne der bilmiyorum."

"Kız neye izin vermeyecek alt tarafı bizde kalacaksın. Hem Behiye Sultana söyleriz o halleder sen merak etme."

"Iyi tamam eve geçelim de ben bir annemle konuşup gelirim."

...........

"Hoşgeldin kuzum" dedi Elfin. Ayakkabılarını çıkarıp içeri geçti.

"Hoşbuldum. Ayşe ile Esma gelecek mi?"

"Aradım 1-2 saate geleceklermiş. Ayşe teyzesine gidecekmiş dönüşte Esma'yı alıp gelecek."

"Iyi bakalım. Bende kitapları aldım biraz ders çalışalım Elfin yoksa alttan ders almak zorunda kalacağız."

"Çalışırız kuzum. Gel mutfağa annem de bir şeyler hazırlıyordu."

"Evde kimse yok değil mi? Tülbentimi geriden bağlayacağım."

"Yok yok rahat ol. Bu akşam kızlar gecesi yapacağız."
Feracemi indirip tülbentimi geriden bağladım ve Elfin ile mutfağın yolunu tuttuk.

"Aa Azra sen mi geldin kızım. Kapıyı duymadım kusura bakma. Buyur hoşgeldin."

"Estağfirullah ne kusuru Nazan teyzem hoşbuldum."

"Bende sizler için bir şeyler hazırlıyordum."

"Niye zahmet ediyosun Nazan teyzem ya dur ben sana yardım edeyim."

"Ay siz yapın bende şuracıkta oturuyorum." dedi Elfin.

"Aman kızım sen sakın bir işin ucundan tutma. Yemek falan öğrenme. Azra bu kız bu gidişle evde kalacak ben sana söyleyim."

"Yok ya öğrenir Nazan teyze" dedi Azra. Bir yandan da Elfin'e kaş göz yaparak gelmesini işaret ediyordum."

"Bak bu eller varya bu eller" Elfin ellerini havaya kaldırarak "bu eller hayat kurtarmaktan anlarlar. İğne tutmak, serum takmak, bana bunlarla gelin. Ben yemek yapmaktan anlamam ki"