Katelynn Mergel

High in the mountains

"Ain't no mountain high enough, ain't no valley low enough" - Marvin Gaye, ain't no mountain high enough

...................................................

De minuten tikken voorbij in de drukte van de Grote Zaal. Voor een buitenstaander zal het er vreemd uitzien: een paar honderd leerlingen, verspreid in een zaal vol met zitzakken, die allemaal druk aan het overleggen zijn met elkaar. Soms zijn er vreugdekreten te horen. Dan heeft er weer iemand een oplossing ontdekt en is de groep een stapje verder gekomen. Maar er zijn ook momenten waarop het iemand even teveel wordt. Dikwijls is er al iemand weggelopen, soms met tranen, soms met frustratie. Gezworen aartsvijanden tekenen wapenstilstanden en opeens lijkt er geen verschil meer te zijn tussen jongens en meisjes, Griffoendors en Zwadderaars, jong en oud. Iedereen is een leerling en iedereen is op dit moment gevangen. 

De sfeer is anders dan 'gevangen'. Ondanks een woedeaanval hier en daar overheerst het gelach en het plezier. Mensen maken grapjes, lachen en zijn vrolijk. De leraren, overigens ook gevangen, zorgen voor eten en drinken, wat op dienbladen door de Zaal zweeft. Her en der pakken leerlingen een voorraadje, om er weer tegenaan te kunnen.

De bedoeling was lessen vandaag, de werkelijkheid werd een spel. 

Zo ook bij de grootste groep van allemaal. Ruim honderd leerlingen zitten in iets wat op een kring lijkt. Ze liggen er relaxt bij. De meesten liggen achterover geleund tegen een zitzak aan, maar er zijn enkelen druk aan het schrijven of overleggen. 

Twee roodharigen zijn op dit moment het centrum van aandacht in de groep. Samen met een kleiner groepje hadden zij de taak gekregen een deel van het raadsel op te lossen. En dat hebben ze gedaan. 

'Dames en heren, jongens en meisjes, aanschouw de analyse van het raadseldeel!'  galmt de stem van George Wemel door de zaal. 

Een aantal groepsgenoten rollen even met hun ogen, maar kunnen vaak een grijns niet onderdrukken. 

'Vertel nou maar wat we als oplossing hebben,' kaatst Angelina terug. 

'Oké oké, onze excuses.'  

George gooit zijn handen in de lucht ter verdediging. De vrouw van de notities, Hermelien, graaft tussen haar perkament en haalt nog eenmaal het volledige raadsel te voorschijn

maar meer dan dat zijn de volgende vier
gebruik hun antwoorden op een andere manier

en vertel mij snel
wat wortels heeft groot en wel
maar die niemand ziet
en bomen halen zijn lengte niet
Hoog en hoog het staat
maar waar groei nooit bestaat

'Nou goed, het antwoord wat wij het meest logisch vinden klinken, is een berg,' zegt Cho Chang. Ze verklaart hun antwoord nader. Een berg heeft wortels, tot diep in de grond. Niemand ziet ze alleen omdat we alleen de bovenkant van de berg zien. Bergen zijn hoog en bomen halen zijn lengte niet, maar groeien doet een berg niet (op die paar millimeter na). 

Een explosie van opmerkingen ontbrandt na hun antwoord. Mensen zijn het met ze eens, of juist niet en willen allemaal maar wat graag hun mening delen. Te midden van die explosie zit de boosdoener van deze hele situatie. De boosdoener, waarvan niemand weet dat zij de boosdoener is. Tussen iedereen die roept of het antwoord juist of onjuist is, zit een meisje, die zeker weet dat het antwoord correct is en ondertussen een liedje is gaan neuriën. 

'Listen baby, ain't no mountain high. Ain't no valley low, ain't no river wide enough baby'

'Katelynn, dit is niet het moment,' zegt Hermelien naast me. Haar ogen schieten even geïrriteerd naar me toe, maar ik zou Katelynn niet zijn als ik niet zou doen alsof ik dat niet merk. 

'Cause baby there ain't no mountain high enough,' ga ik rustig verder. Verschillende puurbloed tovenaars kijken me verward aan. Het is een liedje dat ze niet kennen, een liedje dat alleen bekend is in de wereld van de Dreuzels. Naast me herkent Harry het wel en zingt zachtjes mee. 

'Wat zingen jullie nou?' vraagt Draco, lichte achterdocht in zijn stem. Ik grijns.

'Marvin Gaye's ain't no mountain high enough. Een klassieker.' 

Het liedje is toepasselijk. Het antwoord op de vraag is een berg, ja dat klopt, maar men kan ook verder denken. Er is geen berg te hoog om onze doelen te bereiken, geen berg te hoog om ervoor te zorgen dat we gelukkig zijn. En er is geen berg te hoog om onze vriendschappen tegen te houden. 

Tussen het gezang door hebben leden van mijn kleinere groepje ook ons antwoord verteld aan de rest van de groep. Duisternis. Wat moeten ze nou weer met het woord duisternis? 

Doordenken. 

Bij elk woord moet men doordenken. Bij een berg bedoel ik niet gewoon een berg, ik bedoel meer dan dat. Duisternis is niet gewoon een donkere plek, het is een ander begrip voor iets. En er is iemand die dat door lijkt te hebben.

'Ik denk,' zegt Tom Smith voorzichtig, 'dat het de bedoeling is dat we deze begrippen wat subjectiever bekijken in het raadsel. Zo staat duisternis lijkt me voor een donkere of duistere periode. Waarschijnlijk zullen we dat ook bij de andere antwoorden moeten doen.' 

Ik knik goedkeurend. Iemand die denkt zoals hij moet denken. Wel moet ik uitkijken dat ik niet teveel hints ga geven, anders word ik verdacht. Misschien is het slimmer om weer over te gaan op het oplossen van de raadsels. 

'Oké, dus we hebben nu vriendschap, duisternis en een berg als antwoorden,' leest Hermelien voor vanaf haar aantekeningenblad. 

'Tijd om de volgende paar te vinden.' Ik kijk bedenkelijk de groep rond. We hebben nu nog zes delen van het raadsel om op te lossen en de dag is al bijna voorbij. Ik hoop dat we, nu we met grotere groepen zitten, straks meer delen tegelijkertijd kunnen oplossen. 

Ook wij krijgen een nieuw deel van het raadsel aangewezen.

een vriend van mij komt nu

net zo goed een vijand, woest en cru
Een prachtig soldaat bestaat
en brengt zowel liefde als haat
brengt licht en macht
en verjaagt de donkerste nacht
Hij maakt mensen blij en het leven goed
als men weet hoe hij voor hem zorgen moet
maar losgebroken kan alleen ik hem nog doden
en luistert het niet naar enig ander geboden
pas op met mijn vriend
het is maar de vraag of hij je echt dient

En deze heeft een bijzonder kenmerk. Er wordt gesproken in de ik-vorm en die 'ik', die valt te ontdekken in het vorige raadsel deel. Maar andersom is het net zo goed: weten we dit antwoord, dan weten we de vorige ook. 

Kijken of mijn groepje dat ook door heeft. 

......................................................

Daar zijn we weer. Wederom te laat, ik weet niet wat ik met mijn planning aan het doen ben. 

Nog een antwoord onthuld: een berg. En 'duisternis' staat dus voor een duistere periode...

Ik ga nog geen hints geven, behalve dus degene die ik in de tekst heb verwerkt. Wie lukt het om dit raadseldeel en zijn bijbehorende voorganger op te lossen? :)

Veel succes xx