"Bende çok isterim... ama torpilli olacağım. Bu durumu bu projede çalışan insanların iyi karşılayacaklarını düşünmüyorum. Haklı olarak, " Diye mırıldandım utana sıkıla. Osman sınav karşımda ve bana hayatımı değiştirecek teklif de bulunuyor, Bende onu reddetiyorum. gerçekten Saçma...
"İrem saçmalama, torpilli olmayacaksın. Bu rolü en iyi sen yaparsın. Hem zaten sana rolü daha vermedim. Önce bir kaç deneme yapman lazım. Düşündüğüm kadar başarılı olursan, rol senindir."
Eğer Osman hocanın dediği gibiyse, torpilli olmam. Hem belki beğenirler. Beğenirlerse, belki yaşadığım şeyleri en iyi şekilde anlatacağım bir karakteri oynamış olacağım. Gerçekten güzel bir teklif! Değerlendirmeğe değer. "Pekala Osman hocam, dediğin gibi olsun. Yarın deneme için gelirim." Gülerek ayağa kalktı. "Pişman olmayacaksın Helvacıoğlu." Güldüm. "Bende öyle düşünüyorum hocam."
Elime senaryoyu verip kapıya ilerledi. Elimde ki senaryoyu koktuğun üzerine bırakıp osman hocayı geçirmeye kapıya gittim. Kapıdan geçirmeme müsaade etmeden Kendinden emin adımlarla evden çıktı.
Senaryoya göz gezdirdiğim de akan yaşlarıma engel olamadım. Gerçekten bunları yaşayan insanlar var. bana umut olsun diye bu projeyi kabul ettim. Asıl benim bunu yaşayan insanlara umut olsun diye kabul etmem gerekirdi. Çok bencilim. Şu an kendimden utanıyorum.
gerçekten bunu benim düşündüğüm gibi düşünmeyen, düşünmem gerektiği gibi düşünen bir insanın bu projede başrol olması gerekir.
Göz yaşlarımı silip ayağa kalktım. Yarın eğer gerçekten performansımı beğenirseler ve diziye başrol oyuncusu olarak alınırsam bu diziye şiddet gören, tecavüze uğrayan kadınlar'a, kızlar'a umut olsun diye elimden gelen her şeyi yapacağım. Asıl amacım bu olmalıydı... Ama olmadı.
Senaryoyu koltuğun üstüne bırakıp yatak odasına ilerledim. Üstümü değiştirme gereği bile duymadan yatağa girdim. Aklıma dizi gelse de daha fazla dayanamayıp uykuya daldım.
*
Ard arda gelen bildirim sesleriyle gözlerimi araladım. Gözlerimi ovuşturarak yataktan doğruldum. Komidinin üstünde duran telefonun alıp mesajalara baktım.
Kimden;
Osman hoca: İrem, bize gel. Ordan setin olacağı yete geçeriz.
Osman hoca: saat 11. 30' gibi gel.
Kime;
Osman hoca: Osman hocam, sana hiç zahmet vermiyim. sen konumu at ben gelirim.
Gözüm saatte kaydı. 10.34 olduğunu görünce hızla yataktan kalktım. Hızla dolabın kapağını açtım. Elime ilk geçen kıyafetleri giyip aynadan kendime baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynada ki görüntümün fena olmadığına kanaat getirip çantama anahtarı koydum çantamı da alıp evden çıktım. Gelen bildirim sesiyle telefonumu zorla çantamdan çıkardım.
Kimden;
Osman hocam: nerdesin?
Kime;
Osman hocam: daha yeni çıktım. İstersen sen git, ben kendim gelirim.
Kimden;
Osman hocam: saçmalama, hem zaten sen bana babanın emanetisin unutma.
Kime;
Osman hocam: pekala, dediğin gibi olsun hocam. Geliyorum.
