Love me please

Reden

Vastberaden morgen met hem te gaan praten ging ik naar de badkamer, om me om te kleden en uiteindelijk doodmoe ik mijn bed te glijden. Eenmaal ik onder de lakens lag was het enige wat ik deed naar het donkere plafond staren waarop vingerafdrukken stonden van Jens. Toen ik na een uur woelen doorkreeg dat ik niet in slaap zou kunnen vallen begon ik research te doen.

Het licht van de computer verlichtte mij kleine, donkere kamer. Ik zocht dingen op waarvan ik nooit had gedacht dat ik de antwoorden op het internet zou kunnen vinden. In het balkje van Google was het eerste wat intikte:' Waarom negeert iemand mij?'

De antwoorden waren verdeeld, op de ene site vond ik 5 reden waarom iemand mij negeert. Ik begon ze te lezen:'
1: hij/zij heeft je niet graag
2: hij/zij is boos op je ( wat overgaat)
3: hij/zij wil dat je wegblijft
4: hij/zij is zo kwaad dat jullie relatie, vriendschap... naar de knoppen is
5: hij/zij verdringt gevoelens voor jou.'
Zonder echt na te denken was de enige reden die me opkwam de eerste of de derde. De tweede kon niet, want ze waren niet bevriend of zo en dat gelde ook voor de vierde. En de vijfde die was gewoon helemaal onmogelijk. Toen ik keek hoe laat het was schrok ik, het was twee uur in de nacht. Ik klapte mijn computer dicht, zonder hem af te sluiten en kroop onder de wol.

De volgende ochtend werd ik wakker van het licht dat door mijn raam naar binnen scheen. Ik was mijn wekker vergeten zetten! 'Shit shit shit!', riep ik de hele tijd tegen mezelf. Ik keek naar mijn wekker, binnen een kwartier moest ik op school. Dat was onmogelijk te halen. Met de gedachte dat alles mogelijk was haastte ik me zo hard ik kon. Ik smeerde mijn boterhammen op topsnelheid en at terwijl ik fietste.

'Triiiing!', deed de bel en ik kwam juist de school binnen, ik had het gehaald! Olivia kwam naar me toe en zei:' Waar bleef je?'
'Ik had me overslapen, ik was te lang wakker gebleven.'
'Nu ban je wel je kans kwijt om met Tom te gaan praten.'
'Ja dat weet ik.', zei ik en ik keek in zijn richting, terwijl Sien hem kusjes zat te sturen.
Even kwam Sien naar me toe en zei:' Wedden dat Tom binnenkort gaat komen en zeggen dat hij van me houdt?' Ik knikte even en keek naar Olivia die moeite moest doen om niet in lachen uit te barsten.

De les chemie was nog wel fijn we mochten allerlei proefjes doen. Wanneer ik even moest wachten zei Olivia geluidloos:'Ga straks met Tom praten, de les is bijna gedaan.' Ik knikte om te zeggen dat ik het had begrepen en ik dacht aan de groene ogen waarin ik straks zou kijken.

De laatste vijf minuten leken eindeloos te duren. Ik zat met mijn vingers te draaien, ik wou naar buiten, naar Tom. 'Ga maar!', riep meneer Clays. Ik liep zowat de trap af en duwde iedereen uit mijn weg. Mijn ogen speurden het plein af op zoek naar de jongen met donkere haren en groene ogen. Toen ik hem gevonden liep ik zo snel als ik kon op hem af.
'Hey, ik kan jou niet zomaar vergeten. Je moet me vertellen waarom je me niet mag, maar me toch een lift hebt gegeven,', zei ik tegen Tom die zich langzaam omdraaide nadat hij mijn stem hoorde.
'Kijk, wat is je naam?'
'Janne.'
'Wel Janne je bent het honderdste meisje die mijn hart wil winnen precies of ik een soort prijs ben.'
'Ja oké ik snap dat je me daarom negeert, maar waarom heb je mijn leven gered?'
'Als iemand voor je ogen gaat worden doodgereden en je hebt de kans die persoon te redden, wat zou jij doen?'
'Die persoon redden, maar waarom gaf je me die lift?'
'Je was verdwaald en ik ben geen slecht mens. Mag ik nu gaan?', het laatste wat hij zei was niet bepaald een vraag, want voor ik nog iets kon zeggen stapte hij weg.