Love me please

Verward

Ik ging naar de badkamer, waar Hector in zijn stinkende onderbroek stond. 'Lala la la la la,' zat Hector te zingen, toen ik de kamer binnenkwam. Hij was zijn veel te behaarde oksel aan het scheren, en toen ik hem daar zo zag, moest ik mijn best om niet in de lach te schieten. Toen hij mij opmerkte, was zijn gezicht hilarisch. Daarna, echter veranderde het in een woedende blik. 'Zie je niet dat bezig ben!' Zei hij snauwend, met rood hoofd, van woede. Snauwend zei ik terug:' Maak een beetje voort! Binnen drie kwartier moet ik op school zijn!' Hij schonk me nog een woedende blik, en verliet dan de badkamer.
Het eerste wat ik deed, was deodorant uit mijn kast nemen en ze rondspuiten. Ik waaide een beetje met mijn hand, zodat de stinkende Hector-geur de kamer verliet. Ik keek in de spiegel, en zag mijn slank hartvormig gezichtje. Mijn kastanjebruine ogen, keken leeg voor zich uit. En mijn warrige blonde haren lagen langs mijn gezicht. Er rolde een traan van mijn wang, ik voelde me helemaal leeg vanbinnen, dat er nooit iemand was die zich naar mij omdraaide. Ik veegde de traan weg, en begon mijn kleren aan te doen. Ik deed mijn Levi's trui aan en nam een jeansbroek van de badrand. Nogmaals keek in in de spiegel, mijn haar lag nu minder warrig. Ik produceerde een broos glimlachje, en ging naar de trap.

Ik kwam de eetkamer binnen, waar Hector zichzelf weer zat te voeden, door het brood naar binnenste schrokken. Vandaag had John gevraagd om met mij af te spreken, no way! Ik zette me op mijn stoel, en nam een boterham uit de broodmand, vroeg aan Jens de boter door te geven, die met zijn hand door zijn warrig haar ging. Ik keek naar mijn gsm, die niet meer had gerinkeld sinds het bericht van John. Ik at mijn boterham snel op, dronk mijn glas leeg, nam mijn tas en liep naar buiten.

Ik sprong op mijn fiets, en reed naar de school. Vandaag was ik van plan Olivia te vertellen over de blind date en John's berichten.
Ik liep de schoolpoort binnen, en had mijn fiets ietsje verder geparkeerd. Ik ging op zoek naar Olivia, om haar te vertellen, over alles wat John naar me gestuurd had. Ik keek de speelplaats rond, op zoek naar roodbruine krullende haren, die, waarschijnlijk, in een warrige dot zitten. Mijn ogen tuurden de volle speelplaats af, en zonder dat ik het wist was ik ook op zoek naar een jongen met donkere haren en groene ogen.
'Janne, Janne!' Hoorde ik iemand roepen, en nog altijd moe draaide ik me om naar de roepende stem. Sien kwam buiten adem aanlopen, en sloeg haar mollige armen om mijn romp. Ik wist niet wat ik moest zeggen, en trok me bruusk weg uit de ongemakkelijke omhelzing. 'Hey,' zei ik, om een gesprek op gang te brengen. Sien maakte haar handen los van mijn romp en zei:' Waarom komt Tom toch niet naar mij?'
'Misschien omdat je nog nooit met hem hebt gepraat, en hij waarschijnlijk niet eens weet dat je bestaat.'
'Zou hij me echt niet hebben opgemerkt?'
Ik schudde mijn hoofd, en keek naar de poort in de hoop Olivia te zien binnenkomen. En net op het moment dat iedereen naar zijn lokaal moest gaan, kwam ze aangelopen. 'Wat was er allemaal gisteren?', vroeg ze, en legde haar hand in haar zij. Ik schudde mijn hoofd en liep verder naar het lokaal 'Ik vertel het je straks wel.' Ze knikt en nam een stoel links achteraan, naast Max.

Ik liep de speelplaats, en begon op mijn appeltje te bijten. Olivia kwam naar mij en zei:' Tell me!' Ik trok en wenkbrauw en begon te vertellen.
Toen mijn verhaal gedaan was, zuchtte ze en zei:' Wel ik snap je verwarring. Ik zal voor jou naar het park gaan.'
'Zeg hem dat hij moet stoppen me te stalken!'
'Zal ik doen.' Ik knuffelde haar, wat was ik blij dat ik een vriendin zoals deze had.

De dag vloog voorbij en toen ik net een paar minuutjes voor de bel een blik wisselde met Olivia, wist ik dat ik op haar kon rekenen. De saaie les fysica bleef doorgaan en om de seconde, kon je een leerling horen zuchten. het was de bel, dat iedereen van deze marteling verloste. Ik liep het lokaal uit en voelde een hand op mijn schouder. De persoon van wie hand was zei:' Ik vertel je alles over het park als ik terug ben. Ik zal John zijn vet geven.'

Na thuis aan e komen, zocht ik in mijn tas naar mijn sleutel. Ik deed de der open en liep naar binnen, in de hal zette ik mijn Vans op het schoenenrekje, en installeerde me in de zetel. Ik zich naar mijn gsm die afging, en las het bericht.
Onbekend nummer:' Wrm was je niet in het park?'
Ik was het zo beu! Ik stuurde terug:' Stop met me te stalken John!'
Ik stak mijn gsm weer in broek en op het moment dat ik de tv wou opzetten, rinkelde hij weer. Ik taste, alweer, naar mijn gsm, en toen ik "Olivia belt" op hey display zag verschijnen, nam ik onmiddellijk op. Ze begon haar gesprek met een simpele hallo, en toen ik haar vroeg naar het park zei ze:' Als ik je nu zo vertellen wie er was, zou je me nooit geloven.' Net toen ik op het punt stond om te zeggen: vertel maar. Liep er weer een berichtje binnen op mijn gsm.
Onbekend nummer:' John?'