Chenle'nun okul başkanlığını kazanmasından sonra zorla bir yere götürülmeye çalışıyordum.
Tamam, evde deliler gibi sıkıldığım doğru. Ancak onlarla beraber -özellikle Chenle- bir yere gitmek beni daha çok bunaltıyor ve geriyordu.
Asosyalin tekiyim. Yalan yok. Evde zaman geçirmek beni daha güvende hissettiriyor.
Okulda da pek çevrem olduğu söylenemez. Hepsi birbirinin aynısı. Popülarite için asla olmadıkları kişiler yaratıyorlar. Gerçekten bu çok acınası.
Bunları benim söylediğimi duysalar büyük ihtimalle bana gülerler. Çünkü onlar için, dünaydaki tek acınası kişi benim.
Evet, dışarıdan öyle gözükebilirim. Fakat insanların bilmediği bir şey var. Ben bu hâlimle mutluyum. Belasız, sakin bir hayat yaşıyorum.
Kendimi sanata adadığım için de hiç pişman değilim. Resim çizdikçe daha çok kendim oluyorum sanki. Eğer verdiğim kararlarda ufacık bir değişiklik bile olsaydı bugünkü Na Jaemin olamazdım.
Her neyse, yatağımın üzerinde sırt üstü uzanıyordum. Kollarım iki yana doğru açılmıştı ve doğruca tavana doğru bakıyordum.
Bu tavanı boyamak için gecemi gündüzüme katmıştım. Jeno bunu yaptığım için beni bir manyak olarak görüyordu. Ama çok güzeldi. Gerçekten... Aslan burcu olmamla alakalı bir şey değil. Kendi yaptığım eserlerle gurur duyuyorum sadece.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeno ile anlaşmıştık. Ne kadar anlaşana kadar yüzlerce kavga etsek de beni sonunda ikna etmeyi başarabilmişti.
Şimdi ise olduğum yerde Jeno'nun kapıyı çalmasını (!) bekliyordum.
Genelde Jeno kapıyı çalmaz, kapıyı kırana dek tekmeler. Bunu neden yapıyor hiçbir fikrim yok. Bence kendisi de bilmiyor.
Ben de genelde ona sinirlendiğim için kapıyı açmam. O da bana sinirlenir ve bu sefer camdan girer.
Jeno ile yaşadığımız her şey çok saçma. Onu çok uzun süredir tanıyorum. Her türlü hareketini biliyorum. Onu çok dikkatli inceledim. Her detayını ezberleyene kadar. Fakat bu onun umrunda değil. Sorsanız göz rengimi bile bilmez.
Peki arkadaşlık denilen tuhaf ilişkimiz nasıl hâlâ devam ediyor, bilmiyorum. Aslında cevabını çok kolay verebilirim. Ama ikimiz de biliyoruz ki, gerçek cevap bu değil. Bence ikimizin de birbirine ihtiyacı var.
Jeno'nun "Hayır!" diye haykırdığını duyabiliyorum. Bunu ona söylesem kesinlikle "Saçmalama, Jaemin." der.
Hadi ama, Jeno! Lisenin ilk yılında burnunu kırdığında herkes sana gülerken ben yardımcı olmuştum. Bunu nasıl unutabilirsin?!
