First Love Never Dies | Completed

CHAPTER FOUR

"May dumi ba sa mukha ko?" tanong ko kay Haven dahil kanina pa itong nakatingin sa akin. Nandito kami ngayon sa isang maliit na restaurant sa downtown.

Napangiwi naman ako nang maramdaman ang sakit ng buong katawan ko dahil sa mga suntok ni Zandro sa akin.

"Hanga ka na ba na tinupad ko ang pangako ko sayo?" I asked her.

Sa halip na sumagot ay ibinaba nito ang kutsara at dahan-dahang idinais ang kan'yang mukha sa akin na parang hahalikan ako. Kaya naman dahan-dahan din ko rin na inilapit ang mukha ko habang nakanguso at iniintay na dumampi ang mga labi niya.
Pero nakalipas na ang ilang segundo ay wala akong naramdaman.

"Anong ginagawa mo?" tanong ni Haven na ngayon ay sumisipsip ng juice. Akala ko pa naman ikikiss niya ako.

"May pagkamanyakis ka rin ano?" biro nitong sabi.

"Hindi kaya,"

"Hindi daw , lagi mo ngang----" hindi na nito naituloy ang sinasabi nang bigla itong tumalikod. Biglang umiyak na parang may nakitang kung ano.

Sumunod na araw ay naging malungkutin na siya. Hindi na niya ako pinapansin kahit anong gawin ko.

"Kumain kana, malilipasan ka ng gutom niyan," inilapag ko ang sandwich na table niya ngunit hindi man lang niya iyon inibo.

"Ano ba kasing problema mo ha? May period ka ba? O nakipag-away ka sa mama mo?" sunod-sunod kong tanong.

"Tumigil ka nalang . Leave me alone!" bulyaw nito sa akin.

Nainis na rin ako dahil maghapon na niya akong hindi pinapansin pero hindi ko pa rin siya matiis. Ganoon nga siguro pag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo siya kayang tiisin.

Kinagabihan, nang maguumpisa na ang review class namin ay hindi ako umattend. Ne-recruit ko ang ilang lalaking kaklase ko at nagpunta kami sa music room sa school namin.

Ini-lock ko ang pinto at saka sinet-up ang mga music instrument. Binuksan naman ni Kevin ang mic para marinig sa buong school. Nagstart namang mag-gitara si Simon samantalang sa drums naman si Layle at ako ang may hawak ng microphone.

Naalala ko lang kasi ang sinabi ni Haven sa tuwing nalulungkot siya. Sana marinig niya ito para gumaan na kan'yang pakiramdam.

Kasabay nang pagkalabit ni Simon sa gitara ay nagsimula na akong kumanta.

Lift your head, baby, don't be scared
Of the things that could go wrong along the way
You'll get by with a smile
You can't win at everything but you can try.

Baby, you don't have to worry
'Coz there ain't no need to hurry
No one ever said that there's an easy way
When they're closing all their doors
And they don't want you anymore
This sounds funny but I'll say it anyway.

Girl I'll stay through the bad times
Even if I have to fetch you everyday
We'll get by with a smile
You can never be too happy in this life.

In a world where everybody
Hates a happy ending story
It's a wonder love can make the world go round
But don't let it bring you down
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and a song.

Sana kahit paano kapag narinig niya ito ay gumaan ang loob niya.
Pinipilit namang buksan ng mga teacher ang pintuan kaya tinalian ito ni Kevin.

happy ending story
It's a wonder love can make the world go round
But don't let it bring you down
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and a song.