Siyah ve Beyaz ♤taejin

#17#

Bu park yeni evine yakın mı?

Evet.

Yeni evim yalnızca iki sokak ötede.

Alışabildin mi?

Denebilir.

Beni huzursuz eden tek şey artık eve seninle beraber yürüyemeyecek olmam.

Şimdi sen deyince..

Beni de üzdün ama bak.

Kim TaeHyung ve Kim SeokJin ikilisi çocuk parkındaki salıncaklara oturmuş, iki elleri arasında telefon; birbiri ile yazışmaktaydı.

Sürekli halsiz ve mutsuz gördüğü genci, sağlıklı ve yüzü güler halde bulmak gerçekten de hoşuna gitmişti TaeHyung'ın.

Kim SeokJin'e biraz fazla bakındığını farkedince göz göze gelmekten korkarak hemen elindeki telefona gömüldü.

Çok çalıştığın ve sıralamanı yükselttiğin için tebrikler.

Başaracağını biliyordum.

:)

Cevap vermek yerine, oturduğu salıncaktan kalkarak yanına kadar yürümüş olan bedenin yüzüne bakındı TaeHyung.

SeokJin'in ona tebrikler dahi demesi, bu kadar basit bir kelimeyi yazıp kendisine göndermesi, nasıl olur da TaeHyung'ı bu kadar mutlu edebilmişti?

Saçlarını okşayacak güçte bir kuvvet hissedince irkildi ve kahve rengindeki o gözbebeklerinde sadece bakınarak bile kayboldu.

Hemen ardından elindeki telefon titreşti ve gözyaşı kendisinden istemsiz, beyaz ışık saçan ekrana damlayıverdi.

Aferin.

SeokJin onun ağladığını farketmesin diye elleriyle yüzünü kapadı ve hemen ardından ikinci ödülünü de aldı TaeHyung.

SeokJin o güçsüz kollarını salıncakta oturan bedene sardı.

Yüzünü kapayan ellerini çekti ve kendi kollarını da SeokJin'in beline sarmalayarak, yüzünü onun göğsüne yaslayıverdi TaeHyung.

SeokJin'in kalp atışlarını duyabiliyordu.

-

Senin niye gözlerin kızardı?

Yoksa sarılırken fazla mı sıktım seni?

Hayır hayır

Sadece..

Boşver

Ben teşekkür ederim

Bana sarıldığın için.

Hayır,

Asıl ben teşekkür ederim

Sarıldığım İlk kişi olduğun için

:)

Sorun değil.

İstediğin zaman bana sarılabilirsin.

❤

Görüldü.