MATTHIJS- matthijs de ligt

8

Matthijs keek rustig Faye haar kamer rond, aan de muren hingen allemaal kleding designs en de paspop in de hoek was volgestampt met spelden en meetlinten. De binnenkant van de deur was zwart gespoten, net als de rest van alle muren. Matthijs ging voorzichtig naast Faye op bed zitten, hij streelde wat haar uit haar gezicht, "Faye, wakker worden," fluisterde hij.

Faye opende rustig haar ogen, na een paar keer knipperen kwam er een kleine glimlach tevoorschijn. Ze pakte voorzichtig Matthijs zijn hand vast, "Pijn," verluisterde ze zacht. Matthijs beet op zijn lip en stond op, op zoek naar de badkamer. Niels was wakker geworden van al het geluid, "Matthijs de Ligt?" Zei hij geschrokken, Matthijs zwaaide ongemakkelijk.

Na een klein gesprek met Niels keerde Matthijs terug met een asprientje en een glas water. Faye nam het tabletje in en drukte haar hoofd weer in het kussen, ze trok de deken iets verder naar haar kin, "Heb je het koud?" Vroeg Matthijs, Faye knikte, "Altijd," mompelde ze slaperig. Matthijs kon niks anders doen dan lachen, de balkon deurtjes stonden op een kiertje, Matthijs deed ze dicht en ging weer naast het bed staan.

"Ga maar slapen, ik ga er vandoor," zei Matthijs en maakten aanstalten om te vertrekken. Faye pakte zijn hand, "Wacht," klonk er zacht. Matthijs keer verbaasd naar Faye haar hand met die van hem, "Blijf", perste Faye eruit. Ze gaf een zacht rukje aan zijn hand en vouwde  het dekbed voor hem open, "Oke dan," fluisterde Matthijs en liet Faye haar hand los. Er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht, die snel weer veranderde door enkele pijnscheuten. Matthijs knoopte zijn blouse los en liet hem vallen op de grond, hij kroop onder de dekens.

Faye kroop direct op Matthijs zijn borst, alsof het elke avond zo ging. Hij sloeg zijn arm om haar heen en wreef over baar rug, "Waar heb je pijn Faye," zei Matthijs en keek haar aan. Faye pakte zijn hand en legde hem om haar keel heen, Matthijs knikte. Na een tijdje werd Faye haar ademhaling regelmatig, ze sliep eindelijk. Matthijs gaf Faye een kus op haar haar en sloot zijn ogen.

De volgende ochtend was de positie waarin de twee in slaap waren gevallen niet veranderd, het was een koude zaterdag ochtend. Faye lag nog altijd op Matthijs zijn borst te slapen, er werd op de deur geklopt. Matthijs legde even snel het deken goed, de deur ging een stukje open en Niels kwam tevoorschijn, "Alles oke met haar?" Fluisterde hij bezorgd, Matthijs legde zijn vrije hand op het voorhoofd van Faye. Ze was lijkbleek, heet en ze zweette, "koorts, en ze rilt nogsteeds als een gek," zei Matthijs.

Niels floekte even, "Foute boel, wil je haar wakker maken? We gaan naar het ziekenhuis," zei hij. Matthijs schrok, ziekenhuis? Niels zag de verontruststelling in zijn ogen, "Ik leg het straks wel even uit, er moet ook even een tas voor haar ingepakt worden," zei Niels verslagen en sloot de deur weer.

Matthijs keek weer naar Faye, "Faye, wakker worden," hij gaf haar een kus op haar voorhoofd. Faye knikte, ze was blijkbaar al wakker, "Je moet wel even helpen Matthijs," zei ze schor, je merkte duidelijk dat ze last had van haar keel. Matthijs knikte en trok Faye rustig omhoog, ze duizelde even maar herpakte zich snel. Ze wees naar haar telefoon, Matthijs pakte hem, "App Shay, ziekenhuis, pijn," Maakte ze ervan. Het deed haar teveel pijn om te praten.

Matthijs drukte op de home button van de zwarte Iphone en zag zichzelf, "Hey, dat ben ik," zei hij, Faye glimlachte. Toen Shay geappt was, zette Matthijs Faye op een stoel. Faye wees alles aan wat mee moest, en Matthijs pakte het in, alleen haar ondergoed deed ze zelf. De twee begonnen bij een grote tote tas, "Wat moet hier in?" Vroeg Matthijs. Faye rolde met de stoel in de richting van de inloopkast, met steun van Matthijs stond ze voorzichtig op.

Ze trok een yogabroek aan en gaf wat kleren aan Matthijs, voornamelijk pyama broekjes en oversized t shirts. Ook kwamen er veel fluffy socks en beanies voorbij. Faye zette een zwarte op haar hoofd en trok een paar sokken over haar voeten. Matthijs pakte de zwarte Känken rugtas die bij de paspop stond, "En nu?" Vroeg hij. Faye was weer gaan zitten in haar stoel en reed haar kamer rond, ze verzamelde alles op het bed zodat Matthijs het in kon pakken. Pillendoosjes, een borstel met elastiekjes, waterflesje, opladers, schetsboek, etui en een fotolijstje van haar en Shay.

Toen alles eenmaal ingepakt was deed Matthijs zijn trui aan, Faye had een hoodie aan gedaan. De grijze beanie verbergde haar bleke voorhoofd, het deed Matthijs pijn om Faye zo te zien. Faye ging tegen Matthijs aan staan, "Geen zin, blijf, bij, mij," mompelde ze zacht. Hij knikte, "ik blijf bij je Faye, no worries, alles komt goed," en na dat gezegd te hebben stapte Shay de kamer in, Faye strompelde naar haar toe en huilde in haar armen. Shay beet op haar lip, "Komt goed schatje, beloofd," stelde ze haar beste vriendin gerust.

Shay pakte de twee tassen en Faye deed een teddybeer jasje aan, in haar zak stopte ze haar telefoon en airpods, "Wil jij haar tillen Matthijs? Ze kan niet traplopen nu." Zei Shay en liep naar beneden. Faye klom in Matthijs zijn armen, en zo liep hij naar beneden. Het was ongeveer 6 uur in de ochtend toen iedereen in de auto zat, Shay was voorin bij Niels gaan zitten en Faye lag nog altijd tegen Matthijs aan.

"Maar, wat is er nu aan de hand," vroeg Matthijs bezorgd. Shay en Niels slikten even, "Twee jaar terug heeft Faye keelkanker gehad, ze kan dus soms moeilijk ademhalen en heel slecht eten af en toe. De doktoren zijn de afgelopen maanden bang geweest dat het terug gaat komen, dus als er iets op begon te spelen zoals koorts moestwn we meteen naar Faye haar vaste kamertje gaan," zei Niels.

Het was Matthijs nooit opgevallen hoe mager Faye eigenlijk was, of dat ze een sonde in haar buik had. De autorit ging langzaam, de ochtendspits liet weer goed van zich horen. Eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen kwamen er meteen dokters naar buiten gelopen, Faye werd in een rolstoel getild en naar binnen gerold. Matthijs week samen met Shay niet van haar zijde.