MATTHIJS- matthijs de ligt

29

"Het spijt me Faye, maar je kan echt niet gaan," de woorden van Feline dwaalden door Faye haar hoofd. De afgelopen dagen gingen als een waas voorbij, ze was nogsteeds in het ziekenhuis waar gewacht werd op scanuitslagen en de buisjes uit het lab. Faye had de afgelopen dagen koorts gehad en kon moeilijk praten, haar stembanden waren opgezwollen en ze had moeite met ademhalen. Boos trok ze haar zuurstof buisjes uit haar neus en smeet ze op de grond, Faye keek over de grond. Het was een puinzooi, overal lagen pillen, spelden, elastiekjes, kleren, tissues, stukken gescheurd papier, het leek wel een oorlogsgebied.

Eigenlijk zou Faye over twee dagen naar New York gaan, maar Feline liet haar niet gaan, het risico was te groot. Er klonk geklop op de deur, "Binnen," riep Faye, naja riep, het is maar wat je roepen kan noemen. Faye stond op en trof Carel in de deuropening, hij legde een bos bloemen op het aanrecht en liep verder de kamer in. Veel kans om te lopen kreeg hij niet, want Faye eindigde huilend in zijn armen, "Het spijt me zo Faye, ik, ik was gewoon niet nuchter en dacht niet na," zei Carel verslagen, en hield Faye stevig vast. Faye knikte, ze had hem allang vergeven.

Na een heel gesprek met de middenvelder hielp hij Faye nog om de kamer op te ruimen, "Wat heb je hier gedaan joh," lachte hij, en deed alle verstrooide pillen in een bakje en zette het op het aanrechtje. Faye hield haar schouders op, "Was boos," mompelde ze, Carel keek haar aan, "Boos?" vroeg hij nieuwsgierig, en deed wat papier in de prullenbak. Knikkend ging Faye op bed liggen, "Ik mag slash kan niet naar New York," Carel schrok, "Niet naar New York?" hij ging bij Faye op bed zitten die alles nog een keer uitlegde.

Op een gegeven moment kwam Feline binnen gelopen, "Ik heb je uitslagen Faye," zei ze, enigsinds monotoon, Carel stond op, "Stay strong Martens!" riep hij, en zwaaide naar haar, "Fijne vakantie Eiting!" 'Riep' ze nog, maar Carel was al verdwenen.

Feline keek op haar clipboard, "Oke, er is dus weer een flinke keelontsteking, bloedwaardes zijn aardig oke. Vanmiddag gaan we longfoto's maken, en er word vanaf vanavond een neussonde aangelegd, want je hebt niet goed gegeten Faye," zei Feline streng, en liep de kamer weer uit. Faye rolde haar ogen en deed de zuurstofbuisjes weer in haar neus.

Die middag waren de longscans gemaakt en zat Niels op een stoel naast het bed, "Is Pip bij Oma?" vroeg Faye, en prutste aan de sonde in haar neus. Aangezien ze nu wel te oud was, en het litteken goed geheeld was, mocht ze nu sonde krijgen door haar neus. Faye baalde ervan dat er weer een zak sondevoeding aan de infuuspaal hing, ze was misselijk en hield die dagen nog niks binnen. Alleen yoghurt, want dat kotste lekkerder dan maagzuur en gal, "Nee, Pip is bij Fleur en Matthijs. Hoe gaat het nu?" Antwoordde Niels, en legde zijn hand op die van zijn dochter. Faye hield haar schouders op, "Baal van New York, en heb het nogsteeds niet uitgepraat met Shay en Frenkie," mompelde ze.

Na een lang en uitgebreid gesprek met Niels, was hij naar huis gegaan. Faye wist dat ze teveel gepraat had, maarja. Ze kreeg een foto van Matthijs dat hij met Pip op de bank lag, een film te kijken. Er rolde een traan over haar wang toen ze van haar telefoon naar buien keek. Ze miste haar vrijheid en familie. Het was al aan het schemeren, af en toe zag je vliegtuigen opstijgen en landen. Het maakte Faye jaloers, de vliegtuigen. Shay en Frenkie waren waarschijnlijk al aan het inpakken. Faye poetste haar tanden en kroop in een hoodie van Matthijs, met het gepiep van het infuus op de achtergrond viel ze in slaap.

1 week later

Met koppijn liep Faye over het vliegveld in New York. Stiekem, onafgesproken, discreet maar vol zenuwen. Ze had de school een mail gedaan dat het een week later werd, dan maar drie weken les volgen. Faye mocht naar huis en zonder dat iemand er iets van wist, vloog ze over naar Amerika. Zelfs Matthijs wist het niet, Shay en Frenkie had Faye nogsteeds niet gesproken. Niels was toch niet thuis en waar Pip uithing was ook weer een raadsel, best jammer als je er zo bij nadenkt.

Faye betaalde de Uber die haar naar het hotel in het centrum van de stad had gebracht, en na het inchecken trok ze haar koffer achter haar aan de lift in. Het hotel was super groot en luxe, uiteraard had Matthijs het betaald.

Tevreden ging Faye in bed liggen, het was onderhand 11 uur 's avonds. Zal ze Matthijs maar eens gaan bellen? Faye pakte haar telefoon van haar nachtkastje en toetste zijn naam in, geduldig wachtte ze tot de telefoon overging. Geen reactie. Opnieuw legde Faye haar mobiel aan haar oor, "Met Matthijs," klonk een heese stem, "Hey Mat, met Faye," zei Faye lief, ergens was ze heel zenuwachtig hoe hij ging reageren. Ze hoorde een zucht van opluchting, "Thank god dat je belt, maar waarom om 5 uur 's ochtends? Gaat alles wel goed?" zei Matthijs bezorgd. Faye hield haar adem in, "Ja ja alles is goed, wanneer wil je naar New York gaan?" vroeg ze, terwijl ze over de skyline van de stad keek, "Faye waar ben je?" Matthijs begon nu echt zenuwachtig te worden, "Wacht, ik Facetime je even," riep Faye snel en drukte weg. Ze deed een badjas aan over haar lingerie, en ging op het balkon zitten. Het was nogsteeds heerlijk warm, ze drukte op de facetime knop en binnen no time nam haar vriend op, "Faye, jij bent echt gestoord, waar ben je?!" Riep Matthijs, half slaperig. Faye giegelde en draaide de camera om, over de hele skyline gingen lichtjes aan. Het schemerde nu al heel erg, "Oh my god," was het enige wat de verdediger uit kon brengen, Faye draaide de camera weer, "Dus wanneer kom je?"

Okey hi allemaal

Eerst even een bedankje voor de 8K reads!!!

Het heeft even geduurd maar hier is het nieuwe hoofdstuk!

Gaat alles tussen Faye en Shay nog goed komen? Wat gaat Matthijs vinden van deze reis naar New York? En wat gebeurt er als Faye een bekende graffiti artist tegenkomt in the big apple?

^soon soon soon^

xoxo