You told me Ft. Harry Styles

Hoofdstuk 13

Ik sta voor de deur en wil mijn sleutel in het slot steken, maar mijn moeder gooit de deur al open. 'Liv! Wat geweldig nieuws!' Ze geeft me een knuffel. 'Ja I know! Ik ben zo blij!' Ze trekt me mee naar binnen en als ik de woonkamer in loop zie ik Emily op de bank zitten. 'Je bent geweldig schat.' Zegt mijn moeder weer. Ik ga snel naar Emily toe. 'He em. Ik dacht dat je geen tijd had?' En ik geef haar een knuffel. 'Ja klopt'zegt ze. 'Ik had het ook druk maar toen je moeder vertelde dat je een beurs zou krijgen moest ik wel langskomen!' Roept ze uit. Ik lach.

'Dit moeten we even vieren dames.' Mijn moeder komt de kamer ingelopen met gebakjes op een schaal. Ze is de beste moeder die ik me kan voorstellen, maar soms gaat ze echt even te ver.

'Mam.' Begin ik. 'Er is nog niks zeker, ik heb 5 dagen om erover na te denken.' 'Dat maakt niks uit lieverd! Jij gaat een grote carrière te gemoet.' 'Ja Liv, grijp die kans. Het word vast awesome!' Emily slaat me op mijn been. 'Wacht.' Zeg ik. Ik sta op en check mijn mobiel. Heeft Harry als iets gestuurd? Shit, Emily en mn moeder weten er nog niks van. Ik denk dat dat ook wel beter is. Ik vertel het ze later wel.

'Zal ik tante Grece en oom Jim vragen om morgen te komen?' Vraagt ze wanneer ik weer ga zitten. 'Mam please, dat hoeft allemaal niet. Ik heb trouwens geen eens tijd daarvoor want ik moet morgen naar die workshop.'Wow wacht, shit dat is waar! Ik moet om 7 uur klaar staan en het is half 9 nu. 'Oh ja dat is waar.' Zegt ze.

Emily neemt een te grote hap van het gebakje en stikt er bijna in. Ik lig helemaal dubbel. 'Je mag wel blijven slapen? Zeg ik. 'Ja, kunnen we weer even bijpraten.' Ik heb geen trek meer in het gebakje en schuif hem weg. Ik begin weer aan Harry te denken. Zal hij nu op een feestje zitten? Of alleen thuis, misschien is wel een meisje bij hem thuis? Oh jezus. Wat doe ik toch raar? Ik weet geen eens of we iets hebben, hij vroeg me om mijn nummer en we hebben gezoend, maar dat hij hij vast ook wel met andere meiden al gedaan..

'Is dat een goed plan? Liv?' Mijn moeder staat op en zet de bordjes op de schaal en loopt de keuken in. 'Huh? Sorry.' Ik kijk Emily aan. 'Ben je wel op deze wereld. Of zit je met je gedachten al op de catwalk?' Ze lacht en ik lach lichtjes mee. 'Zullen we nu naar boven gaan?' 'Ja is goed.' Ik zeg mijn moeder gedag en we lopen de trap op. 'Was het cool?' Vraagt Emily.

'Daar heen gaan? Naar dat mode gebouw?' 'Ja. Duh.' Ze loopt me achter na en we laten ons op mijn tweepersoons bed vallen. 'Het was geweldig. Ik was zo zenuwachtig, en het is zo groot daar binnen.'

'Ik ben echt trots op je. Maar ook jaloers.' Ze steekt haar tong uit. 'Heb je een shortje voor me?' Ze staat op en loopt naar mijn gardrobe. 'Ja, pak maar.' Zeg ik en sluit mijn ogen. Er is zoveel gebeurd deze dag.

Ik hoor dat ze zich omkleed en ik sta ook op. Ik probeer mijn broek uit te trekken maar hups dan door de kamer. 'Wat doe je?' Vraagt Emily fronsend. 'Ik probeer mijn broek uit te trekken maar mijn pijp blijft om mijn enkel hangen.' Ik laat me vallen op de grond en een grote schaterlach kom uit Emily's mond. Ik lig nu ook helemaal dubbel en Emily loopt op me af. Ze geeft een keiharde ruk aan mijn broek en ik glijd naar voren. 'Het lukt niet!' Schreeuw ik uit. 'Ja hahhahah' lacht ze. 'Dat merk ik!' Ze staat op en loopt naar mijn bureau en opend een la. 'Misschien helpt dit.' Ze pakt grijnzend een schaar uit de kast en loopt op me af. 'Nee, rot op! Ik meen het' lach ik en probeer te ontkomen van de schaar.

'Finally.' Na 5 minuten klooien kreeg ik eindelijk de broek van mijn benen af. 'Nooit meer die broek aan doen dus.' Zegt ze. 'Ik kan niks beloven.' We zitten op mijn bed en kijken nog even tv. Ik staar naar de tv, maar krijg niet veel mee. Ik hoor in mijn achterhoofd Emily lachen maar reageer er niet op. Ik ben er niet bij met mijn gedachten ik zink ik langzaam weer terug in Harry's kus.

'Liv? Hallo.' Ze zwaait met haar hand langs mijn gezicht. 'Je bent er serieus niet meer, op deze wereld! Je verbergt iets. Ik zie het.'

Ik kijk haar aan. Moet ik het haar nu maar vertellen? Ik kan het niet voor me houden. Ze is mijn beste vriendin. 'Het is lastig uit te leggen.'

'Nou en, je maakt me nieuwsgierig. Ik wil het weten.' Ik zucht en laat me achterover op het bed vallen. 'Je kent One Direction wel toch?' Vraag ik.

Geen idee hoe ik dit verhaal moet beginnen. 'Uhm ja duh, wat is daar mee dan? Ga je naar een concert?' 'Nee' zeg ik. 'Ik uhm. Ik ging gisteren naar de starbucks.' Ik stop even. Volgens mij gaat dit heel raar klinken. 'Ja dus? Wat heeft dat met One Direction te maken?' 'Ik kwam Harry tegen, en we hebben gepraat en toen kwam ik hem vandaag weer tegen, en jaa. Dus..' 'Wat?!' Roept ze uit. 'Je hebt Harry Styles ontmoet?!' 'Ssht, niet zo hard!' Sus ik haar. En drukt mijn hand snel op haar mond. Ze mompeld er wat doorheen en ik haal mijn hand weg.

'Maar wow. Even serieus. Hoe heb je hem ontmoet? Hij is knapper in het echt zeker? Hoelang en wanneer?' Ze trekt me overeind en kijkt lustig in haar ogen. 'Ik heb hem ontmoet bij de starbucks, ik botste tegen hem op.' Zeg ik beschaamd. 'Je botste tegen hem op? Omg.' 'Het is ook maar een mens hoor.' Zeg ik. 'Zomaar een mens?! Het is freaking Harry Styles!' Haar gezicht word helemaal rood en ze moet lachen. Ja nu ze het zo zegt. Harry is wel dé Harry Styles van One Direction. Toen ik hem ontmoette was hij zo normaal dat ik er geen eens bij nadacht. 'En nu? Wat heb je allemaal gedaan? Ik wil alles weten!'

Ik voel me eigenlijk wel cool worden, ik heb wel rondgehangen met Harry. Maar ik probeer het zo normaal mogelijk uit te leggen. 'Ik ging vanochtend naar het park, en toen kwam ik hem weer tegen.' 'Nee verder terug. Over gisteren!' 'Oh, nou toen ik tegen hem aanbotste.' Begin ik. 'Begonnen we te praten, maar toen kwam er papparazzi en hij trok me mee een andere straat in.' 'Hij trok je mee?!' 'Niet zo hard Emily. Heel Londen kan het horen zo!' 'Sorry.' Zegt ze en legt een kussen voor haar gezicht.

'Toen we door een steeg liepen hebben we gepraat en dingen verteld over elkaar en toen wilde ik mijn starbucksbeker weggooien en toen werd de straat opeens gevuld met gillende fans enzo. En toen zei Harry dat ik weg moest, omdat dat beter was.' 'Awh, that's so pretty.' Zegt Emily dromerig. 'Hoezo?' Vraag ik. 'Nou wat denk je, hij beschermde je gewoon, anders zou je heel veel problemen krijgen hoor, geloof me al die fotografen achter je aan.' Ik knik en lach. 'Maar cool is het wel, constant in de spotlight. 'Precies. Dat bedoel ik.' We lachen allebei. 'En vandaag? Wat heb je vandaag gedaan?'

Ik heb alles verteld over vandaag, van Nanzo's tot de zoen bij hem thuis. 'Heb je ook zijn nummer?' Vraagt ze. 'Ja. Die vroeg hij vlak voor ik de auto uitstapte.' 'Holy freaking

god. Heb je al met hem gepraat?' 'Ja, maar niet veel.

Hij wenste me alleen succes en ik zei bedankt.' 'Serieus? Ik had allang met hem gebeld.' 'Ja hoor' proest ik. 'Wat moet ik zeggen dan?' 'Nou' ze pakt mijn telefoon en zoekt in mijn contacten. 'Bel hem.' Ze drukt de mobiel in mijn handen. 'Vertel hem over dat je een beurs hebt aangeboden gekregen.' 'Maar is dat niet een beetje raar?, ik bedoel. Ik ken hem nog niet goed.' 'Als je hem belt ken je hem wel beter! En trouwens. In de berichtjes te lezen is hij erg geïnterresseerd.' Ze knipoogt. 'Oke.' Zeg ik. En klik op bellen bij zijn naam..