You told me Ft. Harry Styles

Hoofdstuk 16

'Emily? Ben je nou klaar?' Ik heb nog een half uur voor ik weg moet. 'Ja-ha. Bijna Liviepivie.' 'Omg' zeg ik en loop naar mijn deur. 'Noem me alsjeblieft nooit meer zo!' Lachend doe ik de deur open en ruik een heerlijke geur van beneden komen. Mijn moeder is weer eens aan de gang geweest..

'Ready.' Ze geeft me een klopje op mijn schouder en duwt me voor uit. Ik loop de trap af en glimlachend kijkt mijn ma ons aan als we binnen komen lopen. 'Ik heb je geen eens naar beneden horen gaan.' Zeg ik en geef haar een kus op dr wang. 'Was ook de bedoeling.' Ze knipoogt. 'Goeie morgen meiden.' En Emily wenst haar het zelfde toe.

'Moest dit echt weer mam?' Vraag ik en kijk met een scheef hoofd opzij. 'Natuurlijk, mijn kleine dochter gaat een grote carrière tegemoet en ik wil je nu nog lekker kunnen verwennen.' Ze zet de laatste paar gevulde borden neer op tafel en in mijn ooghoek zie ik Emily grijnzen. Ik sla met een hand op mijn voorhoofd. 'Mam. Omg.'

Ze schuift aan en we genieten met zn drieën van de warme broodjes, eieren, worstjes en croissantjes. Zelfs bonen met spek zaten erbij! Ik kijk op de klok. Nog ongeveer 15 minuten. 'Hoelang blijf je weg vandaag?' Vraagt mijn moeder. 'Rond 5 uur als het goed is.' Zeg ik. 'Het kan uitlopen maar ik kan ook eerder thuis zijn.'
'Wat ga je nou eigenlijk precies doen?' Vraagt Emily terwijl ze haar mond volpropt met het volgende worstje. 'Ze gaan punten bespreken over je houding ofzo, maar vooral luisteren naar wat Cara te vertellen heeft. En Doutzen Kroes, dat model uit Nederland gaat op de catwalk voor ons lopen en wij moeten dan ook nog iets doen als het goed is.' Leg ik uit.

'Gaaf, ben echt jaloers.' Zegt Em. Mijn moeder knikt. 'Tja, hoort bij de opleiding.' 'Dan ga ik die opleiding voor modellen ook volgen.' Zegt ze en lacht.
'Hou jij je nou maar bezig met journalistiek.' Ik kijk naar buiten uit het raam de tuin in. De zon schijnt vel. Hopelijk blijft dat nog even zo. 'Kan ik jou later intervieuwen!' Roept ze. 'Hahah ja inderdaad. En dan gaan we samen naar van die afterparty's'

'Klinkt helemaal goed meiden. Willen jullie nog iets anders lekkers of is het goed zo?' Vraagt ze. Ik zucht zachtjes in mezelf. Mijn moeder is een schat. Echt waar. Maar ze doet soms echt alsof ik nog een klein kind ben. Ik word 19 over een paar maanden. Ze kan niet blijven denken dat ik 6 ben ofzo. 'Nee het is goed zo mevrouw, bedankt.' Glimlacht Em terwijl ze mijn blik begreep.

'Bedankt mam.' Zeg ik sta op pak mijn bord en sein Emily mee naar de keuken. Ze loopt me achterna. Als we uit het zicht zijn van mijn moeder vraagt ze. 'Wat is er?' 'Ik voel me een beetje raar. Ik ken wel een paar meiden maar misschien ga ik het wel helemaal verpesten.' Ze zet haar bord op het aanrecht en schud haar hoofd. 'Ga die gedachten wegschudden. Je gaat shinen Liv.' 'Shinen is wel héél overdreven.' Lach ik. 'Nou misschien niet, je moet goed voor de dag komen. Je mag mijn nieuwe oogschaduw wel lenen, ze loopt naar de gang en is binnen een minuut weer terug.

Mijn moeder komt de keuken ook in en glimlacht ik geef haar een speels tikje op haar heup. Zoals we vaker bij elkaar doen en ik loop weg. 'Hier.' Zegt ze en overhandigd mij het make-up palletje. 'Thanks' zeg ik en kijk in de spiegel die op de kast staat, naast de spiegel staat een foto van een man. Mijn vader. Ik mis hem. Elke dag nog. Hij was de beste vader die ik me kon wensen, nooit maar dan ook nooit had zijn leven zo moeten aflopen..

'Is dit goed zo?' Ik had donkere oogschaduw op gedaan en nu een laagje van de glitter van Emily. 'Mag ik?' Vraagt ze en ik knik. 'Hier nog een beetje.' Zegt ze en steekt haar tong uit terwijl ze serieus bezig is met mijn ogen. 'Zo, ready to go.' Zegt ze weer en mijn moeder zegt. 'Meiden. Even lachen.' Oh nee. Niet weer zo'n foto momentje. Ik kijk naar de camera maar lach niet zo uitbundig als Emily. Ze kietelt me in mijn zij en ik lach. Op dat moment maakt mn ma een foto.

Als ik mn phone check moet ik gaan. 'Het is tijd zeg ik.' 'Heb je alles?' Vraagt mijn moeder. 'Ja, alles zit in mijn tas.' 'Ik ben zo blij voor je' zegt Em en geeft me een knuffel. 'Loop je mee naar het bushokje?' Vraag ik. 'Ja, sure' en ik geef mijn moeder een kus. 'Doeg schat, veel plezier en veel leren natuurlijk!' Als we de deur uitlopen zwaait ze ons nog even na.

'Zin in?' Vraagt Emily als we onderweg zijn. De straten zijn gevuld met mensen, in pak of gewone kleding. Het is een gewone dinsdag ochtend. Alleen niet voor mij, dit is anders. 'Ja, best wel. Maar ik denk dat als ik daar aankom ik echt doodga.' Ze pakt mijn hand. 'Het komt goed, geloof me.' En laat mijn hand weer los. Ze glimlacht. Em is mijn beste vriendin. We weten alles van elkaar. Van eerste vriendjes tot grote problemen in de familie. Nooit hebben we iets doorverteld van elkaar, dat gaat ook nooit gebeuren.

'Als het goed is moet de bus zo komen.' Zeg ik als we zitten op het bankje. 'Ik wacht bij je tot de bus er is.' 'Bedankt' zeg ik. Ik pak snel mijn Iphone en zeg. 'Selfie!' En Emily steekt in een reflex haar tong uit en ik trek ook een gekke bek. Zo zijn we altijd, gek en ons zelf. Ik heb vroeger op voetbal gezeten. Waren leuke tijden, maar ik wist altijd al dat ik model wilde worden. En nu is mijn procedure langzaam aan het beginnen.

'Liv? De bus ' zegt Emily. Ik kijk op en de bus stopt voor ons. 'Succes!' Roept Emily en we knuffelen elkaar even. 'Doegh!' Roep ik nog voor de deuren van de bus sluiten en ik een plekje ga zoeken. Bij de ingang vam het gebouw had ik afgesproken met Lisa. Hopelijk is zij niet zo zenuwachtig als ik ben..