You told me Ft. Harry Styles

Hoofdstuk 25

'Ik ben moe-hoe." Kreun ik terwijl ik mijn kussen van de grond netjes op mijn bed probeer te leggen. Ik zet spotivy aan en neurie zachtjes mee met de muziek. Het tocht een beetje in mijn kamer en opeens gaan mijn kast deur open. 'What the f*ck.' Ik schrik op en kijk naar mijn kast er valt een tas uit. 'Dit is creepy.' Ik ben echt bang voor paranormale dingen, nou dit is er wel één van!

'Liv?' Hoor ik iemand op de gang zeggen. Ik slaag een kreet als de deur van mijn slaapkamer ook nog open gaat. 'Alles goed?' Vraagt mijn moeder versuft. 'Ja, nou nee ik schrok.' Zeg ik en prop de tas terug in mijn kast. 'Emily belde net, of je even terug wilde bellen.' Meld ze me en loopt de kamer weer uit. Even later pak ik een topje met een highwaist grijze tregging en trek er een paar nike shoes onder.

Ik gooi de deur achter me dicht als ik de kamer uitloop. Op de gang hangt een foto, van een man. Mijn vader, hij glimlacht, ik voel dat ik een traan voel opkomen maar ik hou hem in en loop snel de trap af.

Mijn moeder zit op de bank tv te kijken en kijkt even op als ik door de woonkamer loop richting de telefoon. We wonen in een best wel groot huis. Veel dingen zijn zwart, grijs wit en goud. Maar er staan ook authentieke dingen in het huis. Ik vind het wel een fijne zweer hebben. Zonder papa's harde werk konden we hier nooit in wonen.

Na 30 minuten gepraat te hebben met Emily eindig ik eindelijk het gesprek. 'Ja ik app je als ik wat te vertellen heb. - nee ik vergeet het niet. Ja ga jou ook missen. Ja, veel plezier! Love you.' Ze gaat een weekendje met haar ouders naar Ierland. Ik ben er wel eens geweest, best leuk land.

Hoe ga ik mijn dag eens invullen? Maar beginnen aan mijn artikel. 'Ik ga even naar de computer kamer oke?' Zeg ik en wil de trap oplopen. 'Neem even een kopje thee ofzo.' Zegt ze. 'We doen nooit meer aan highteas en we zijn nog wel Engels!' 'Tja, soms hebben Engelsen ook geen zin in thee mams.' Grijns ik en ze glimlacht. 'Hurry up lady.' En ze seint me richting de keuken.

'Shit.' Ik giet bijna een scheut kokend heet water over me heen. Dit gaat niet goed, ik kan niet eens normaal een kop thee zetten! Ik rommel wat in de la en pak een doos met koekjes. Met één hand probeer ik het open te maken en trek er een stuk of 4 uur. Leg de doos weer terug en loop naar de computer kamer op beganegrond. 'Chanel ' zeg ik. 'Mode van Chanel.' En begin te typen.

Het is half 7 en ik heb bijna niks gedaan, mijn artikel is af en ik heb de bovenverdieping gezogen. Voorderest heb ik getwitterd, op inzta en snap gezeten en wat tijdschriften gelezen om de dag een beetje in te delen. Morgen moet ik weer naar school, ben benieuwd of we daar ook nog een verslag moeten schrijven!

'Ttrrrr.' Mijn mobiel vibreert als een gek en ik zie dat iemand belt. Harry. Ik haal adem en neem op. 'He Harry.' 'Hee Liv, uhm ben je al klaar?' Vraagt hij. Klaar? Wat nee. 'Uhm nee, hoezo?' 'Nou' hoor ik hem zeggen, een ruisend geluid klinkt op de achtergrond. 'Ik kom op 7 uur okee? Dan pik ik je gelijk op en gaan we naar mijn huis.' Zegt Harry. 'Oh oke, waar ben je nu?' 'In de auto, met 30 minuutjes ben ik bij je.'

'Oke, ik ben klaar dan. Tot zo.' Het is even stil. 'Tot zo babe.'