Petrichor// TaeKook ☑

Wound

Buraya okumaya başladığınız tarihi yazarsanız sevinirim ♥︎

Soğuktan damarları belirginleşmiş zarif ellerini ceplerine koydu çocuk. Kahverengi düz perçemleri pürüzsüz alnında durmuyor, rüzgarın yüzünü yalayıp saçlarını okşaması ile yukarı dalgalanıyordu. Siyah bol pantolonu yüzünden bacaklarını saran soğuk onu etkilemiyor, aksine rahatlatıyordu.

Saat akşam sekizdi, aşıkların birbirinden ayrıldığı vakit. Çocuk pamuk şeker almak için markete girdi. Mavi renkli pamuk şekerlerinden 7 tane alıp parasını ödeyip dışarı çıktı.

Karşı kaldırımda yırtık pantolonundan dizlerinin yaralı olduğu anlaşılan, kolları dövme ile kaplı, simsiyah giyinmiş genç adamı gördü. Ensesinde biten kömür karası dalgalı saçları rüzgarın etkisiyle hırçınca yüzüne çarpıyordu. Fakat, o bunlara aldırmayıp elleri cebinde yürüyordu. Postallarının çıkardığı ses etrafta yankılanıyordu. Sokakta sadece ikisi vardı. Ya da o öyle sanıyordu.

Aşık olmuştu Taehyung. Dizleri yaralı çocuğa. Rüzgarın özgürleştirdiği bedene. Özgüveninin benliğinde bıraktığı savunmasızlık küçücük kıldı Taehyung'u. Kalbi acımıştı. O çocuğu görünce yüreği sızlamıştı. Dizlerinin bağı çözülmüştü.

Hatırasında kalan yandan profili sokağı terkedip gittiğinde bile onunlaydı. Gözünün önüne gelen profilin verdiği etki beynini bulandırdı. Ellerini dolaştırdı. Öyle ki, şimdi rüzgarın sardığı bedeninin soğuktan buz kestiğini anlıyordu. Yağmur taneleri tek tek üstüne düşerken öylece sokaktan ayrılmadan önce onu son gördüğü yere baktı.

🎶🌙

Bunu tanıtım bölümü olarak düşünebilirsiniz, bir bölüm değil. ♡