BEŞİK KERTMESİ

3

-olsun abicim  ben senin için ölmeye de razıyım.

+h..hayır abi öyle şey olur mu evlenmekten başka çarem yok ben evlenmezsem sen ben yengem ölücez sizin ölmenizi göze alamam hem amcam da daha çok üstüme  gelir

-öyle şey olur mu abicim annem istiyor gibi gösteririz ama ben kesinlikle kabul etmiyorum senin o adamla evlenmeni istemiyorum sen çok merhametlisin hastalara bakarken bile ne kadar naziksin onları incirltmemeye çalışıyorsun o mafya mafya neler neler yapıyorlar sen kaldıramazsın öyle şeyleri.

+ ama  abi benim gözümün önünde yapmaz bence adam ben evde kalırım o dışarda ne halt yerse yer bende istemiyorum evlenmek sırf seni öldürürler diye kabul etmek zorundayım.  Seni ve yengemi istiyor desek ben istemesem olur işte.

-hayır bu sefer senin ölmene ben dayanamam ve yalan olsa bile böyle bişeyi söyleyemem amcam olsa bana çok kizardi sen benim birtanecik kardeşimsin seni kimseye vermem sevdiğin olsa bile haa sahi senin sevdiğin var mı?.      

Gülmüştük.

+yok abi evde kaldım merak etme kimseyi sevmiyorum senin başına kaldım.

Bu sefer kahkaha atmıştık.

-hadi bakalım kayda biraz yanında yatayım özlem giderelim en son 1 ay önce görmüştüm seni o da sen babannemi tedavi ederken. Bu konuyu da  bir daha açmıyorsun sen de ben de kabul etmiyoruz tamam mı güzelim ben ölmeye de razıyım .

Hastaneye haber verdikten sonra Toprak abime sarılıp uyumuştum.

Sabah güneşin ışığının gözüme vurması ile uyanmıştım. Toprak abim hala uyuyordu yanağına öpücük kondurduktan sonra odadan çıktım.

Yengem kahvaltı hazırlıyordu.

+günaydın  yengecim.  Diyip yanağına öpücük kondurdum.

-günaydın güzel kızım benim.  diyip o da beni öptü.

Herkes kalkmıştı sofrada derin bir sessizlik vardı. Sürekli babanneme ve amcama bakıyordum. Onlar ise hiçbir şey olamamış gibi kahvaltisini yapıyordu.

Ben yengem ve toprak abim hicbir şey yememiştik.
Bi anda kapı küt küt vuruluyordu.  Hepimiz irkilmistik.

-kim bu ya. Sessizliği bozan amcam olmuştu.

Kapıyı açıldığında simsiyah giyinmiş kaslı,iri,siyah gözlü boyu ile kilosu dengeliydi  180 kusur boyunda bir adam belirmisti karşımda. 

Ben ise ela gözlü kara kaşlı , siyah saçlı 1.68 boyumla,48 kiloydum.

-ne işin var lan senin burda. Dedi toprak abim.

-Duyduklarım doğru mu? dedi adını bilmediğim adam

Aklıma gelen şeyle kanım donmuştu yoksa  bu benim evleneceğim adam mı? Ağlamaya başlamıştım yoksa beni götürecek miydi?

-evet oğlum bak müstakbel karında burda. dedi babannem beni göstererek .