fiveteen hours "narusasu"

special ending'

Sasuke simsiyah takım elbisesini üzerine geçirmiş elinde sarı papatyalarla oturdu kupkuru otların süslediği mezarın bir köşesine. Eliyle zorlukla soluduğu havayı diğerlerine çekebilmek için gevşetti ve başını çevirip yağmurun çiselemesine ramak kaldığını belli eden kara bulutlara baktı.

"Bugün de getirdin beni yanına."

Küçük bir damla yere düştüğünde duraksadı.

"Öldüğünü söylediklerinde de hava tıpkı böyleydi. Başıma daha fazla bela olamayacağını duyduğumda..."

Yutkundu Sasuke. Boğazı düğümlenmişti.

"Tepkimi merak ediyordun. Söylediğin gibi beni tanıyor musun Naruto? Nasıl her gün tükendiğimi görüyor musun?"

Hırıltılı sesi gözünden düşen damlayla kesilirken elleri toprağın üzerine geldi. Sanki oymuş gibi usul usul okşadı dakikalarca.

"İyi değilim. Haftalardır iyi değilim. Sen gittiğinden beri iyi değilim Naruto."

Gökyüzü büyük bir kükremeyle geleceğini haykırırken Sasuke gülümsedi.

"Keşke o zaman daha fazla konuşabilseydik. Hayattaki en büyük pişmanlığım olarak kalacak sanırım. Haber vermedin Naruto, seni terk edip giden benim gibi iğrenç birine son dakikalarını verirken neden görmeme izin vermedin? Ben sana acıyarak bakmazdım ki."

Kara gözlerinden yaşlar birbiri ardına düşerken yağmur damlaları acısına ortak olmak için hızlanmıştı. Sasuke derin bir nefes aldı.

"Eğer beni hissedebiyorsan... Birazdan hissedemeyeceğin için üzgünüm."

Papatyaları mezarın başına bırakırken eğilip ıslanmış toprağı öptü.

"Kendine korkak dedin. Sensiz bir dünyada yaşamayı beceremeyen korkak benim. Bencil olan da benim. Yine sadece kendi isteklerim için arkamdakileri umursamıyorum. Seni daha fazla kalbimde yaşatamayacağım Naruto."

Cebinden siyah tabancayı çıkardı ve tam şakağının üzerine dayadı.

"Sana kavuşmak için geliyorum sevgilim."

Silah büyük bir gürültüyle patlarken cansız beden sanki bulmuş gibi toprağın üzerine yığıldı. Kendi mezarının olacağı yere.

SON