A CUP OF LOVE | BTS Texting

➳24°Beni Kendinden Uzaklaştırma

Yoongi telaşla kapıya vurmaya devam etti, ona bir şey oldu düşüncesi kalbini sıkıştırıyordu. Hayatı boyunca korkuyu hiç böyle yoğun hissetmemişti.

"Lütfen yalvarırım aç kapıyı," diye bağırdı tekrar.

Jimin kapıyı açtığında Yoongi anında kollarını ona dolayıp nefes aldı.

"Tanrım aklım çıktı iyi misin ?"

"Sence nasılım?" diyerek geri çekildi.

Yoongi'nin gözü Jimin'in kanayan eline takıldı.

"Ne yaptın sen Jimin?"

"Seni yumruklamamak için aynayı yumrukladım. "

"Hadi hastaneye götürelim seni sonra beni orada yumruklarsın lütfen."

"Çekil! Ne hastanesi biraz kesildi o kadar hem kan kaybından ölsem de seninle hiçbir yere gitmem Min Yoongi."

"Hastaneye gitmiyorsan bakmama izin ver."

"Gerek yok. Defolup gider misin ?"

"Hayır gitmeyeceğim, " deyip Jimin'in önünden geçip mutfağa doğru yürüdü. Dolabı açıp ilk yardım çantasını aldı ve Jimin'i kolundan sürükleyip salona koltuğa oturttu. Jimin itiraz eden sesler çıkarıp kolunu çekiştirsede Yoongi'nin onun evinde eşyaların yerini hatırlaması, rahat davranması eski günleri hatırlatmıştı.

"Yapma Yoongi beni önemsiyor gibi davranmayı kes."

"Sadece sus ve elini bana ver Jimin pansuman yapacağım," derken Jimin'in elini tuttu.

Kanı temizlerken içi gidiyordu gözlerinin dolduğunu fark bile etmemişti. Onu her şeyden korumak istiyordu. En çokta kendi yaptığı hatalardan. Jimin sadece onun hareketlerini izleyip yüzünün her bir santimini inceliyordu. Tek söz söyleyemeyecek kadar yorgundu. Yanında olmasına rağmen onu
fazlasıyla özlüyordu.

Yoongi sardığı kesik yere dudaklarını değdirip hafif bir öpücük kondurdu. Bunu yapması ile Jimin direndiği göz yaşlarına teslim olmuştu.

"Senden nefret ediyorum bize bunu yaptığın için."

"Seni ağlattığım için bende kendimden nefret ediyorum." Yoongi elleriyle aşık olduğu adamın akan göz yaşlarını sildi. O da karşılık olarak elinin üzerine elini koydu ve gözlerini kapattı. İç çekmeye devam ediyordu.

"Jimin ağlama her göz yaşın kendimi öldürme isteği getiriyor."

"Salak sende ağlıyorsun bana bunu söyleyip durma." Yoongi gerçekten de ağladığını o an fark etmişti hafifçe gülümsedi.

"Seni çok özledim nefesim..." Yüzleri birbirine iyice yaklaşmıştı. Gözleri kapalı şekilde nefesleri birbirine karışıyordu.

"Beni kendinden uzaklaştırma bir şans daha ver her şeyi düzelteceğim " Yutkundu.

"Söz veriyorum."

Jimin bu sözlere inanmak ve her şeyi unutmak istiyordu ama bunu yapamayacağını biliyordu. Bendeni, kalbi ve mantığı hepsi farklı konuşuyordu.

"Bilmiyorum sana inanamıyorum artık git lütfen," diye güçlükle cevap verdi. Her duyguyu barındıran bu ortam onun için çok fazlaydı.

"İnanmasan bile buradan gitmeyeceğim senin için bir gün bile çabalamaktan vazgeçmeyeceğim."

Jimin kafasını olumsuzca iki yana salladı.

"Kestirip atma bizi Jimin burada tükenip gitmeyelim benim için kapılarını tekrar aralayamaz mısın son bir şans?"

Yoongi dudaklarını gözyaşları ile ıslanmış dudaklara değdirdi ve öylece durdu, korku ile ondan cevap bekliyordu. Bu kadar yakın olup kavuşamamak karanlık bir boşlukta mahsur kalmak gibiydi.

Jimin bedeninin titrediğini hissetti. Ellerini Yoongi'nin göğsüne getirdi ve onun kalp atışlarını parmak uçlarında hissetti en sevdiği ritimdi bu. Jimin dudaklarını araladı nazik ve derin bir öpücükle kalbine yenik düştü. Geri çekildiğinde Yoongi kollarını Jimin'in ince beline doladı ve kendine doğru çekti. Boynuna kafasını gömerken özlediği kokuyu içine çekmeye başladı.

"Yoruldum Yoongi her şeyden."

"Biliyorum tüm yorgunluğunu alacağım tüm yaraları saracağım, " kollarını daha da fazla sıkılaştırdı.

○●○●

Jimin sabah koltukta yavaşça gözlerini açtığında hemen yerde onu izleyerek uyuya kalan bedene baktı. Beyaz yüzü iyice soluk durmasına rağmen parlayan siyah saçları ile her zaman ki gibi o kadar güzel duruyordu ki Jimin buna hayran kalıyordu. Tüm gece konuşmuşlardı. Hala onu yaptıklarına rağmen affedip affetmediğine emin değildi. Tek bildiği onsuz ya da onunla da olmadığıydı. Yoongi huzursuzca kımıldadığında Jimin "Her yeri ağrımış olmalı," diye düşündü. Buna rağmen Yoongi 'yi uyandırmadan odasına gidip üstünü değiştirdi ve onu evinde bırakıp çıktı.