Bir yalan gibi hayat, bir de gül gibi sulanmadıkça solan umutlarım. Bir yanda düşünmeden konuşan insanlar, bir yandan aptalça şeyler yapanlar. Anlamamak zor değil, veya anlatmak zor değil. Bilmem belki satırlarım fazla gereksiz yerlerde bitiyor, kıtalarım fazla gereksiz yerlerde başlıyor olabilir. Ama bu bizim hayatımız.
Zorluklar başlıyor.
Hayat düşe kalka anlaşılır. Dünya kötülere olan sırtını çevirmiş, adeta bir güneş gibi vuruyordu yüzümüze. Bu sefer iyiler kaybediyor, kötüler kazanıyordu. Hayat felsefesi, döngünün tersi.
Ne? Anlamadın mı? O zaman beni dinle.
Hayat ters işler. Herkes gibi iki yüzü olan bir Dünyadayız, hayattayız!
İki yüz derken neyimi kastettim?
Cennet ve Cehennem'i.
Bazen olur deriz, olmaz. Düşmem dersin, düşersin. imkânsız dersin, seversin. Bazen ağlarsın bazen gülersin.
Sence yalnız olmak nedir?
Ben söyliyeyim;
Yalnız olmak, mutlu olmak deģil. Yalnız olmak, zeki olmak değil. Ve yalnız olmak, mükemmel veya havalı olmak değil. İnan bana, bu hayatı gerçek arkadaşla yaşarsın. Ancak o güzelleştirir hayatını. Eğlenmek, ağlamak, gülmek, düşmek, rezil olmak. Herşey, herşey onunla güzel. Yalnızken eğlenebilir mi bir insan? Yalnızken gülebilir mi bir insan? Sanmıyorum. Ancak kendini kandırırsın. Yalnız insanlar, hayalleri ile mutlu olurken sen hayallerinle değil. Hayatındaki gerçek bir dostunla mutlu ol. Bunlar benden bir tavsiye idi.
