Saat 00.00 🥀
Dünya artık çukura giriyor gibi. Aynı insanların düşe kalka öğrendiği gibi. Yeni nesil ve kültürlerini unutan bir kaç insan.
Bazı yerlerde ölmeyen komşuculuk, bazı yerlerde kötü şeyler olan geceler.
Ergeniz. Yeri gelince ağlarız, yeri gelince saçmalarız, yeri gelince rezil oluruz.
Gençliği yaşamak buna deniliyor. Belki inkâr edeceksin evet ama dost acı söyler :)
Sadece sen değil, bütün insanlar ergenliğe girdi. Kimisi ben gibi suskun, kimisi fazla sempatik. Bazıları ise fazla itici. değil mi ?
Müzik dinlemeyi severim. Çünkü bazen sözleri beni anlatır. Hani olur ya sen susarsın, sözlerdeki o narin bir melodi konuşur. Ben de öyleyim.
Ama benim geçmişim bir tiyatro perdesinin arkasında haraket eden Hacivat ile Karagöz, ilkbaharın kır bahçesine vuran güneşin birden gidip siyah bulutların gelip, çakan şimşekler ve göz yaşı gibi damlayan o yağmur gibi. Benim hayatım senin odana vuran bir güneş gibi değil. Benim hayatım sabah kalkıp yatağını düzenleyip, kahvaltısını yapıp, annesine "görüşürüz annecim!" Deyip evden çıkmak değil. Hayat zor. Evet elimizde elde edebildiğimiz imkânlar var. Ama bu hayatın maddi güzelliği. Bense manevi zorluğundan bahsediyorum. Hislerimiz, duygularımız. Dünya benim gözümden ölümlü gözüküyor. Ölümlü derken ne demek mi istedim?
Duygularımı veya baktığım yerin ciddiyetini hissetmiyorum. Bilmiyorum, ilk başladığında "büyürsem geçer." dedim. Geçmedi. Şimdi de diyorum "edebiyen uyursam geçer".
~ ' sigara içmiyorum ama kalbime işleyen kötülük akciğerlerime işliyor. ' A-
